20 พฤษภาคม 2552 01:02 น.

......มีสักวัน....

plaing_piu



           
๑   โพ้นฟ้าลับประกายดาวพรายพริบ
หยาดแต่ริบหรี่ดาราพรางฝัน
ลมล่องดึกล่องกลืนกลมคืนวัน
ยังคงครรลองฝันมิผันแปร

 
๑   ร่วมฟากฝันหันห่างมิพรางฝัน
ไกลมิอันตรธานหวานไหวแน่
โลกหลับตื่นยืนยันคงมั่นแท้
ขวัญพับแพ้กับจาก ...ยากบอกใคร


๑   ทีละเมียดอะไรไม่เคยเปลี่ยน
เหม่อจนเวียนล้นตาหยั่งไฉน
นิมิตภาพซาบคำบาดทำไม
รอยอาลัยระบมขมรอยจำ

 
๑   ทอดอารมณ์จมบ่วงในห้วงคิด
ไยสนิทผวาอดีตย่ำ
สิ้นเยื่อจะเหลือใยใช่เงื่อนงำ
นัยรอยคำคอยวอนมิรอนตน

 
๑   มืดมิดไม่ผิดภาพใครอาบฝัน
ตัดรอนกันหวั่นไหวให้ฉงน
ตามต่อฝันวันเปลี่ยวดายเคี่ยวคน
รอใจก่นในที..มีสักวัน

 
๑   ถ้วยกาแฟปร่าเก่าพรางเงาใฝ่
ยังละไมในอกวิตกพรั่น
หนาวจับจิตกับใครใจเมินกัน
มีสักวันรักหายกรายกลับงาม

 

 
                ๑๑๑๑๑
				
13 พฤษภาคม 2552 11:48 น.

......จอมเทียน.....

plaing_piu





๑   ย่ำรอยทรายสายยาวมืดหนาวเปลี่ยว
กี่โค้งเดียวดายเหงาเศร้าเกินเผย
ทะเลรวนเห่คลื่นสะอื้นเคย
จะล่วงเลยห่วงหาอาวรณ์กระไร


๑   ซ่อนรูปรอยจูบใครอุ่นในอก
ฝันเพ้อละเมอพกวิตกไฉน
เลื่อนลอยคอยเวลาหรืออะไร
มิรู้ใจอยู่ไหนเหมือนใครเร้น


๑   เงียบเหงาสักเท่าไรในน้ำฟ้า
ทรมาระลอกคลื่นหยอกเล่น
สะท้านผิวกร้านลมบ่มจนเจน
สนระเนนละมุนใครหนุนเคย


๑   คอยวันฝันคืนว้างยิ่งย่างเปลี่ยว
ดึกเดือนเรียวเลือนล้าน้ำตาเอ๋ย
โหยหาอาลัยย้ำฝากรำเพย
จะชื่นเชยเลยเมินใจเกินรู้


๑   จอมเทียน..ดั่งเทียนไหวใสกระจ่าง
คือจอมนางกลางใจใช่หดหู่
มืดลิบพริบประกายพรายชื่นชู
ชีวิตอยู่ดูสั้นมีฝันงาม


๑   รักเอยไม่เคยรู้มีอยู่ไหน
ฝากดินฟ้าสิ้นใดเกินไต่ถาม
ธรรมชาติสะอาดคลี่คลายนิยาม
รักในความจริงแท้..ฤาแน่นอน



               ๑๑๑๑๑

				
3 พฤษภาคม 2552 14:01 น.

....เสียงสน....

plaing_piu




๑     ทอดกายสุดสายตามองฟ้าน้ำ
เพริดระบำระยิบคลื่นลิบไล่
เสียงสนดั่งคนคร่ำครวญร่ำไร
ทอดถอนใจรอนแรมแกมร้อนรน


๑     ปรารถนา...ทะเลไร้เสแสร้ง
ลมคลื่นแรงกลืนกลบสงบฝน
แดดระยับพยับมัวเหนือตัวตน
ธรรมชาติปราศกล..คนดุจกัน


๑     เกิดเห็นเป็นไปตามความจริงรู้
สนจะวู่ระริกใบพลิกผัน
ทะเลครืนลมคลื่นกระแทกกระทั้น
อกคนสงบ..ป่วนปั่นตามครรลอง


๑     อารมณ์หวานขมรับสรรพสิ่ง
ความเป็นจริงเห็นนัยไม่สนอง
รักชังเป็นทั้งทุกข์สุขไตร่ตรอง
สติป้องพินิจถูกผิดกระทำ


๑     ทะเลมิเหหันสิ่งพลันเกิด
คนล้ำเลิศธรรมกระจะดื่มด่ำ
รอยทรายรายทางบุญหนุนรอยจำ
ให้ผลกรรมย้ำเตือนในเรือนใจ


๑     เสียงสนดั่งมนต์ขลังรักบังเกิด
อกคนเพริดหม่นล้าอย่าหวั่นไหว
ครองสติวิสาขบูชาใด
เจริญนัยธรรมปัญญากุศลกรรม


              

                  ๑๑๑๑๑






				
22 เมษายน 2552 23:37 น.

....มิขึ้งใด....

plaing_piu


๑     สุดฟ้าสงัดคลื่นลมกลืนพลบ
ใจคนหลบจนไกลยังไหวอ่อน
ฟากฟ้าทะเลฝันดั่งวันรอน
มืดสะท้อนสะทกอกเปล่าดาย


๑     คลื่นพริบละลิบเลือนเหมือนใครลับ
พรายแสงจับวับแวมแต้มฟ้าหาย
ลมซู่สนพรูใบไกลเรี่ยราย
ดั่งรอยทรายรอยซ้ำเจ็บคำนึง


๑     เสียงสนระคนไห้ใครสะอื้น
สายตากลืนฟ้าไกลไปมิถึง
ส่ำสัตว์สงัดไว้อาลัยตรึง
น้ำค้างหนึ่งพึงหยาดวาสนาแล้ว


๑     ดึกสงบทะเลคะเนยาก
มิต่างจากร้างวันคืนฝันแผ่ว
จะร้อนแรงอ่อนไหวไร้วี่แวว
ระรื่นแก้วคืนใดไม่มีเลย 


๑     ฝันเอยไม่เคยละปรารถนา
เจ็บ..รุ้ว่าสู้เก็บเจ็บมิเอ่ย
วาสนาชะตาได้ไม่ดังเคย
ผ่านรำเพยรำพึง...มิขึ้งใด


๑     รื่นรินกลิ่นทะเลชะเห่กล่อม
ใครยังหอมดังจิตพิสมัย
แพรบางร้างเจ้าของมิต้องใจ
รุ้บ้างไหมบางแนบใครแอบอิง



                 ๑๑๑๑๑
				
18 เมษายน 2552 00:37 น.

...มิเลือน.....

plaing_piu




๑     อกเอยไม่เคยลวงทั้งปวงคิด
ไม่เคยลืมสนิทนิทราไหน
หวานอมขมกลืนพิรี้พิไร
หอมดอกไม้บอกลมพรมคำนึง


๑     พิมานสถานใดใครประหวัด
ขอลมพัดสัมผัสใจใครเคยขึ้ง
แสนไกลไม่ร้างเลยเคยตราตรึง
คืนวันพึงพลันหวนรัญจวนจำ


๑     ที่แห่งนี้แสงนวลรัญจวนนัก
หวนฟูมฟักรักจะยอมถลำ
อกเอยไม่เคยลืมปลื้มน้ำคำ
ไม่เคยลวงเอ่ยล้ำระกำเย้ย


๑     ฝันจะใฝ่ไม่แปรแม้ปวดปร่า
ดั่งลมพัดพรมหาคำเฉลย
อยู่หนใดจนไกลไม่คุ้นเคย
ฝากรำเพยรำพึงคำนึงนัก


๑     รักเอยไม่เคยอ้อนวอนสนิท
เพียงยามนิทราไฉนไม่ห้ามหัก
หลับตื่นฝืนอกเกเรร้ายรัก
มิสวามิภักดิ์ยากหักใจ


๑     วันคืนระรื่นขมเพียงลมพัด
งามระบัดเสมอเพ้อไฉน
อกเอยไม่เคยลวงคนห่วงใย
ฝากหัวใจไกลนัก ...รักมิเลือน



              ๑๑๑๑๑
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟplaing_piu
Lovings  plaing_piu เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงplaing_piu