18 พฤษภาคม 2547 05:26 น.
idaho
ไม่เคยจะกล้าเอื้อมถึงดวงจันทร์
ไม่เคยฝันว่าจะคว้าดาราได้
ได้แต่แหงนมองท้องฟ้าไกล
หวังเพียงใจไต่นภาจินตนาการ
บัดนี้เมื่อมีเธอเคียงกายฉัน
เธอมอบพลังความหาญ
เธอร้องเพลงขานขับบทกลอนกานท์
เธอคือความอ่อนหวานของหัวใจ
ในอ้อมแขนแสนอุ่นที่เธอโอบ
ทำให้โลกใบนี้ดูสดใส
ไม่เคยคิดว่าสวรรค์นั้นอยู่ใกล้
ขอถนอมรักษาไว้ชั่วนิรันดร์
16 พฤษภาคม 2547 16:27 น.
idaho
เศษแก้วรานร้าวหล่นเกลื่อน
ย้ำเตือนเรื่องราวหวั่นไหว
หยาดน้ำตายังรดใจ
ทั้งกายยังคงทรมาน
ดูเถิดเพราะรักมิท้อ
ยืนต่อสู้ทนกล้าหาญ
แม้แรงอ่อนล้าพล่าผลาญ
วิญาณยืนหยัดสัญญา
12 พฤษภาคม 2547 15:08 น.
idaho
ทำไมต้องทำให้เสียใจ
ขอบใช่ไหมร้องไห้ให้เห็น
ขอสักครั้งให้เธอละเว้น
อย่าเห็นฉันเป็นของตาย.........
11 พฤษภาคม 2547 22:11 น.
idaho
เธอบอกเข้าใจทุกอย่าง
เธอบอกความทรงจำสีจางอย่าจำให้ทิ้งไว้
เธอบอกทุกคำหวานจับใจ
ฉันบอกได้ทุกคำฉันเชื่อเธอ
เคยพบพานแต่ยามค่ำที่เหน็บหนาว
นอนนับดาวเหมือนคนบ่นพร่ำเพ้อ
ไม่อยากกลับให้ความเหงามาพบเจอ
หมองหม่นเหม่อดั่งวันเก่ากลัวเกินทน
พยามเข้าใจเธอทุกอย่าง
พยามเป็นน้ำที่ไม่ล้น
พยามรับฟังถึงเหตุผล
อิทธิพลคำว่า รัก ช่างบังตา
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟidaho
หน้าส่วนตัว
1146
