ไม่เขียนกลอนรักนานแล้ว นึกคำแสดงความรักไม่ออก ไม่รู้ว่ามันแยกย้ายกันไปตั้งแต่เมื่อไร รู้ตัวอีกที มันหายไปกันหมดแล้ว
ไม่เขียนกลอนเศร้านานแล้ว แม้คำเศร้าๆ ยังวนเวียนอยู่รอบตัว แต่จับมาร้อยเรียงไม่ได้ อาจเพราะ .. แค่พวกมันกระจัดกระจาย .. ยังปวดร้าว หากมารวมกันเป็นบทกวี คงปางตาย ...
เขียนกลอนรักไม่ได้แล้ว...
ไม่เขียนกลอนเศร้าแล้ว...
ประกายแก้วแววใสนัยน์ตาเธอ ที่เคยฝันเคยเพ้อ .. หายไปไหน? หนุ่มน้อยช่างฝัน .. กลายเป็นใคร? เธอคือผู้ใด .. ไม่รู้จัก ! เคยฝันถึงปางช้าง ข้างลำธาร ดอกไม้บานกลางทุ่ง .. ดอกรัก เก็บดวงเดือน ดวงดาวมาร้อยถัก เป็นสร้อยสายลายรัก ปักกลางฟ้า .. เคยฝันถึงกองฟาง กลางทุ่ง แหละมาดหมาย มาดมุ่ง ค้นหา เพิงพักพิงอิงอุ่น ข้างคันนา อุ่นด้วยไอจากแววตาคนข้างกัน ประกายแก้วแววใสนัยน์ตาเธอ ที่เคยทำฉันเพ้อ .. หนุ่มช่างฝัน ดอกไม้ ดวงดาว และดวงจันทร์ ฤๅดอกฝัน โรยรา เสียแล้ว ..
แมลงปอปีกบาง .. เจ้ากางปีกสวยเพื่อโผผิน ปีกเจ้าแม้บอบบาง .. ยังโบยบิน ข้ามฟากฟ้า ข้ามถิ่นสู่แดนไกล แมลงปอปีกสวย .. ขอให้เจ้าเพียบพร้อมด้วยความผ่องใส อันน้อมนำสิ่งดี สู่ดวงใจ โบยบินไป สู่ทุ่งกว้างสุดสายตา โค้งรุ้งพุ่งพาด .. ดั่งขีดวาดเส้นสายแห่งปรารถนา เป็นจุดหมายปลายทาง ณ ปลายฟ้า ให้งดงามดั่งจินตนาในใจเจ้า ขอให้ฝันทุกสิ่ง กลายเป็นจริงเมื่อตื่นมายามเช้า แดดอ่อนซ่อนรอยยิ้มอันพริ้มเพรา มอบแด่เจ้าแมลงปอปีกสวย ..
ปวดเอ๋ย .. ปวดกะบาน อีกเมื่อไรอิหร่านจะเลิกรบ อีกเท่าไรเสื้อแดงเลิกตีนตบ ตูจะเล่นหกกบ ณ บัดนี้ ปวดเอ๋ย .. ปวดหัว จับเนื้อตัวก็ไม่ร้อนเท่าไรนี่ อยากกินผัดไทใส่หัวปลี ชักเบื่อสี เหลือง - แดง แสลงใจ ปวดเอ๋ย .. ปวดจัง โลกมนุษย์อนิจจัง .. หรือมิใช่? วาเลนไทน์-กุหลาบแดง-แฝงหัวใจ เธอจะรับเอาไว้หรือไม่หนอ? ปวดเอ๋ย .. ปวดกะโหลก มีขันโตกสักชุดไหม อยากขอ ข้าวแช่ น้ำเย็น แล้วนั่งรอ .. เคียงข้างเธอ ก็พอ .. หายปวดแล้ว ..
หนึ่งดาวดวงน้อย .. เจ้ารอคอยความหวังลำพังหรือ? มีใครเจือจุนโอบหนุนฤๅ? เจ้ารอมือผู้ใดให้หนทาง? หนึ่งดาวดวงน้อยกลางทุ่ง .. ฤๅหวังเจ้ามาดมุ่ง .. ลงทุ่งว่าง เชื้อชาติใด .. สัญชาติใด .. ปล่อยวาง เมื่อรูปร่างบ่งบอก .. เจ้าคือดาว อยู่ในมุมอับแสง ฝุ่นดินสีแดงกลบห้วงหาว มอมแมมเปรอะเปื้อนไร้แวววาว ท่ามเงื่อนไขยืนยาวแห่งกาลเวลา ฟากฟ้ากว้าง .. กลับมีเส้นขีดขวางกลางฟากฟ้า แบ่งกฏแยกเกณฑ์ดวงดารา กำหนดคุณค่าของดวงดาว หนึ่งดาวดวงน้อย .. เถิดเปิดรอยแย้มยิ้มแม้นเหน็บหนาว อีกมิช้ามินานจะถึงคราว เจ้าส่องแสงแวววาวนะดาวน้อย ..
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
Lovings
keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
Lovings
keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟkeekie
Lovings
keekie เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
3117
