9 เมษายน 2551 14:37 น.

สาวไร่อ้อยคอยรัก

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

ตะวันรุ่งพุ่งเด่นเส้นขอบฟ้า
ถึงเวลาออกไร่ไปถากถาง
ทางลูกรังนี้ยังไม่ได้ลาดยาง
ใจลอยคว้างหมองหม่นถึงคนไกล

ปั้นข้าวเหนียวใส่กระติบพร้อมกับข้าว
แก้มอีสาวไม่ขาวนวลชวนหลงใหล
เอาแพรครอบงอบคลุมทุ่มเทใจ
เป็นเพียงสาวชาวไร่ไร้คนมอง

บ่มีครีมลิปสติกหรือโลชั่น
ไม่เหมือนชั้นสาวไฮโซโก้ผุดผ่อง
มีแค่เพียงก้อนสบู่แชมพูซอง
แม้แป้งหอมสักกระป๋องยังไม่มี

ใครจะแลแค่ลูกจ้างรับถางอ้อย
เงินก็น้อยด้อยความงามต่ำศักดิ์ศรี
ปากบ่แดงแก้มบ่ขาวสาวไร่นี้
การศึกษา ป.4 มีใครปอง

เสร็จถางอ้อยก็ถอนมันไม่หวั่นไหว
ฝนตกมาน้ำใสไหลเต็มหนอง
ก็ไถดำทำนาใครจะมอง
หนุ่มแทรกเตอร์ที่เคยครองยังจากไป

เขาบอกร้างอ้างฝนแล้งแห้งละหาน
จึงจากไปทำงานในเมืองใหญ่
ไม่รู้แสงแห่งกรุงศิวิไลซ์
ผูกหัวใจไว้หรือจึงไม่มา

ถ้ามีเขาคงไม่ต้องขออาศัย
นั่งแทรกเตอร์กับใครไปไร่ป่า
มีแฟนควงไปทุ่งหุงข้าวปลา
นั่งแทรกเตอร์อย่างสง่าไม่ง้อใคร

ถึงหน้าฝนฝนสาดสายรินไหลหลั่ง
น้ำตาสาวผู้รอหวังก็หลั่งไหล
น้ำท่วมนาตาท่วมน้ำชอกช้ำใจ
หนุ่มแทรกเตอร์อยู่ที่ไหนไม่หวนมา

เห็นนกกากู่ก้องร้องสุขสันต์
เคียงคู่กันชื่นเชยเย้ยเวหา
ดอกพะยอมเบ่งบานกาลเวลา
ฝนท่วมนาบริบูรณ์อาดูรใจ

พี่สัญญาจะกลับมาเมื่อหน้าฝน
น้องก็ทนฝนนี้หรือฝนไหน
หลายฝนฟ้าร้อยลมหนาวเหงาอาลัย
หรือทิ้งไร่ไปรับส่งสาวโรงงาน ?

5722

love

comment

7 เมษายน 2551 14:40 น.

เพื่อน...ตาย

วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์

************************************เพื่อน...ตาย
A Friend *************************************

By ... Charles Hanson Towne
ถอดความ ... วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
-------------------------------------------------------------

Around the corner I have a friend,
ฉันมีเพื่อน คนหนึ่ง อยู่ใกล้ๆ
In this great city that has no end;
ในเมืองใหญ่ ที่วุ่นวาย และสับสน
Yet days go by, and weeks rush on,
วันเวลา สัปดาห์เปลี่ยน หมุนเวียนวน
And before I know it, a year is gone
พอรู้ตน มันก็เคลื่อน เป็นเดือนปี

And I never see my old friend's face,
นานมากแล้ว ไม่ได้เห็น หน้าเพื่อนเก่า
For life is a swift and terrible race.
ชีวิตเรา ต้องแข่งขัน ทุกวันวี่
He knows I like him just as well
คิดว่าเขา คงสุขใจ สบายดี
As in the days when I rang his bell
เหมือนวันที่ ยังใกล้ชิด สนิทกัน

And he rang mine. We were younger then,
เป็นเพื่อนเกลอ เธอกับฉัน...นานแล้วล่ะ
And now we are busy, tired men:
วันนี้เธอ คงธุระ ยุ่งเหมือนฉัน
Tired with playing a foolish game,
เหนื่อยเล่นเกม โง่บ้า สารพัน
Tired with trying to make a name
สร้างชื่อเสียง ความเหนือชั้น อันเลิศเลอ

"Tomorrow," I say, "I will call on Jim,
พรุ่งนี้ฉัน จะแวะไป ถามไถ่เพื่อน
Just to show I am thinking of him."
เพื่อย้ำเตือน ว่าคิดถึง อยู่เสมอ
But tomorrow comes - and tomorrow goes,
แต่พรุ่งนี้ พรุ่งไหน ก็ไม่เจอ
And the distance between us grows and grows.
ฉันและเธอ ระยะทาง เริ่มห่างไกล

Around the corner! - yet miles away . .
ร้อยพันไมล์ กั้นเพื่อน จนเลือนพร่า
"Here's the telegram, Sir. . . 'Jim died today'."
จนข่าวร้าย ได้แจ้งมา พาหม่นไหม้
And that's what we get, and deserve in the end:
สิ่งได้รับ คือเพื่อนรัก ตายจากไป
Around the corner, a vanished friend.
ไม่มีแล้ว เพื่อนรู้ใจ อยู่ใกล้มือ