23 กรกฎาคม 2548 23:05 น.
nuclear_life
หมองสีแดงแสดเข้มเต็มท้องฟ้า
หมอกบังตาแลไม่เห็นแสงแสดสี
หมอกสีแดงทั่วท้องนภารี
หมองสีแดงจัดสีไม่จางตา
ความอิจฉาความโลภจัดชัดกว่า
ในดวงตามืดมิดแสงโหยหา
แปลกที่ใจร่วงร้อยอ่อนโรยรา
เพราะตัณหากัดกินมาแรมปี
หมอกสีแดงกัดกินดวงตาข้า
หลอกใจล้าว่าสวยสดคดแสดสี
นึกว่างามนึกว่าเก๋หากได้มี
สีแสดเข้มจนแดงไว้ครอบครอง
มาวันนี้รู้แล้วว่าความโลภ
นำวันโศกวันเศร้าพาเราหมอง
สีแดงอ่อนบอกว่ารักตามใจปอง
เข้มเกินอ่อนบอกว่าเจ็บ....ทรมาน
7 กรกฎาคม 2548 14:05 น.
nuclear_life
เคยรู้ไหมว่าเจ้าหนอนมีความฝัน
ว่าสักวันต้องบินผกหกเหิน
เคยรู้ไหมใครขำเยาะน่าเศร้าเกิน
จะหกเหินโบยบินได้เยียงไร
เจ้าหนอนน้อยยังสู้ทนเฝ้าอุส่าห์
ยอมฟันฝ่าอุสรรคเจ็บเพียงไหน
แต่ไม่เคยนึกท้อนึกอ่อนใจ
แม้ใครใครจะมองว่าโง่งม
เฝ้ารอวันใยใสพันฝัดห่อ
หนอนเจ้าหนอไม่ท้อมีสุขสม
เห็นความฝันลอยเลื่อนผ่านเวียนวน
ไม่เคยสนรอวันปีกฝันงาม
แต่ความจริงใช่ว่าฝันจะแสนง่าย
ใช่จะหมายหาความสุขได้จากหนาม
อุปสรรคยังราวียังคอยตาม
ลมพัดผ่านฝนคะนอนดักแด้ปลิว
ยินเสียงบอกให้ออกจากดักแด้
มิงั้นแย่ตายติดจิตหวิดหวิว
แต่หนอนน้อยรักษาฝันไม่ให้ปลิว
เหมือนลมกิ่วที่ทำลายความสุขเรา
ขออยู่เสี่ยงเสี่ยงเพื่อนฝันที่เราสร้าง
เพื่อฟ้างามทางตระกานไม่ใช่เขลา
จนวันนี้จากวันนั้นกลายเป็นเงา
ระยิบเศร้า กับดักแห้งบนกองทราย
แต่ตอนนี้เรื่องของหนอนยังเล่าอยู่
เพื่อเชิดชูหนอนผีเสื้อไม่จางหาย
ความฝันเจ้าเป็นจริงไม่ผิดกลาย
หนอนสลายแต่ปีกกางถ่างปฐพี
หน้าส่วนตัว
1289
