30 มีนาคม 2547 00:20 น.
kOrOkOsO
แม่แผ่นดิน
ตอน กำเนิดแม่.๑
๑ ยลเวียงวังแม่เจ้า คลองผดุง
ตำหนักริมน้ำคุ้ง คุ้มฉ่ำ
ปากคลองท่าไกลทุ่ง ละฟาก กรุงเกษม
สองฝั่งพระยาน้ำ ย่านนี้พำนัก
๑ ศุกร์สิบสองเจ็ดห้า ดารา
ศกวอกรุจิรา หนึ่งคล้อย
กำเนิดมุกธิดา องค์ใหญ่ แลนา
งามยิ่งงามชดช้อย ร้อยหมื่นชื่นชม
๑ พ่ออยู่หัวปกเกล้า ชาวไทย
พระราชทานนามไว้ ให้แม่
สิริกิติ์ฤๅทัย ตามแต่ง ตามศรี
หมายมิ่งสกุลแท้ แซ่ซ้องปากคลอง
๑ พระนามงามยิ่งแท้ คำไหน
หาสิ่งประเสริฐไกล กว่านี้
แปลตรงบ่งบอกใบ้ ถึงถิ่น ธารา
ยอดยิ่งมิ่งศรีชี้ แห่งผู้กิติยากร
๑ หน่อเนื้อเชื้อหม่อมเจ้า นักขัตร มงคล
หม่อมแม่บัวสูงรัตน์ จักรแก้ว
เป็นพี่ใหญ่แห่งวัจ - ฉละศักดิ สกุล
นุชบุษบาพิศแพร้ว หม่อมน้องปองขวัญ
๑ อนุบาลบ่มชั้น ราชินี
เพียรก่อนประถมลี้ แยกย้าย
คอนแวนต์หนึ่งเที้ยรชี้ ถึงมัธ - ยมแล
เซ็นต์ชื่อฟรังซิสป้าย ต่อท้ายซาเวียร์
๑ ฝันแรกริเริ่มรู้ ดนตรี
เรียนรักเปียโนที่ แห่งนี้
กาลจำโยกย้ายปี สองสี่ แปดเก้า
ออกนอกเซ็นต์เจมส์ลี้ สุดโค้งโต่งได
๑ พำนักประหนึ่งย้าย ต่อเนื่อง
จากฟากเกาะเลาะเมือง ข้ามเขต
สู่เดนมาร์กรุ่งเรือง เนืองแน่น ผู้คน
ฝะหรั่งแปลกแยกเพศ ไม่ซ้ำหน้าจำ
๑ ระเหหนหลุดพ้น อีกครา
แปรเปลี่ยนมนิมนา ถั่นให้
ฝะหรั่งเศสประท่า เมืองชิด ติดกัน
ประทับปารีสไซร้ ไป่ช้าคืนสม
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ
ข้าฯพระพุทธเจ้านายกรกฤษฏ์ สุรพิพิธ
ผู้ประพันธ์
29 มีนาคม 2547 13:45 น.
kOrOkOsO
มีบางครา ความรู้สึกที่ลึกล้ำ
เหยียบย่ำ ย้ำในหัวใจเศร้า
เมื่อมองเห็นเส้นทางระหว่างเรา
เงียบเหงาหว่าเหว่วังเวงจำ
วันนี้พรุ่งนี้หรือที่ไหน
เมื่อดอกไม้โรยหล่นคนเหยียบย่ำ
ร่องรอยรักจักมีเพียงสีดำ
รักของเราคือ...นาฎกรรมอำลา
รำลึกถึงใครบางคน...
29 มีนาคม 2547 13:41 น.
kOrOkOsO
นางโลม
นางโลมนวลนุ่มเนื้อ แลนา
นางโอบแนบกายา จักเต้า
นางอวบอกอิ่มตา ส่อนคู่ ดูงาม
นางซ่อนหวานในเว้า ยั่วเย้าเล้าโลม
กระกองกรกอดเกื้อ โจมจูบ
อิงแอบแนบหอมลูบ นุ่มเนื้อ
หน้าพิศชิดพันผูก เกาะเกี่ยว เชียวนา
โชยกลิ่นโชยหอมเอื้อ พี่เคล้าเคลียคลอ
กรกอดหมอนม่ายไหม้ แทนเทียว
สองสอดเสียวเอวเรียว ร่อนใกล้
มโนนึกบางเพรียว คล้ายหุ่น อุ่นมือ
ผิดต่างเรือนร่างไร้ จิตแจ้งวิญญาณ
สุขเสพบำบัดสิ้น เพียงนิด
จักเสพถูกปลูกจิต กว่าฮู้
จักกำหนดปลดกิจ กามเก่ง ลงแฮ
จักแกร่งแข็งใจสู้ เสพสิ้นไฟสวาท.
16 มีนาคม 2547 20:38 น.
kOrOkOsO
นางแบบ
๑ เอวระหงคอดล้ำ ลำนัก
ผิวผ่องเนียนขาวจัก แต้มแต่ง
สูงชะลูดตูดหงัก ย้วยย่าง ถ่างลุย
สะบัดร่อนอ่อนแข้ง ส่ายหน้าเชิดคาง
๑ เดินย่องทอดน่องก้าว เหิรลอย
ละลิ่วพลิ้วรีบซอย อ่อนเลื้อย
เพลงกระหน่ำคลอคอย แจ้วจิต ติดตาม
เอวส่ายบ่เมลื้อย เหนื่อยล้าลักเต้น
๑ อกเผยอเปิดร้อน ข่าวเด็ด
โครมคึกอึ้งระเห็จ หน้าหนึ่ง
แปลกแตกต่างคำเท็จ บอกไม่ กลับอยาก
เพียรฝากอย่ารุมทึ้ง ท่านี้ดีตอม
๑ ชระเมียงชอบตอบย้ำ เชยชม
จักเปลี่ยนคงขื่นข่ม เล่นบ้าง
ไทยเดิมเก่าเขาตรม ช้ำอก อดสู
จักใหม่จักเพลาอ้าง เชื่อได้คงดี
๑ หากรอมชอมจักแก้ สังคม
คงยากเปลี่ยนแรงลม พัดต้าน
กระแสกึ่งอยากชม ของใหม่ ใสใส
วอนพบครึ่งทางค้าน ครึ่งค้าจัดโชว์
14 มีนาคม 2547 11:19 น.
kOrOkOsO
นางใหม่
๑ จักเด็ดดมกลิ่นแก้ว อรชร
หอมหื่นชื่นเกสร ร่อนเล้า
จักกายยั่วสะออน แรมรี่ ซุกซ่อน
นางไล่ผลักคลอเจ้า พี่เย้าเคล้าคลอ
๑ พิศนวลนางเพริศแพร้ว เทียบนา
งามเงื่อนอับสรคว้า จึ่งได้
เรียมสงวนพระกัลยา สงวนยิ่ง ตัวท่าน
ยากค่อยยากจักใคร่ สวาทข้อนรสถั่น
๑ เทียมเทียบนางเก่าก่อน แลเห็น
เมืองเปลี่ยนกระพือเต้น เล่นร้อง
แปลกรับใหม่เหมือนเซ่น ส่งส่วย ธรรมเนียม
ผิดถ่องถูกตริตรอง อย่าให้ไททาส
๑ นางใหม่จิตแผ่วพ้อง พิศุทธิ์
จากย่าเพียรเขียนรุทธ์ กั้นห้าม
สอนห่มบ่มแรมรุจ ยันบ่ ลืมกล
บอกเล่าลูกหลานยาม ร่างใกล้วัยใสซน
๑ ถนอมเนื้อนวลค่าล้ำ ใดใด
ประหนึ่งเพชรยองใย ทั่วหล้า
เลอเลิศค่ากว่าใคร คำเฒ่า เยินยอ
ผุดผ่องทองเหล็กกล้า นภนี้เจ้าครอง
หลานครวญ
๑ ชนะตนแลเลิศผู้ ใดใด
สมยิ่งจักสมใจ กว่ารู้
สุขหรือทุกข์ปล่อยไป วางว่าง สายกลาง
อย่าติดเดินกระทู้ ยึดอ้อนผ่อนคำ
๑ หลานแจงนางใหม่แจ้ง กระบวน ความแต้
เมืองเปลี่ยนสังคมครวญ โศกเศร้า
หญิงจีบหนุ่มรัญจวน ฝักใฝ่ โหยหา
หากใคร่หลงรุมเล้า แอบลี้ซ่อนแต่ง
๑ จักเยื้อจักหย่องเยื้อ ดารา พร่างพราย
มือไขว่คว้าสุดตา เกือบได้
ลำเข็ญยากระอา จนกว่า ทางมี
เพียงยื่นทรัพย์ซื้อไซร้ มั่นล้วนสมใจ
๑ สังคมเก่าใหม่ซ้อน ธรรมเนียม
คราเน่าเยือนจวนเตรียม จักห้าม
สอนลูกสั่งหลานเจียม ตัวท่าน ก่อนเสีย
สำนึกแก่นดีคร้าม คิดสู้อย่าถอน
๑ งานงามแจงบอกไว้ สมควร
หลานตอบย่าหมดถ้วน ล้วนจบ
คิดนึกตรึกตรองด่วน ดีบ่ เลือกเอา
ฤๅอยากเป็นแบบศพ ฆ่าเถ้าเผายาง.
หน้าส่วนตัว
1037
