22 สิงหาคม 2547 20:25 น.

....ดอกไม้งามแสนหอมหวาน.....

keekie


เหล่าบุปผา หลากพรรณ อันรัญจวน
	กลิ่นเย้ายวน ชวนภมร อ่อนใจไหว
	เจ้างดงาม หวานล้ำ ละมุนละไม
	คงชื่นใจ หากได้แอบ แนบเนื้อนวล


	หมู่แมลง ลอยตามกลิ่น บินวะว่อน
	หลากภมร วิงวอนเว้า เฝ้าชมสวน
	อ้อนวอนขอ ลิ้มรสหวาน  ซาบซ่านทรวง
	สายลมลวง แผ่วพริ้วผ่าน ร่านดวงใจ


	มวลไม้งาม ในยามนี้ มิขัดขืน
	ไม่อาจฝืน ลืมกฎเกณฑ์ เป็นไฉน
	คงต้องยอม ปล่อยภมร แทรกชอนไช
	ชิมความหวาน จากเจ้าไซร้ แม้ใจราน


	เมื่อสูญสิ้น ความหอมหวล ของมวลไม้
	เจ้ามลาย กลายความงาม จางความหวาน
	เหล่าภมร จรจากลา  บุปผาเคยงาม
	สู่ถิ่นฐาน แดนดิน กลิ่นหอมใหม่เอย...


........................................................................

...ดอกไม้แสนงาม..หอมหวาน...เจ้าเอย....
...ผิดหรือไฉน???ที่เจ้าเกิดมาน่าตื่นตา  น่าชื่นชม...

..............................................................................				
5 สิงหาคม 2547 23:26 น.

...โอ้ว่า เจ้าแมวน้อย..

keekie



เสียงเหมียว เหมียว ร้องเรียก จากนอกห้อง
	เหมือนแมวร้อง เรียกแม่ แน่ไหมเอ๋ย
	เสียงแมวร้อง กู่ก้อง ไม่ชอบเลย
	แมวเจ้าเอ๋ย หยุดที กี้รำคาญ


	เวลานี้ ตีสอง สี่สิบห้า
	เป็นเวลา นิทรา อันแสนหวาน
	เหตุไฉน ไยต้องทน ทรมาน
	เสียงประสาน ของลูกแมว แจ้วจำเนียร


	เหมียว เหมียว เหมียว พวกเจ้ายัง ไม่ยอมหยุด
	คงต้องรุด ออกไปดู ตามต้นเสียง
	ลูกแมวน้อย สามตัว คงนอนเรียง
	บนระเบียง ห้องนอน น่าแปลกใจ


	สามพี่น้อง แมวน้อย น่าสงสาร
	แม่วิฬาร์ ทอดทิ้งเจ้า ได้ไฉน
	ไม่คิดห่วง หวงเจ้า เลยดวงใจ
	แม่เจ้าไย ใจร้าย ทำลงคอ


	แล้วจะทำ ยังไงดี กีกี้จ๋า
	จะตามหา แม่แมว ดีไหมหนอ
	ลูกหิวนม ร้องจ้า ตัวมอซอ
	ไปหาหมอ ดีกว่า ท่าจะดี	

	
	บรรจงจับ เจ้าลูกแมว ใส่ตะกร้า
	แล้วมุ่งหน้า หาร้านหมอ ตอนตีสี่
	แสนบังเอิญ ที่แถวบ้าน ยังพอมี
	คลินิกที่ เปิดตลอด ทั้งคืนวัน


	หมอท่านว่า ลูกแมวน้อย แรกเกิดนั้น
	แม่ต้องหมั่น ป้อนนมลูก ให้ถี่ถี่
	ต้องขยัน ดูแล ให้ดีดี
	ลูกแมวนี้ จึงเติบใหญ่ และแข็งแรง	


	บทสุดท้าย ขอชี้แจง แถลงไข
	อันดวงใจ กีกี้นั้น มิเคยฝัน
	ในชีวิต ของกี้นั้น จะมีวัน
	เปลี่ยนแปรผัน เป็นแม่แมว แม้ชั่วคราว...




........................................................................

	    โอ้...มายก๊อด...ครั้งหนึ่งในชีวิตของ....

	คนไม่ชอบแมวแต่ต้องมาเป็นแม่แมวชั่วคราว

	                  ไม่จริ๊ง...ไม่จริง...
	...........................................................................				
4 สิงหาคม 2547 15:51 น.

....ขอพักใจ....

keekie



.................................................

	มีหลายคน ก้าวเข้ามา ในชีวิต
	ขอฝากจิต ฝากรัก สมัครสมาน
	ขอฝากตัว ฝากใจ ร่วมดวงมาลย์
	น่าเบิกบาน น่าชื่นชม น่ายินดี

.................................................


...ไม่เข้าใจตัวเอง...

หากตัวฉัน ไฉนจึง เป็นเช่นนี้
	ไม่ยินดี ไม่ยินร้าย แม้ยังเหงา
	หากรับรัก ความเศร้า คงบรรเทา
	คงหายเหงา หายเศร้า คลายจาบัลย์


...อาจเป็นเพราะ....

อาจเป็นเพราะ งานมาก ปัญหายุ่ง	
	จิตเลยมุ่ง แก้ไข ใช้ปัญญา
	หลายหลายอย่าง มุ่งมั่น แก้ปัญหา
	หมดเวลา คิดเรื่องรัก ให้หนักใจ


...หรืออาจเป็นเพราะ....

กลัวความรัก อกหัก ฝังดวงจิต
	เคยอุทิศ ใจรัก อันคงมั่น
	แต่สุดท้าย ความรักแยก แตกจาบัลย์
	อันความฝัน พังพินท์ แทบสิ้นใจ


...และอาจเป็นเพราะ....

ยังไม่พบ เจอชาย ในความฝัน
	ใครคนนั้น ผูกพัน เปี่ยมความหมาย
	มอบความรัก ภักดี มิเสื่อมคลาย
	จากใจชาย ในฝัน คนนั้นเอง


.................................................

	มาวันนี้ อยากขอเพียง แค่หยุดพัก
	เรื่องความรัก สร้างฝัน สร้างความหมาย	
	หากวันใด เมื่อพร้อม ยอมพลีกาย
	เพื่อความรัก แด่ชาย ในฝันเอย 

	.................................................				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
  keekie
ไม่มีข้อความส่งถึงkeekie