29 พฤษภาคม 2548 15:17 น.
magic
ค่ำนั้น หรือ ค่ำนี้
ค่ำนั้น..วันฝนตก
ใจสะทก..อกอ่อนล้า
มีเพียง..หยดน้ำตา
ไหลออกมา..อยู่คู่เคียง
ค่ำนั้น..วันเดียวดาย
ดั่งโลกไร้..สรรพเสียง
หมดสิ้น..ซึ่งสำเนียง
คงยินเพียง..เสียงน้ำตา
ค่ำนั้น..วันพ้นผ่าน
ล่วงเลยนาน..ฉันผวา
ยังอยู่..คู่ชีวา
คืนน้ำตา..ไม่เคยจาง
ค่ำนี้..ซ้ำรอยเก่า
น้ำตาเศร้า..เขาเหินห่าง
ไหลรด..หยดบนทาง
เส้นรักร้าง..ครางรักลา
............................................
............................................
12 พฤษภาคม 2548 16:38 น.
magic
อยากจะไป....
งานนี้เขียนเพราะว่า.......
อยากไปเที่ยวระยอง.......
21 - 23 พ.ค. 48 นี้ไงจ๊ะ
......................................
อยากจะไป..ทะเล
ก็อยากไปเหล่..ชายหาด
อยากระบาย..ภาพวาด
ทรายสะอาด..ฟ้าสีคราม
อยากจะไป..ทะเล
ก็อยากเกเร..สักยาม
อยากไปตั้ง..คำถาม
ถึงความงาม..แห่งไมตรี
อยากจะไป..ทะเล
ก็อยากสรวลเส..นัดนี้
อยากเห็นยิ้ม..มากมี
จากมิตรแสนดี..ที่มา
อยากจะไป..ทะเล
ก็อยากกล่อมเห่..หรรษา
อยากสังสรรค์..เพื่อนยา
ด้วยภาษา..กลอนละไม
อยากจะไป..ทะเล
แต่คงเกเร..ไม่ไหว
ขาดสอบ..คงไม่ได้
อาจารย์ให้ไอ(I)..พอดี
โอ๊ย.!อยากไป..ทะเล
เพราะอยากไปเท..ใจนี้
กระชับมิตร..จิตไมตรี
แล้วเก็บสิ่งดีดี..ไว้ในใจ
........................................
เห็นเขาไปเที่ยวระยองกัน...
อยากไป..ได้แต่อิจฉา....อิอิ
........................................
10 พฤษภาคม 2548 14:35 น.
magic
ใจสารภาพ
สวัสดี..หัวใจ..ของใครหนอ
มายืนรอ..ทีท่า..น่าสงสัย
จึงอมยิ้ม..สอบถาม..ความออกไป
เป็นอะไร..หรือเปล่า..เล่าให้ฟัง
สวัสดี..ที่ปรึกษา..วาจาบอก
เอื้อนเอ่ยออก..อาการ..มันเกินหยั่ง
ไม่รู้เป็น..อย่างไร..วุ่นวายจัง
กลัวใจพัง..ช่วยตรวจ..สำรวจที
ใส่หูฟัง..ซ้าย-ขวา..หาสาเหตุ
คอยสังเกต..เสียงเต้น..เป็นความถี่
ดังกี่ครั้ง..กันหนอ..ต่อนาที
ฟังดีดี..ตกใจ..ใยมันรัว
คุมไม่ได้..เลยครับ..เวลานี้
ใจชอบหนี..เพ่นพ่าน..พลันปวดหัว
คนนั้นห่วง..คนนี้หวง..คนโน้นกลัว
เสียงเจ้าตัว..สารภาพ..ให้ทราบความ
ถอนหายใจ..ไข้ขึ้น..มึนกะโหลก
เอาหัวโขก..ข้างฝา..หาคำถาม
แล้วคนไหน..เป็นที่หนึ่ง..ซึ่งนิยาม
แห่งความงาม..คำรัก..และภักดี
รักคือรัก..ไม่มีมาก..ไม่มีน้อย
ไม่มีด้อย..ไม่มีเด่น..เป็นเช่นนี้
ไม่ตีค่า..ไม่เปรียบ..เทียบใครดี
รักที่มี..เท่ากัน..แค่นั้นพอ
เพราะว่าผ่าน..ความรัก..ที่หนักล้น
เพราะว่าคน..หนึ่งคน..เคยค้นขอ
เพราะว่าใจ..เคยรัก..จนมากพอ
เพราะว่าท้อ..จากรัก..ที่มากไป
ฟังอาการ..ของใจ..ใครคนนั้น
คนสร้างฝัน..อบอุ่น..ละมุนไหม
แล้ววิเคราะห์..แยกแยะ..แตะถึงใจ
ลึกลงไป..จึงรู้..ที่ดูมา
หนึ่งคือรัก..สัมพันธ์..กันฉันท์เพื่อน
ที่คอยเตือน..ดูแล..และห่วงหา
สองคือรัก..เช่นพี่น้อง..ให้ต้องตา
ด้วยวาจา..น่ารัก..จักให้กัน
สามคือรัก..ด้วยความ..ที่เคารพ
รักด้วยพบ..คุณงาม..ความสร้างสรรค์
สี่คือรัก..ด้วยเห็นใจ..เข้าใจกัน
จึงอาจปั่น..ให้ใครคิด..เป็นผิดไป
ขอสรุป..ความรัก..ให้ใจรู้
ที่เป็นอยู่..อย่าหวั่น..ให้ใจไหว
หากความรัก..คือสิ่งงาม..ตามตั้งใจ
จงให้ไป..คือบริสุทธิ์..ดุจอาทร
ความรัก ไม่มีมาก ไม่มีน้อย รักก็คือรัก
คำสารภาพของใจ..จากมิตรคนหนึ่ง
จึงวิเคราะห์ไป..แม้ไร้ประสบการณ์
...........................................................................
ขณะเขียน..ได้ยินเสียงเพลงบทหนึ่งจากวิทยุแว่วมา
ฟังได้ความว่า....ขาดเธอไม่ได้..หัวใจขอสารภาพ....
...........................................................................
9 พฤษภาคม 2548 22:20 น.
magic
เผาเดือน
มองท้องฟ้า..คืนนี้..มีดาวอยู่
เฝ้าแหงนดู..หลายดวง..ห้วงเวหา
แสงระยิบ..วิบวับ..งามจับตา
แต่งนภา..สวยพราว..คราวนั่งชม
มองท้องฟ้า..คืนนี้..มีเดือนเด่น
ดูเหมือนเป็น..ดวงใจ..ที่สุขสม
ส่องสว่าง..เปิดทาง..สร้างภิรมย์
แสงชวนชม..หยอกล้อ..ต่อหมู่ดาว
โอบสีนวล..ยวนตา..ดาราชื่น
ในค่ำคืน..อ่อนหวาน..จันทร์จีบสาว
ดาวนับพัน..ปันใจ..ไหมหนอดาว
สุกสกาว..กระพริบ..หรือจีบจันทร์
มองตัวเอง..ยามนี้..มีใครข้าง
จันทร์กระจ่าง..มองมา..เหมือนว่าขัน
มีเพียงเงา..เจ้าของ..เคียงคู่กัน
ใต้แสงจันทร์..ที่ดาวล้อม..แทบตรอมใจ
มองท้องฟ้า..ยามนี้..มีเดือนเด่น
ไม่อยากเห็น..อิจฉา..พาหวั่นไหว
ยิ่งเห็นดาว..ล้อมรัก..อยากจุดไฟ
เผาให้ตาย..เดือนบ้า..มาเยาะกัน
.........................................................
เห็นเขาผิงดาว..แต่เราอยากเผาเดือน
.........................................................
3 พฤษภาคม 2548 20:11 น.
magic
ในจดหมาย
จดหมาย..คนคุ้นกัน
ยามตะวัน..บ่ายอ่อนอ่อน
นึกถึง..หน้าบังอร
ยามเมื่อตอน..ลงปากกา
ลายมือ..ที่เคยอ่าน
หายไปนาน..เยือนมาหา
เรื่องราว..ที่พบพา
ก็นำมา..เล่าให้ฟัง
ข้อความ..นั้นว่าไว้
ในเมืองใหญ่..วิไลหวัง
ผู้คน..วุ่นวายจัง
แสนคับคั่ง..จราจร
ควันพิษ..ออกฤทธิ์พ่น
ไอรถยนต์..ปนไอร้อน
อาทิตย์..ยังโคจร
แสงสะท้อน..ตอนบ่ายแรง
หากหลับ..ตาลงได้
เสียงคงใกล้..ให้หน่ายแหนง
รถเมล์..เร่งขึ้นแซง
เบรคไฟแดง..จนเสียงดัง
แม่ค้า..ก็ขายของ
ตะโกนร้อง..อยู่ข้างหลัง
ลูกค้า..ต่อรองตังส์
ลดให้มั่ง..ตั้งราคา
หงุดหงิด..อารมณ์รวน
รำคาญกวน..ป่วนโทสา
เสียงรถ..เสียงวาจา
โธ่..ชีวา..อยากลาไกล
หากแต่..ลืมตาดู
ลองปิดหู..นั่นเอาไว้
จะเห็น..สิ่งเป็นไป
คนขวักไขว่..พอรถยนต์
เดินสวน..กันไปมา
มากหนักหนา..ตาสับสน
ป้ายรถ..นั่นก็คน
ข้างถนน..สะพานลอย
หงุดหงิด..ไม่แพ้กัน
เสียงภาพนั้น..ทำท้อถอย
ปัญหา..ชีวิตคอย
บวกเป็นรอย..ทรมาน
แต่ใคร..จะรู้ว่า
สิ่งมีค่า..อย่าเมินผ่าน
เลวร้าย..ที่วิจารณ์
มักพบพาน..สิ่งดีดี
ภาพเสียง..ที่ซ่อนไว้
เมืองวิไล..ในยามนี้
หายาก..แต่ยังมี
เป็นความดี..คือน้ำใจ
ชายหนุ่ม..จูงหญิงหนึ่ง
ไร้ตาซึ่ง..ส่องแสงใส
มืดบอด..ข้ามทางไป
ให้เธอได้..ปลอดภัยดี
ภาพที่..ชายประคอง
จึงแตะต้อง..ใจดวงนี้
เสียงหญิง..เอ่ยวจี
ขอบคุณที่..ได้นำทาง
อย่ามอง..เพียงสิ่งร้าย
รอบรอบกาย..จะสว่าง
ใช้ใจ..ในทุกทาง
ทุกก้าวย่าง..ที่คุณเดิน
.........................................................................
ในจดหมายฉบับนี้..คุณได้อะไร?
.........................................................................
ข้อความ : ของผู้ได้รับจดหมาย
เรื่องข้างบนนี้นั้น..เป็นเรื่องเล่าจากเพื่อนของฉัน
ฉันดีใจที่ได้อ่านเรื่องเล่าของเธอทุก ๆ ครั้งเสมอ
ซึ่งนาน ๆ เธอจะเขียนมาหาฉัน น่าแปลกใจมาก
ที่.สมัยนี้น้อยคนนักที่จะมาเขียนจดหมายถึงกัน
แต่....เพื่อนของฉันยังคงใช้มันส่งผ่านความรู้สึก
เล่าเรื่องราวต่าง ๆ มากมาย..มาหาฉันเสมอมา
ฉันเสียอีกที่กลับไม่ได้ตอบจดหมายของเธอเลย
เพื่อนของฉัน....มักบอกฉันว่า ฉันคือ....สายลม
(คงประชดที่ฉันไม่เคยตอบจดหมายกลับไปเลย)
ฉัน..ได้บอกเพื่อนของฉันไปว่า..ฉันมีความสุข..
ที่ได้อ่านเรื่องเล่าของเธอ.....มีความสุขมาก.....
เพื่อนของฉันคนนี้เป็นคนชอบอ่าน..ชอบเขียน..
หากมีหนังสือดี ๆ ก็มักจะแนะนำให้เพื่อนอ่าน
แต่..คนอย่างฉันนี่ซิ..ฮิฮิ..อ่านได้ 2-3 หน้าก็....
หลับไปแล้ว (ความขี้เกียจมันซึมสู่สายเลือด)..
ตอนที่เราเคยพักอยู่ด้วยกัน..ฉันเคยบอกเธอว่า
ฉัน..อยากอ่านบันทึกของเธอ..
วันนี้..ฉันอ่านมันสมใจ..
ถึงจะเป็นบางตอนของชีวิตเธอก็ตาม..
อารียา จันคีรี ฉันรักเพื่อนฉันจัง..
....ขอให้เธอโชคดี....
....................................................................
หน้าส่วนตัว
987
