23 กันยายน 2550 22:58 น.
plaing_piu
๑ ทะเลเวิ้งเริงร้างสุดทางฟ้า
ลมเห่เล่นเวลาระลอกไหว
ขอนผุตามกระแสแต่เป็นไป
มิรู้ทิศลุไหนร้ายใดดี
๑ ชีวิตชินดิ้นรนบนโลกกว้าง
คนไม่ต่างไม้ขอนกระดอนหนี
คลื่นลมบ้าฟ้าคลั่งฝั่งไม่มี
ทะเลคลี่คลาย..ที่หวังซังกะตาย
๑ ขอสงบกลบขอนนอนฝั่งฝัน
ขอนไม้ชายเลพันขวัญมิหน่าย
เวิ้งสงัดมัดฤดีมิเดียวดาย
สุขสุดท้ายปลายมือยื้ออะไร
๑ ฝังลึกทรายชายเลมิเหหัน
คลื่นลมกระแทกกระทั้นมิหวั่นไหว
ขอนไม้ผุชายเลเวลาใด
แนบฝังใจให้น้ำฟ้าเป็นพยาน
๑ ธรรมชาติวาทล้อมกล่อมยามยาก
แมกไม้ฝากวันรื่นคืนวาบหวาน
น้ำฟ้าครามยามใดให้ตระการ
สุขสถานปานทิพได้หยิบยล
๑ ร่างสลายชายเลยินเห่กล่อม
ขอนผุพร้อมปุยุ่ยเป็นขุยป่น
หากไหวตามน้ำคลื่นวันคืนรน
มิรู้หนทางไป...ไม่สิ้นกรรม
๑๑๑๑๑
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟplaing_piu
2171
