31 มีนาคม 2545 13:55 น.
may
เพราะคิดถึงจึงโทรไปหา
แต่ที่ได้กับมาก็น้ำตาเท่านั้น
รู้อยู่ว่าเธอคงไม่รักกัน
แต่ก็แค่อยากได้ยินเสียงเท่านั้นไม่ได้รึงัย
ก็แค่อยากให้เธอพูดดี ดี
รู้หรอกว่าเธอมีเค้าคนใหม่
และก็รู้ว่าถึงรักต่อไปก็ต้องเสียใจ
แต่ทำไงได้หัวใจไม่ลืมเธอ
31 มีนาคม 2545 13:55 น.
may
เราอยู่ห่างกันก็ไม่ไกลเท่าไหร่
แต่ทำไมเหมือนไกลกันนักหนา
เธออยู่บางเขนฉันอยู่บางนา
แต่เหมือนเธออยู่ไกลสายตามากมาย
เพราะเธอมีหลายสิ่งที่ฉันไม่รู้
เธอคิดอะไรอยู่ฉันก็ไม่เคยเข้าจาย
ทุกวันนี้ก็อดหวั่นไหวไม่ได้
เพราะกลัวคนใกล้ที่เหมือนอยู่ไกลจะเปลี่ยนแปลง
31 มีนาคม 2545 13:40 น.
may
ไม่ต้องการฟังเหตุผล
และจะไม่อดทนรออยู่อย่างนี้
ตลอดเวลาก็เหนื่อยเต็มที
และสิ่งที่ได้ก็มีแต่เสียใจ
จะไปตอนไหนไม่ต้องบอก
ไม่อยากรับรู้หรอกเข้าใจไหม
หากวันนี้หมดแล้วสิ้นเยื่อใย
จะไปตอนไหนก็ไปฉันไม่แคร์
27 มีนาคม 2545 17:02 น.
may
หอบความคิดถึงเอามาฝาก
มันคงไม่ลำบากกับการรับไว้ใช่มั้ย
หอบเอามามอบให้อย่างตั้งอกตั้งใจ
นี่ถ้าไม่ใช่เธอ ฉันไม่ให้อย่างแน่นอน
27 มีนาคม 2545 17:02 น.
may
บอกไม่ได้หรอก ว่าเจ็บแค่ไหน
รู้แต่เพียงหัวใจมันอ่อนล้า
สิ่งที่บอกเธอได้คงเป็นน้ำตา
ที่ไหลออกมาซะมากมาย
ขอโทษนะที่ต้องเป็นอย่างนี้
ก็ไม่ได้อยากมีน้ำตาเป็นสาย
บังคับใจแล้วแต่มันดื้อไม่หาย
และฉันก็อายที่ร้องไห้ให้เธอเห็น
เธอไม่ผิดหรอกกับการจากลา
แต่ถ้าไม่ให้เจ็บคงทำได้ยากเย็น
ขอโทษที่ทำให้เธอต้องมาเห็น
ไม่ต้องกลัวพรุ่งนี้จะเป็นคนใหม่ที่ไม่มีน้ำตา
และจะบอกลาให้เธออย่างดีใจ
หน้าส่วนตัว
613
