22 มกราคม 2552 17:49 น.
krajokngao
เข้าใจแล้วในสิ่งที่เธอคิด
เธอไม่ผิดคนผิดนั่นคือฉัน
คนที่คอยจับผิดเธอทุกวัน
กลัวเธอปันหัวใจให้กับใคร
ในตอนนี้นาทีนี้เข้าใจแล้ว
สุดผ่องแผ้วชุ่มฉ่ำจะหาไหน
ต้องขอโทษด้วยนะที่มากไป
กับความไร้สาระที่ฉันมี
เข้าใจแล้วว่าเธอทำงานหนัก
และอยากพักใช่ว่าจะหลบหนี
ยุ่งเหลือเกินวุ่นวายยัยตัวดี
ขอให้พี่พักก่อนจะย้อนมา
เพราะเหนื่อยหนักไม่ได้พักหลายวันติด
ไม่ได้คิดนอกใจไปไกลหนา
ที่เหินห่างเพราะว่าไม่มีเวลา
ห้ามกล่าวหาว่าพี่นี้นอกใจ
ก็ยืนยันจากการได้ส่งเสียง
ยินสำเนียงก่อนนอนแล้วใช่ไหม
รู้รู้อยู่งานพี่ยังมากมาย
คงไม่สายเกินไปจะเข้าใจ
รับทราบแล้วหายโกรธไม่งอนนะ
สัญญาจะไม่ทำอีกเชื่อใจไหม
นับจากนี้จะไม่ว่าบ่นมากมาย
ขออภัยดีกันนะรักจริงจริง
22 มกราคม 2552 17:33 น.
krajokngao
เพิ่งได้คิดรู้สึกตัวในวันนี้
กับท่าทีของฉันที่หวั่นไหว
ไม่เคยคิดสังเกตุความเปลี่ยนไป
ภายในใจของฉันที่เกิดมี
คอยทำตัวน่าเบื่อไร้สาระ
ไม่ว่าจะเป็นใครก็หลบหนี
หลายหลายครั้งที่เธอไม่ใยดี
มีท่าทีทดท้อและเหนื่อยใจ
เป็นเพราะฉันวุ่นวายเกินไปนัก
เพราะว่ารักเกินไปแล้วใช่ไหม
คอยติดตามไม่ห่างเคียงข้างกาย
ไม่สนใจความรู้สึกของตัวเธอ
ขอโทษนะที่วุ่นวายจนได้เรื่อง
ก็เพราะเนื่องจากรักเธอเสมอ
ที่คิดเองว่าเธอนั้นอยากเจอ
จึงเสนอหน้ามาหาทุกวัน
จากนี้ไปไม่วุ่นวายกวนใจอีก
จะหลบหลีกอยู่ในโลกของฉัน
หากวันหนึ่งวันใดต้องการกัน
จะมาพลันส่งมอบกำลังใจ
21 มกราคม 2552 17:26 น.
krajokngao
อรุณสวัสดิ์ยามเช้าแสนสดใส
มวลดอกไม้ในห้องช่างแสนหวาน
ณ วันนี้ย้อนไปในวันวาน
อยากกล่าวขานความรู้สึกภายในใจ
ในวันที่หมองหม่นหัวใจเหงา
สุดแสนเศร้าดวงจิตมากแค่ไหน
ยังมีเธอปลอบโยนไม่เป็นไร
เริ่มต้นใหม่เข้มแข็งอย่าแพ้มัน
ในวันที่อ่อนแอและอ่อนล้า
ไร้คุณค่าไร้ใจจะใฝ่ฝัน
ก็มีเธอเคียงข้างไม่ห่างกัน
ผ่านคืนวันเลวร้ายไปด้วยดี
ในวันที่อ่อนไหวและร้องไห้
ไร้หัวใจต่อสู้คิดหลบหนี
ในวันนั้นตัวฉันก็ยังมี
เธอคนที่หัวใจนั้นต้องการ
ขอขอบคุณสิ่งดีที่มอบให้
ด้วยหัวใจต่อใจก่อประสาน
ให้ความรักคงอยู่ไปแสนนาน
ตลอดกาลคงอยู่ตลอดไป
21 มกราคม 2552 17:14 น.
krajokngao
เจ็บปวดนักใช่ไหมใจที่ล้า
ที่ผ่านมาหัวใจแตกสลาย
มอบความรักหวังดีและไว้ใจ
เขายังไม่รู้สึกอิ่มและเพียงพอ
ให้ระบายออกมาในวันนี้
ให้เต็มที่หากใจนั้นร้องขอ
จะเกิดจากอะไรเป็นต้นตอ
แต่ล้วนก่อให้เกิดความทุกข์ใจ
อยากให้เธอเข้มแข็งกว่านี้นะ
ไม่ว่าจะสถานการณ์เป็นแบบไหน
เลิกหวั่นกลัวไม่ว่าปัญหาใด
เริ่มต้นใหม่ก้าวไปสู่ปลายทาง
อย่าเพิ่งท้ออ่อนแอและท้อถอย
ลบเลือนรอยที่เคยต้องหมองหมาง
ในวันนี้ทำใจเดินสายกลาง
แล้วก้าวย่างข้ามผ่านทุกข์ในใจ
จับมือฉันคนนี้ให้แนบแน่น
เป็นปึกแผ่นไปด้วยกันเข้าใจไหม
ที่ผ่านมาล้มแล้วก็ปล่อยไป
ลุกขึ้นได้ด้วยหัวใจของตัวเอง
21 มกราคม 2552 17:01 น.
krajokngao
ที่โทรหาเป็นเพราะว่าฉันคิดถึง
คุยแป๊บหนึ่งไม่นานจะได้ไหม
รู้ก็รู้ว่าเธอทำงานไง
ก็เข้าใจแต่ว่าใจคิดถึงเธอ
ก็อยู่ห่างตั้งไกลใจมันเหงา
ความว่างเปล่าเกาะกินใจเสมอ
ในบางครั้งสมองยังเบลอเบลอ
คิดถึงเธอคนนี้คนของใจ
ก็เหมือนกันกับที่เธอโทรหา
แล้วถามว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน
ว่างหรือเปล่าหรือกินข้าวอยู่กับใคร
ถามมากมายแต่ฉันไม่รำคาญเลย
แล้วหากฉันถามกลับแบบนั้นบ้าง
จะแตกต่างแค่ไหนหรือเฉยเฉย
เพราะอยากรู้จึงถามเพื่อเปรียบเปรย
เพื่อให้เอ่ยเฉลยถึงความใน
จะโทรหาวันละหลายหลายหน
แต่ไม่บ่นไม่ถามว่าอยู่ไหน
โทรเพียงแค่แสดงความห่วงใย
รบกวนไหมให้เธอช่วยบอกที
หน้าส่วนตัว
2185
