29 พฤศจิกายน 2548 16:14 น.

.. Bonjour tristesse ..

keekie

แย้มยิ้ม ..
	หลับตาพริ้มยิ้มรับกับความเศร้า
	เยื้องย่างกรายมาเยือนเหมือนเป็นเงา
	ย้ำยามเหงาเข้าถึงซึ้งทรวงใน

	เสียงหัวเราะ ..
	ดั่งเย้ยเยาะชีวิตคิดไปไย
	ครั้นยามรุ่งก็ต้องตื่นฟื้นมาใหม่
	ดำเนินไปตามครรลองทำนองมัน

	ยอมรับเสียเถอะ ..
	แม้นต้องเลอะเปรอะเปื้อนจงอดกลั้น
	เมื่อมันเดินสู่ชีวิตจิตพัวพัน
	ทำความฝันแสนสุขเป็นทุกข์ไป

	สวัสดีความเศร้า .. 
	มาเถิดมาเป็นเงาฉันเข้าใจ
	จะยอมรับเจ้ามาเป็นเพื่อนใหม่
	สร้างสายใยพันผูกไว้ไม่ผ่านผัน .. 

	สวัสดีความเศร้า .. 
	ยินดีต้อนรับเจ้าเข้าสู่ฉัน .. 
	นับแต่นี้ใจเราโยงผูกกัน ..
	สานสัมพันธ์ชิดใกล้ไม่ร้างเลือน ..				
28 พฤศจิกายน 2548 11:50 น.

.. ใบไม้แห้งสีน้ำตาล ..

keekie

ใบไม้แห้งสีน้ำตาล .. 
	เจ้าเคยเขียวชะอุ่มเบิกบานสดใส
	บัดนี้จำต้องร่วงโรยราไป 
	แม้ยังมีเยื่อใยไมตรี ..

	ลาก่อนกิ่งก้าน .. 
	ทำได้เพียงโบกมือให้จากลานกว้างนี้
	คงเห็นกันอีกแค่เพียงเสี้ยวนาที
	ลาก่อนจากวันนี้ .. ลาไกล ..

	อย่าเศร้านักเลย ..
	ลืมความคุ้นเคย .. คุ้นใจ ..
	ลืมความทรงจำเคยสดใส
	ลืมหมดสิ้นจากหัวใจ .. ลืมกัน ..

	ธรรมชาติ ..
	เรามิอาจจะฝืนเปลี่ยนผัน 
	ทุกชีวิตย่อมมีวิถีทางแห่งมัน
	สุดท้าย .. ต้องจากกัน .. เรื่องธรรมดา				
22 พฤศจิกายน 2548 17:20 น.

ขอรักเธอเป็นวันสุดท้าย

keekie

รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. ได้ไหม? 
	วันพรุ่ง .. คงเปลี่ยนไป .. เปลี่ยนผัน
	รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. ก็แล้วกัน
	พรุ่งนี้ .. ไม่มีเธอ - ฉัน .. อีกต่อไป 

	รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. นะคนดี
	พรุ่งนี้ ..  สุดปลายทาง .. อย่างบอกไว้
	รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. สิ้นสายใย
	พรุ่งนี้ .. คงร้างไร้ .. ไม่กลับคืน

	รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. ท้ายที่สุด 
	พรุ่งนี้ .. คงต้องหยุด .. ยอมขมขื่น
	รักเธอเป็นวันสุดท้าย .. ทนกล้ำกลืน
	พรุ่งนี้ .. ขอยิ้มรื่น .. ฝืนน้ำตา 

	ขอรักเธอเป็นวันสุดท้าย ..
	เมื่อมาถึงสุดปลายทาง .. อย่าถามหา
	ขอรักเธอเป็นวันสุดท้าย .. ก่อนร่ำลา
	พรุ่งนี้ .. จะยิ้มให้ทั้งน้ำตา .. ลาก่อน ..  
				
17 พฤศจิกายน 2548 12:53 น.

.. อ๋อเหรอ ..

keekie

โทรศัพท์อยู่ในรถทำตกไว้
	อยากจะรับแต่มิได้มันไกลห่าง
	กว่าจะกลับเข้ารถก็หมดทาง
	แบตหมดว่างหมดปัญญาโทรหาใคร

	โทรศัพท์ซุกอยู่ในกระเป๋า
	เสียงเรียกเบาเข้าหูมิรู้ได้
	แม้จะโทรสักกี่สายก็หายไป
	มิรู้จะทำอย่างไรเข้าใจที

	โทรศัพท์แบตเสื่อมน่าเอือมเหลือ
	มิมีแบตมาเผื่อเพื่อการนี้
	อีกสองวันเวลาว่างคงพอมี
	จะรีบรี่ซื้อไว้เพื่อใช้งาน

	โทรศัพท์ โทรศัพท์ โทรศัพท์
	ไม่ว่างรับครับผมโปรดสงสาร
	ธุระยุ่งจริงหนอขอทำงาน
	อย่ารำคาญวานเจ้าโปรดเข้าใจ ...				
14 พฤศจิกายน 2548 11:51 น.

.. ยามเมื่อลมพัดหวน ..

keekie

เปิดหน้าต่างยามรุ่งอรุณฉาย
		ตะวันสาดแสงพรายกระจ่างฟ้า
		มวลหมู่เมฆลอยล่องท้องนภา
		สายลมรักพัดมาสู่ห้องใจ

		รสสัมผัสแห่งลมชวนชมชื่น
		ดั่งวันคืนกลับหวนชวนครวญใคร่
		ดุจเล้าโลมโหมระบัดพัดสายใย
		เคยพันผูกเอาไว้ให้กลับมา

		หลับตาพริ้มยิ้มพราวราวความฝัน
		ย้อนคืนวันอันหวานเคยควานหา
		ลิ้มรสรักเคยรื่นชื่นอุรา
		เจ้าสายลมพัดพามาเย้ายวน

		สายลมเจ้าเอย ..
		ครั้งเจ้าเคยพัดผ่านมาพาลหวน
		กลับสู่วันอันงดงามรัญจวน
		ลมแห่งรักพัดย้อนทวนหวนกลับคืน .. 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
  keekie
ไม่มีข้อความส่งถึงkeekie