แล้วสอนว่าอย่าไว้ใจมนุษย์ มันแสนสุดลึกล้ำเหลือกำหนด ถึงเถาวัลย์พันเกี่ยวจนเลี้ยวลด ก็ไม่คดเหมือนหนึ่งในน้ำใจคน อันมนุษย์นี้ที่รักสองสถาน บิดามารดารักมักเป็นผล ที่พึ่งหนึ่งพึ่งได้แต่กายตน เกิดเป็นคนคิดเห็นเจรจา แม้นใครรักรักมั่งชังชังตอบ ให้รอบคอบคิดอ่านนะหลานหนา รู้สิ่งไรไม่สู้รู้วิชา รู้รักษาตัวรอดเป็นยอดดี ... อันความกรุณาปรานี จะมีใครบังคับก็หาไม่ หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ จากฟากฟ้าสุราลัยสู่แดนดิน ... ธรณีนี่นี้ เป็นพยาน เราก็ศิษย์มีอาจารย์ หนึ่งบ้าง เราผิดท่านประหาร เราชอบ เราบ่ผิดท่านมล้าง ดาบนี้ คืนสนอง ... ความรักเหมือนโรคา บันดาลตาให้มืดมน ไม่ยินและไม่ยล อุปสรรคใดใด ความรักเหมือนโคถึก กำลังคึกผิขังไว้ ก็โลดจากคอกไป บ่ยอมอยู่ ณ ที่ขัง ถึงหากจะผูกไว้ ก็ดึงไปด้วยกำลัง ยิ่งห้ามก็ยิ่งคลั่ง บ่หวนคิดถึงเจ็บกาย ... อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน แม้องค์พระปฏิมายังราคิน มนุษย์เดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา ...
yamayurikai 24 มิ.ย. 2551 23:56 น. - ID 116388 
17890
1
0
25 มิถุนายน 2551 00:12 น. - comment id 865406
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เพราะอนัตตาจึงเป็นทุกข์ เป็นทุกข์เพราะอนิจจัง อนิจจังเพราะอนัตตา มรรคาเข้าใจทุกข์ ทุกข์เกิดแต่สมุทัย นิโรธมาจากมรรค คนเราก็เหมือนหัวหอม เราไม่เคยรู้ใบหน้าที่แท้จริงว่าเป็นไง (ใบหน้าดั้งเดิมก่อนท่านเกิด)
26 มิถุนายน 2551 16:37 น. - comment id 865964
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
