3 มกราคม 2562 02:12 น.

สงบ plaing_piu

plaing_piu

                                                                                                                                   

๑  เพ่งสงบพลบสงัดลมพัดคลื่น                ทะเลตื่นระลอกนัยบอกต่าง

สะท้อนคิดใดผิดถูกได้ทุกทาง                   มืดสว่างผวาละล้าละลัง

๑  ชะตากลางทะเลคะเนยาก                  เผชิญฝากน้ำฟ้าพายุคลั่ง

ไม่รู้ทิศผิดหลงวนวงวัง                        ไม่รู้ฝั่งอยู่ใกล้ไกลสุดคว้า

๑  ดิ้นรนตามยถาแห่งฟ้าน้ำ                   จะหงายคว่ำดายเดียวเคี่ยวกรำกล้า

มองเห็นความเป็นจริงสิ่งบังตา                  ปัญหามารยาปัญญาพินิจ

๑  สติมีขอบให้คงใฝ่คว้า                        ว่ายข้ามมหาสินธุ์แผ่นดินสิทธิ์

วาดหวังยังหน้าท้าชีวิต                        ถูกผิดคือคิดทำพุทธิสัมมา

๑  กำหนดบทวิถีมีไม่มี                       หลักชั่วดีชี้ผลตนฟันฝ่า

ยืนหยัดสัจจธรรมสังคมนำพา                   ใช่บิดบ้าวาทกรรมซ้ำสังคม

๑  ประชาชนดิ้นรนไหนไม่รู้จบ                 การเมืองพบทางลบเพิ่มเริ่มยิ่งขม

เรื่องใดไม่แน่นอนยากอ้อนชม                  ว่ายทะเลทุกข์จมลมการเมือง

๑  ขอบฟ้าหม่นมืดยาวหนาวเหนื่อยล้า           โหยหาอนาคตยากปลดเปลื้อง

อย่างไรยังหวังว่ายมุ่งหารุ่งเรือง                 งามประเทืองประณิธานประเทศไทย

๑  แบบใดออกบอกทางยากย่างก้าว             เจ็บร้อนหนาวกร้าวแกร่งแรงหนามไหน

เสรีภาพคราบน้ำตาคือยาใจ                    เสรีชนทนสู้ไปถึงนัยลึก

๑  นิ่งขึงตรึงสายตาฝ่าฝนเหนือ                ฟ้าแลบเผื่อเยื่อใยไหวรู้สึก

แก้วบานหอมซ่านด่ำดื่มรำลึก                   ทะเลดึกมืดอย่างไรละไมละมุน

๑  ไกลสุดฟ้าหลุดลอยคำน้อยนิด               เคยสะกิดมิตรภาพหยาบอบอุ่น

ปรารถนาอะไรบาปไกลอาบบุญ                 แทนคุณแผ่นดินสุขทุกชีวิต

                                           ……….

                         

7 มีนาคม 2561 22:29 น.

ผู้ออกแบบ

plaing_piu

   ชีวิตเป็นอะไรได้จริงหรือ                              ยากง่ายคือดายเดียวเคี่ยวกรำกล้า สำเร็จล้มเหลวเล่ห์กาลเวลา                            ล้มลุกวาทะเลาะร้ายเยาะคน    ผู้ออกแบบบอกถูกผิดผูกอ้าง                       ใครละวางแบบอย่างลับล่อสับสน สารพัดอรรถรสกฎเปรอปรน                           ปราชญ์อับจนนับได้ที่ไหนมี    คุุุ้นชีวิตงามอิสระฟ้าดินน้ำ                           หลากหลายธรรมชาติวาดวิถี คติบ้านผ่านหนาวร้อนย้อนร้ายดี                      แตกต่างที่ห่างยุคปลุกเรียนรู้    ประวัติศาสตร์ชาติชี้นัยที่สุด                         ไม่อาจยุดอำนาจวาสนาหมู่ มากเล่ห์เทอุบายขยายชู                                 คติธรรมศาสตร์ดำรูปูชอบธรรม    เห็นแต่ชีวิตพิกลดิ้นรนยาก                          ไม่รู้ฝากชะตาฝ่าพลิกถลำ ยิ่งกว่านกในกรงหลงเล่ห์คำ                             ใครขยำหนำใจขยี้หนีไม่พ้น    สิทธิเสรีภาพอาบสีเลือด                              ผ่านยุคเดือดทุกข์นับมิสับสน ชีวิตมีความหมายคือนายคน                           สิทธิพลเมืองเป็นได้เพียงไพร่ตาม    บ้านเมืองปลูกแบบอย่างทางอำนาจ                ประโยชน์ชาติประกาศไร้นัยอ้างถาม สิทธิ์ประชาธิปไตยใดดีงาม                              ชีวิตถูกผิดตามความเป็นไป    ยอมมิยอมค้อมรับกับดักชอบ                       ธรรมจรรยาศรัทธาตอบระบอบไหน จิตวิญญาณสิ้นเซ่นความเป็นไท                      หากหัวใจไหวลึกเร้นความเป็นคน    จะกี่บ้านผ่านกี่เมืองเห็นเปลืองเปล่า               ชีวิตเบาหนักเท่านี้เสรีหม่น เป็นอะไรไม่สิ้นการดิ้นรน                                บรรลุตนกุศลธรรมสำรวม    โลกวันนี้ผันแปรมีแต่ร้าย                            สิ่งดีมีความหมายน้ำลายท่วม สิทธิหน้าที่เสมอภาคกำกวม                           เรียนรู้ร่วมสังคมอุดมการณ์    ชีวิตจะเป็นอะไรมิใช่เรื่อง                            เพื่อบ้านเมืองเรืองรุ่งปรับมุ่งผ่าน สิทธิ์ประชาธิปไตยไทยเบ่งบาน                        สำนึกการเมืองชาติอำนาจธรรม    เราก้าวถึงยุคสมัยวิไลรัฐ                            ข้ามประวัติศาสตร์อัปลักษณ์ย่ำ ประชาชนเขียนบทใหม่จดจำ                         คือตนนำธรรมสร้างบ้านอย่างเมือง                                                   ......                                                           

 

9 พฤษภาคม 2560 10:05 น.

ไม่คิด

plaing_piu

๑   ทำไมจิตใจมหาประชาชน                  หลงสับสนคับแค้นทุกข์แน่นไฉน ชีวิตยังผิดถูกมิปลูกใย                            แตกต่างปล่อยวางใจให้ศรัทธา ๑   คือทาสอำนาจกานเมืองผ่านเปลี่ยน     มากบทเรียนกดขี่เห็นมิกล้า ประชาธิปไตยใต้เปลือกตา                      เล่นเกมสามานย์ป่าเถื่อนเหมือนพิไร ๑   สืบกาลสานเสรีแห่งชีวิต                   เรื่องถูกผิดคิดดีทำดีได้ ประวัติศาสตร์บาดเห็นสิ่งเป็นไป               บ้าอำนาจบาตรใหญ่ไร้ครรลอง ๑   ทำลายทุกสิ่งกล้ำกรายอำนาจ           คลั่งประกาศอาชญากรรมสยอง มนุษยชาติหยาดเลือดนอง                     สำเหนียกเสียงเรียกร้องกองฟอนใด ๑   จารสมัยไม่มีใดที่สุด                        มีเริ่มยุติสะดุดดีชั่วมิใช่ ความเปลี่ยนแปลงแรงกรรมจดจำนัย        เรียนรู้ไตรลักษณ์ธรรมสัมพุทธา ๑   อธรรมถืออำนาจพินาศชัด               สืบประวัติศาสตร์สัจจธรรมปะหน้า สิทธิ์การเมืองวางเขื่องอำนาจต่ำช้า          ชะตาสุดอนาถสิ้นชาติตระกูล

๑   อำนาจพิลาสบารมีสมัย                    ดียิ่งใหญ่อิงดินฟ้าสิ้นสูญ จริงสถิตนิจกาลรานอาดูร                      การเมืองเลิศเทิดทูนดุลยธรรม ๑   ชีวิตคนผิดถูกพึงปลุกสร้าง               บ้านเมืองอย่างไรยืนมิฝืนกล้ำ สิทธิ์ประชาธิปไตยใช่เล่นคำ                   การเมืองธรรมเปลืองใจฤาไม่คิด ๑    ตราบอัตตาอำมหิตผิดมนุษย์           มืดมนฉุดตนถลำอำนาจผิด ยื้อแย่งแข่งร้ายบีฑาชีวิต                       นัยผิดถูกปลิดปลงประจงทราม ๑   มีไม่มีสิทธิ์ดีชั่วน่าหัวเราะ                 ธรรมบางเปราะทางใดไม่เกรงขาม ประชาธิปไตยไหนจะงาม                       ยิ่งไล่ตามความจริงยิ่งคว้าลม ๑   ประชาธิปไตยไหนตายซาก              เห็นกากสำรากถ่อยเถื่อนถอยก้ม กดขี่หมายหัวขึ้นป้ายชื่นชม                  ชีวิตไทยติดหล่มลมกานเมือง ๑   ถามใจตนไขปัญหาอะไรแน่              แตกต่างแต่อ้างผิดถูกบิดเรื่อง ปากอย่างทำอย่างเอาดีเปล่าเปลือง         ลุอำนาจชาติลือเลื่องประเทืองร้าย                   

                                               .........                              

28 พฤษภาคม 2560 20:07 น.

ไม่แปลกฝน

plaing_piu

                                                                                                                 

 

๑ น้ำค้างดึกพร่างไหวใครว้าเหว่             คำนึงเล่ห์เวลาสุขทุุกข์หวานขม

ปณิธานวิบัติอสัตย์ระงม                       การเมืองวางเขื่องล่มเพาะปมใด

๑ ทางแฝงร้ายกาลเทศะสั้น                   ความผูกพันซุกหลงละสงสัย

ทวิคติธรรมชี้นำใด                              ยากสดับรับรู้นัยใจพุทธิ

๑ กี่ขวบปีรวบรัดอสัตย์ข่ม                    อำนาจจมคมอาฆาตบาดสติ

ดีชั่วตัวตนเติมใช่เริ่มริ                          ไทยร้าวปริพินาศวิวาทกรรม

๑ เหยื่อสังวาสประชาธิปไตยดาด            ตื่นสิทธิเสรีราดระดมพร่ำ

รอบตัวดีชั่วจุดยุติธรรม                         อ้างมาตรฐานกำหนดทำร้าย

๑ เห็นแต่ผู้แพ้หน่ายยอมพ่ายพับ            การเมืองไหนสดับรับลูกง่าย

หน้าเนื้อใจเสือปล้นกลเม็ดพราย             กล้าชั่วขายชาติเล่นลิ้นเป็นไร

๑ ทุกข์ปากท้องร้องสุมรุมแถบิด             ความสามารถน้อยนิดยากปิดได้

เสียงข้างมากอ้างทวนสิ่งป่วนใน              ผิดอะไรประชาธิปไตยกู

๑ กี่ล้านคนค้านไหนไม่รู้สึก                   มโนธรรมสำนึกคดไร้อดสู

ขี่หลังเสือเพื่อใครปากไพล่ชู                  ความจริงรู้ชิงหนีบัตรพลีกรรม

๑ ไม่แปลกฝนแทรกพฤกษภาร้อน         จบบทตอนคดยิ่งประวิงระส่ำ

วันชื่นคืนสุขคนคอยฝนธรรม                สรรพสำเนียงพ้องพี่น้องไทย

๑ ต้นปลายดีร้ายชีวิตที่สุด                    สิ่งสมมุติจิตพุทธะรู้ละไหว

การเมืองเปลื้องตัวตนเห็นตนใน              ปลูกประชาธิปไตยใจพุทธิ

๑ เก็บอดีตกรีดใจไทยเลวร้าย                 เท็จจริงยิ่งเปลี่ยวดายคลายสติ

เรียนรู้ตนชูธรรมสมาธิ                         งามปัญญาปฎิบัติวินัย

๑ บทเรียนก่อนเขียนบิดชาติผิดหลง       เจตจำนงตรงคดกำหนดใหม่

การเมืองใช่เรื่องบ้ามารยาใด         ประชาธิปไตยไทยเจ็บจำ                                      

 

                                                ........

4 พฤษภาคม 2560 11:34 น.

ฟื้นตื่น

plaing_piu

                                                                                                

ชีวิตตื่นนิทราทุกข์ประหาร

พิศนัยจักรวาลพาลระย่อ

ไม่สิ้นสุดหลุดพ้นแอ่งตนพอ

หลงตามต่อทรามอกุศลมูล

 

จมโลภโอบโมหะโทสะพล่าน

คิดทำผิดติดสันดานพาลยากสูญ

ธรรมกระจ่างกลางใจไร้เทิดทูน

ชั่วเพิ่มพูนเติมปลุกทุกข์ประดัง 

 

ชีวิตผิดแทบม้วยวันป่วยเจ็บ

หยิกเล็บยิ่งเจ็บเนื้อใครเถือหนัง

อะไรคือใยเยื่อเผื่อประทัง

เดียวดายหลั่งน้ำตายากสาธยาย

 

สิทธิเรามีเท่านี้เท่ามีสิทธิ์

ลดเพิ่มลิดรอนเลี่ยงยากเบี่ยงบ่าย

ดีเลวยังขังน้ำตาอนาถราย

ดิ้นสุดท้ายยุติมิผลักดัน

 

เจ็บป่วยคือป่วยเจ็บเก็บชีวิต

ไม่มีสิทธิ์ตีค่ารักษาฝัน

ขอกำลังไร้ชังรักประจักษ์ทัณฑ๋

กายใจมั่นปัญญาสติงามวินัย

 

จังหวะชีวิตเบาหนักเท่านี้

กุศลผลกรรมดีชั่วมิใช่

อาการหายร้ายรุมยึดกุมนัย

จะทุกข์สุขโรคใดรู้ไม่กลัว

           

            ...... 

Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงplaing_piu