29 กันยายน 2547 17:37 น.

ขอพักหน่อย...นะ

keekie



เหน็ดเหนื่อยล้า ว้าวุ่น งานสุมหัว
	นายกวนตัว เพื่อนกวนใจ ใครนักหนา
	งานก็เยอะ เจอะคนแยะ แฉะลูกตา
	เหนื่อยอุรา น่าเบื่อ ทำเพื่อใคร


	ได้เวลา เลิกงาน ลานลนกลับ
	อาทิตย์ลับ ขอบฟ้า ล้าใช่ไหม
	ดวงตะวัน เจ้ายังท้อ ขอถอดใจ
	เหตุผลใด คนอย่างฉัน จะต่างกัน

	
	สุริยา ยังลาลับ ดับสิ้นแสง 
	ด้วยอ่อนแรง ทอแสง แรงเฉิดฉันท์
	สร้างแดดร้อน สาดแสงทอง ส่องทุกวัน
	เพื่อชีวัน ทุกชีวิต บนผืนดิน


ก่อนตะวัน  จะลาลับ  กับขอบฟ้า
	เอ่ยวาจา  จากปาก  ฝากเสสรวล
	หนีไปเที่ยว  กันไหม  แสงรัญจวน
	จะขอชวน  สุริยา  พาพักกาย	


	วางแผนการณ์  เดือนหน้า  ลางานหนัก
	จะขอพัก  เรื่องราว  ที่หลากหลาย
	สู่ยอดเขา  ปลายฝน  ชนหนาวกาย
	เหมันต์คล้าย  เคลื่อนใกล้  ไอหมอกมา


	ในยามเหนื่อย  แม้ได้พัก  จักฮึดสู้
	ไม่คิดอู้   ไม่คิดท้อ  ขอเถิดหนา
	คุณเจ้านาย  โปรดได้  เซ็นต์ใบลา
	จะกลับมา  ลุยต่อ  ขอสู้ตาย.


....................................................................................

......เอ....หรือจะตามใครบางคนไปภูกระดึงดีน้า.....

.....................................................................................

				
27 กันยายน 2547 16:19 น.

พรุ่งนี้ฉันจะรักคุณ

keekie



พรุ่งนี้ฉันจะรักคุณ.....

	ขอลบความอบอุ่นในวันเก่า

	ภาพวันวานยังฝังจิตติดเป็นเงา

	ขอเวลาเพื่อลบเขาไปจากใจ


	พรุ่งนี้ฉันจะคิดถึงแต่คุณ.....

	จะขอรับความอบอุ่นละมุนละไม

	มีเพียงคุณ คลั่งไคล้ และหลงใหล

	เฝ้าฝันใฝ่ ยกหัวใจ ให้ทั้งดวง


	พรุ่งนี้...นะ...พรุ่งนี้....

	ทั้งชีวี จะพลีให้ ไม่มีหวง

	ฉันจะเป็นของคุณทั้งหมดทั้งปวง

	มอบให้หมดทั้งดวงหัวใจนี้


	พรุ่งนี้นะ...ที่รักของฉัน

	เราจะมีความฝันร่วมกันทุกนาที
	
	เราจะมีความสุขแสนล้นปรี่

	เราจะมีกันและกันตลอดไป......



.......................................................................................

..........พรุ่งนี้ฉันจะรักคุณ...............

..........พรุ่งนี้ฉันจะคิดถึงแต่คุณ.............

..........พรุ่งนี้ฉันจะอยู่ในอ้อมกอดของคุณ........

..........พรุ่งนี้...นะ...พรุ่งนี้..ที่รักของฉัน....

.........................................................................................				
25 กันยายน 2547 09:29 น.

.....ถ้าฉันจะรักใครสักคน.....

keekie



ถ้าฉันจะรักใครสักคน.....
	ขอแค่มี รักเปี่ยมล้น พ้นใจเขา
	แค่หัวใจ สองใจ ตามเป็นเงา
	ความเป็นเรา เข้ากัน ร่วมฝันไป

	ขอแค่หัวใจเขามีเพียงฉัน.....
	แม้คืนวัน ผันเนิ่นนาน ผ่านแค่ไหน
	หัวใจเขา มีเพียงฉัน ตลอดไป
	เส้นสายใย แห่งรัก พันเกี่ยวกัน

	ขอเพียงแค่เขามีความสุข.....
	ในทุกทุก นาทีที่ อยู่กับฉัน
	อยู่ในอ้อม กอดของ กันและกัน
	ราวอยู่ใน ความฝัน อันแสนหวาน

	ขอเพียงแค่เรามั่นใจ.....
	ไม่หวั่นไหว กับอดีต วันวาน
	ลืมความเจ็บ ปวดรวดร้าว ที่ผันผ่าน
	ก้าวสู่กาล ข้างหน้า ร่วมเคียงกัน

	ขอแค่นี้ไม่มากไปใช่ไหม.....
	ขอแค่สี่ ห้องหัวใจ มีแต่ฉัน
	อยู่ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมชีวัน
	สร้างความฝัน ร่วมกัน นิรันดร.....				
23 กันยายน 2547 21:10 น.

คิดถึง..คำสัญญา

keekie



.....อย่ายึดถือ สัญญาคนรักกัน
เป็นแค่คำในค่ำของคืนหนึ่ง
ที่ดวงใจสองดวงต่างร้อยรึง
ในยามรักงามซึ้งถึงดวงใจ

คิดถึงเธอคนหนึ่งคิดถึงมาก
แม้กายจากกันไกลสักแค่ไหน
ความคิดถึงยังเวียนวนอยู่ต่อไป
ยังงดงามทั่วใจทุกเรื่องราว

คืนที่ฝันทุกฝันช่างอำไพ
เต็มทั่วทั้งห้องใจหทัยผ่าว
หนาวก็อุ่นกรุ่นกับรักที่พร่างพราว
ในคืนที่มีดวงดาวในดวงตา

ยังคิดถึงแย้มยิ้มกับแก้มยั่ว
เจ้าที่งามถ้วนทั่วเป็นนักหนา
เสียงกระซิบที่ปลุกปลอบทรมา
มือที่ไล้ลูบหน้าน้ำตาชาย

คิดถึงเจ้าเข้าถึงดวงใจแล้ว
ยามรักแคล้วคลาดดั่งมิคิดหมาย
น้ำตาไหลเย็นเยียบเฉียบเนื้อกาย
ได้แต่เขียนคำร้อยรายเป็นบทกลอน

คืนนี้หนาวร้าวแค่ไหนดวงใจพี่
เจ้าจะมีใครเรียงนอนเคียงหมอน
ใครจะปลอบปลุกใจก่อนเจ้านอน
มือใครจะอาทรยามเจ้ากลัว

ถ้างานหนักพักหน่อยนะคนดี
ขอความปรารถนาดี ทุกถ้วนทั่ว
บันดาลให้เจ้าอย่ามีวันหม่นมัว
ถึงห่างตัวพี่ไม่เคยห่างใจ

...สัญญาที่เคยให้ยังยึดถือ
เพราะเธอคือคนเดียวมิหวั่นไหว
ไม่ได้ครองเนื้อกายไม่เป็นไร
เพียงได้รักเจ้าต่อไปเท่านั้นพอ



.....คำสัญญา ของเรา ค่ำคืนนั้น
ใจสองดวง ร่วมสร้างฝัน มากความหมาย
ฉันและเธอ เคยอิงแอบ แนบชิดกาย
ดาวพร่างพราย รายล้อม กล่อมสองเรา

แม้กายหนาว ราวร้าวเหน็บ เจ็บเหลือแสน
อบอุ่นแม้น เพียงเธอข้าง ร้างความเหงา
เสียงใจเต้น เป็นจังหวะ ผะแผ่วเบา
ทั้งสองเรา อยู่เป็นเงา กันและกัน

อกกว้างอุ่น กรุ่นเย้า เว้าวอนหา
สองดวงตา แสนเศร้า เคล้าชวนฝัน
เสียงกระซิบ พริ้วแผ่ว แว่วสู่กรรณ
พาใจฉัน ฝันถึงเธอ เพ้อร่ำไป

คืนนี้หนาว ดุจราว ค่ำคืนนั้น
ใจหวาดหวั่น สั่นสะท้าน พาลร้องไห้
โอ้ละหนอ ความอบอุ่น เจ้าร้างไกล
ไยดวงใจ ให้พลัดพราก จากห่างจร

ฉันรำพึง คิดถึงเธอ เพ้อเดียวดาย
น้ำตาราย พรายพร่าง ต่างต้องหมอน
เคยมีเธอ อิงแอบ แนบซุกนอน
มาวันนี้ ไร้อาทร เมื่อร้อนใจ

คืนนี้เจ้า เหงาแค่ไหน ดวงใจฉัน
มีไหมใคร ช่วยแบ่งปัน ยามร้องไห้
มีไหมใคร จะปลุกปลอบ ยอดดวงใจ
แสนอาลัย ห่วงหา คราห่างกัน

คำสัญญา ที่เคยให้ ยังยึดถือ
น้ำคำคือ คำสาบาน สานคงมั่น
รอเวลา คราเราสอง ต้องพบกัน
ความผูกพัน ย้ำสองใจ ในสัญญา.....				
22 กันยายน 2547 01:28 น.

...ฉันรักเธอ...

keekie



มีบางสิ่งบางอย่างอยากจะบอก

	ด้วยดวงใจที่ช้ำชอกหมดความหวัง

	ความรักจากฉันคนนี้มั่นคงจีรัง

	แต่ไม่หวังเหนี่ยวรั้งเธอให้กลับมา

	ฉันมักมีเหตุผลกับทุกสิ่ง

	เป็นผู้หญิงมั่นใจตัวเองหนักหนา

	เก็บงำคำรักไว้ในเบื้องลึกของอุรา

	แอบซ่อนมันตลอดมาไม่พูดเลย.....

	เธอเคยถามว่ารักกันบ้างไหม

	ขอให้ฉันเผยความนัยเอ่ยเฉลย

	แค่อยากให้ฉันบอกด้วยความรู้สึกคุ้นเคย

	ว่าเราจะลงเอยด้วยการเป็นคนของหัวใจ
	
	มันยากสำหรับฉันที่จะตอบ

	ความรู้สึกผิดชอบยับยั้งฉันไว้

	เราไม่สามารถเป็นคนคุ้นเคยของหัวใจ

	เพราะไม่อาจผลักไสคนใกล้ใจเธอ

	สุดท้าย...........

	ผลของการมีเหตุผลให้กับทุกสิ่ง

	คือผู้หญิงอย่างฉันไม่อาจหวั่นไหว

	และไม่อาจทำตามความต้องการของหัวใจ

	ต้องปล่อยให้เธอจากไปและเข้าใจว่า...ไม่...รัก...กัน...				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟkeekie
Lovings  keekie เลิฟ 0 คน
  keekie
ไม่มีข้อความส่งถึงkeekie