22 เมษายน 2547 23:16 น.

...ขอแค่คิดถึง...

!!!...^Imagine^...!!!


ถึงตอนนี้.....ขอแค่คิดถึงเธอต่อไปจะได้ไหม
แม้รู้ดีกว่าเธอนั้นมีใคร.....ในใจให้ห่วงหา
ฉันก็เป็นเพียงแค่.....คนที่บังเอิญผ่านเข้ามา
ไม่ใช่คนที่เธอค้นหาตลอดมาเพื่อเป็นคนของหัวใจ

พยายามลบลืมเธอนับแต่วันนั้น
วันที่เธอบอกกับฉัน.....ว่าเราเป็นแค่เพื่อนกันจะได้ไหม
ทุกถ้อยคำที่เธอบอก.....ฉันพร้อมรับฟังได้ไม่ว่าเรื่องอะไร
ทั้งยังฝืนเข้มแข็งกลั้นน้ำตาไว้ไม่ให้ไหล.....ต่อหน้าเธอ

เมื่อเห็นเธอมีความสุขที่มีใคร.....ไว้เคียงข้าง
ก็ดีใจด้วยกับทุกอย่าง    แม้ว่าฉันจะต้องอ้างว้างน้ำตาเอ่อ
ถึงจะเจ็บแต่ก็รัก .....แล้วเมื่อไร  ฉันจะลืมเธอจนหมดใจได้นะเออ
เพราะทุกครั้งที่เจอะเจอ.....ความรักก็ยังคงอยู่เสมอ.....ทุกนาที

จะไม่ขอวุ่นวาย  หรือกวนใจ.....ให้เดือดร้อน
แค่อยากให้เธอเป็นเหมือนก่อน   เพียงแค่ยิ้มทักทาย ขอแค่นี้
จะไม่ขอให้มารัก  หรือเรียกร้อง อะไรเลยคนดี
เท่าที่มี.....ได้พบเจอเธอเพียงเท่านี้ก็สุขใจ

อย่าสนใจหรือกังวล.....เรื่องของฉัน
ปล่อยให้วัน.....และเวลา ช่วยลบเลือนมัน.....ความหวั่นไหว
รักเธอมาก  มากเกินกว่าจะอธิบายถ้อยคำใด
เจ็บแค่ไหน  ก็ทนได้.....เพราะหมดแล้วทั้งใจฉันให้เธอ.....


                             !!!...^Imagine^...!!! 

				
19 เมษายน 2547 23:24 น.

...เธอแค่เหงา...

!!!...^Imagine^...!!!


เคยถามใจตัวเองบ้างหรือเปล่า.....ว่าทำไมเธอถึงมารักฉัน
ตลอดเวลาที่เรามีกันเธอเคยมีความรู้สึกผูกพัน.....กันบ้างไหม
ทั้งรอยยิ้ม   เสียงหัวเราะ  และทุกสิ่งที่ฉันนั้นให้ไป
อยากถามว่าเธอเคยเก็บไว้ไหม.....หรือเพียงแค่รู้สึกดีแล้วก็ปล่อยให้มันหายไปวัน...วัน

ก็ไม่ได้ตั้งใจจะถามเธอว่ารักฉันเพราะอะไร
เพราะรู้ว่าเธอเองก็คงอึดอัดใจในคำตอบ.....คำ...คำ  นั้น
ฉันเองก็รู้ดีกับคำตอบที่เธอจะมีไว้ให้แก่กัน
เพียงแค่ไม่ต้องการที่จะทนกับความไหวหวั่น  ที่มีแต่คอยบั่นทอนกันอยู่เรื่อยไป

การที่เธอรักฉันด้วยความรู้สึกของ.....คำว่าเหงา
ในตอนแรกความว่างเปล่า.....มีมากแค่ไหนฉันก็ทนได้
แต่ยิ่งนาน.....ก็ยิ่งรู้สึกถึงความเจ็บที่ฝังลึกในจิตใจ
เพราะเมื่อความเป็นจริงเธอหายเหงาเมื่อไร.....เธอก็จากไปลับตา

ปล่อยให้ฉันเป็นเพียงแค่คนของความเหงา
ที่จำต้องทนอยู่กับ.....คืนวันเก่า...เก่า ด้วยความห่วงหา
เหมือนรอเธอ.....อย่างพร่ำเพ้อ ด้วยการคืนกลับมา
โดยไม่รู้ว่า สิ่งที่ได้รับกลับมาก็มีแต่.....รอยน้ำตาของความเสียใจ


                   !!!...^Imagine^...!!!				
14 เมษายน 2547 22:21 น.

...เสียงหัวใจ...คือ ผู้หญิงไร้เงา...

!!!...^Imagine^...!!!


สำหรับใจของเธอที่มีให้ฉัน
ขอดูแล.....ผูกพัน....มั่นเสมอ
จักไม่เหลียวแลใคร.....ให้ไหวเพ้อ
เพราะหัวใจ.....มีเธอเสมอมา

ขอสัญญาจะดูแลตัวให้ดี
สมกับที่เธอคนนี้.....คอยห่วงหา
ระยะทาง.....แม้จะห่างร้างไกลตา
โปรดรู้ว่า.....ใจฉันนั้นอยู่กับเธอ

ฝากดูแลหัวใจฉันด้วยแล้วกัน
ความผูกพัน.....จะส่งไป.....ให้เสมอ
ความคิดถึง.....ฉันมีมาก.....มากจริงเออ
อยากพบเจอ.....สุดที่รัก.....ที่พักใจ

หากฉันมีมนต์วิเศษ.....สักหนึ่งข้อ
ฉันจะขอ.....พบเจอเธอได้ไหม
แต่ตอนนี้.....มีแค่เพียง.....เสียงของใคร
ที่ส่งไป.....บอกว่ารัก.....ว่ารักเธอ....

             !!!...^Imagine^...!!!
				
11 เมษายน 2547 00:05 น.

...หยุดใจไว้ที่เธอ ผู้หญิงไร้เงา...

!!!...^Imagine^...!!!


     หนึ่งฟ้ากว้างห่างไกลไม่พบหน้า
เธอไกลตาแต่ใกล้ใจไม่ผันหนี
แม้กายห่างร่างไกลในชีวี
ทุกนาที.....ใจยังรัก.....จักกลับมา

    โอบกอดเธอเก็บไว้ในอ้อมใจ
คอยคิดถึง.....ห่วงใยให้ห่วงหา
แม้วันนี้.....ที่เราห่างร้างไกลตา
ยังคงมั่นสัญญา......ไว้นะเออ

    ระยะทางไกลเพียงใดคงไม่หวั่น
ในเมื่อเรามีกัน......มั่นเสมอ
หัวใจฉันหมดทั้งใจมอบให้เธอ
คนที่ใจค้นเจอแล้ว.....ไม่แคล้วกัน

    จะขอหยุดใจดวงนี้ไว้ที่เธอ
รักเสมอ.....นานเท่าไรไม่เปลี่ยนผัน
พร้อมดูแล......ประคองรัก  ภักดิ์ชีวัน
ตราบเท่านานจนวัน......ฉันสิ้นใจ


                        !!!...^Imagine^...!!!				
10 เมษายน 2547 21:16 น.

...เมื่อความรักตามเธอไป...

!!!...^Imagine^...!!!


......ในชีวิตของฉันตลอดเวลาที่ผ่านมา......
ไม่เคยสัมผัสกับคำว่า  รัก .....จึงไม่เคยรู้จักกับความหวั่นไหว
แต่ละวันก็ใช้ชีวิตแบบเรียบง่าย......เหมือนทุกวันตามที่มันเคยเป็นไป
จะสุขทุกข์  หัวเราะหรือร้องไห้.....ก็มีบ้างบางเวลา
	
      แต่เมื่อวันนี้ที่ฉันนั้นได้พบเธอ
คนที่เจอ.....กันแล้วกลับต้องมาคิดถึงจนเพ้อเจ้อและ.....ห่วงหา 
นี่หรือเปล่าที่เรียกว่า  รัก.....ที่ฉันไม่เคยได้รู้จัก   ไม่เคยได้สัมผัสตลอดมา
แต่แล้ววันหนึ่งวันนี้.....กลับติดตราอยู่ในทุกเวลาของลมหายใจ
	
       ในเมื่อเธอ ก็เป็นแค่.....คนแปลกหน้าที่เข้ามาในชีวิต
คนที่ฉันไม่อาจจะคาดคิดว่าจะได้พบเจอกันในวันไหน
คนที่เข้ามาอย่างไม่รู้ตัว......แล้วก็พาหัวใจของฉันไป
คนที่ทำให้ฉันห่วงหา.....เพ้อหวั่นไหว.....ได้จากวันนั้นเป็นต้นมา

       อยากรู้ว่า...เธอคือใคร?....เพราะถึงยังไง  วันนี้เธอก็ยังเป็นคนที่ฉันไม่รู้จัก
แต่ทำไมเธอถึงเป็นคนที่ฉันรัก.....อยากพบอยากเห็นหน้า
เป็นไปได้ไหม......ที่จะได้พบเห็นเธออีกสักครั้งในแววตา
แม้ตลอดเวลา......ฉันจะเก็บเธอไว้ตลอดมาในหัวใจ.....
	
       หากเพียงแค่ฉันได้พบเจอเธออีกครั้ง.....
ฉันก็แค่อยากให้เธอรับฟัง......ถ้อยคำของคนที่เริ่มจะรู้จัก.....ความอ่อนไหว
อยากบอกเธอ  คนที่ทำให้ฉัน.....รู้จักกับความรักความห่วงใย
ทั้งที่ตลอดมาไม่เคยเลยที่จะเข้าใจอะไร......
.....แต่วันนี้ก็รู้ซึ้งและเข้าใจ ในความรักได้.....นับตั้งแต่วันนั้นที่พบเธอ.....
			
 
		    !!!...^Imagine^...!!!				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ!!!...^Imagine^...!!!
Lovings  !!!...^Imagine^...!!! เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ!!!...^Imagine^...!!!
Lovings  !!!...^Imagine^...!!! เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ!!!...^Imagine^...!!!
Lovings  !!!...^Imagine^...!!! เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึง!!!...^Imagine^...!!!