12 สิงหาคม 2548 10:46 น.

เมื่อครั้งมีใจให้ใคร

ไม่เคยคิดว่าการที่ต้องมีใครเข้ามาในชีวิต
จะทำให้จิตใจต้องว้าวุ่นสับสน
ไม่เคยคิดว่าการที่ได้มอบใจให้ใครซักคน
จะต้องมาทุกข์ทนต้องขื่นขมจมน้ำตา

เคยคิดว่าถ้าได้รักใครสักคน
จะทำให้เราสุขล้นจึงทำให้เฝ้ามองหา
คนที่ดีคนที่ใช่จะมีหรือไม่ที่ผ่านมา
ลองค้นหาเฝ้ามองคอยการพบเจอ

ทั้งที่มีคนดีๆผ่านเข้ามามากมายในชีวิต
แต่ในเมื่อไม่ใช่ไม่ตรงกับจิตใจทำให้ไม่เผลอ
ทั้งที่รู้ว่าเข้าต้องเจ็บกับความผิดหวังที่ต้องเจอ
แต่ต้องขอโทษตัวเธอที่ฉันมีฝันมีใจเป็นของตัวเอง

มองหา....พยายามหาจนพบเจอคนที่ใจว่าใช่แล้ว
อยากให้ความรักคราดแคล้วอยากให้ใจไม่ถูกข่มเหง
อยากให้เขามีใจให้เราเหมือนกับที่เคยได้ยินในบทเพลง
ไม่อยากให้ใจเราต้องเคว้งอ้างว้างรอใจอีกครึ่งดวง

ในหลายเพลงรักที่มีคนขับขานประสานเสียง
บอกถึงความสมหวังคู่เคียงจริงใจไม่หลอกลวง
ทำให้ฉันอยากเผยใจให้เขาได้รู้โดยไม่มีอาการหวง
อยากให้ใจอีกครึ่งดวงนั้นคิดเหมือนกัน

แต่มันไม่สนุกทุกอยากที่ได้เจอไม่เหมือนที่คิด
จิตใจเขาเราไม่อาจลิขิตหัวเราะทั้งน้ำตาน่าขบขัน
เขาคงบอกว่าขอโทษจิตใจเราไม่ตรงกัน
เหมือนที่ฉันเคยได้ทำกับใครใคร

แต่ทำไมนิ่งเงียบนั่งเฉยอยู่อย่างนี้
ขอร้องเถอะ..บอกฉันที่จะเผื่อจะทำใจได้
ให้เลิกรักเธอ...ขอร้องไม่อยากเป็นแบบนี้อีกต่อไป
เคยรับรู้บ้างไหมว่าใจของใครต้องร้าวต้องทุกข์ทน

จากที่ใจเคยไม่มีใครแต่เก่าก่อน
ยังไม่เหงาไม่รู้สึกอ่อนไม่รู้สึกร้อนรน
ไม่น่าคิดหาใครเข้ามาในชีวิตให้สับสน
ผิดเพราะตัวตนเราไม่รู้จักความสงบที่เกิดขึ้นที่จิตใจ

แต่ตอนนี้คิดว่าจะไม่ใช้คำว่าสาย
ไม่อยากร่ำไห้ทนทุกข์ต้องคิดถึงวันที่ผ่านไป
จะเป็นคนใหม่ที่เธอไม่เคยคิดว่าจะพบเจอ
จะไม่เผลอมีใจให้ใครอีก....จนกว่าจะถึงเวลา

อาจดูแกร่งเหมือนหินก็จะไม่สนใจสักนิด
ขออยู่กับตัวเองกับความคิดที่จะไม่ทำให้เจ็บดีกว่า
จะได้ไม่ต้องทุกข์ทนไม่ต้องคิดถึงใครให้เสียเวลา
สงสารใจเราที่อ่อนล้าล้มแทบหมดแรง....เมื่อครั้งมีใจให้ใคร