นางฟ้าซานตาน...

12 มกราคม 2553 15:29 น. - comment id 1084991

เขาสอยดาว...อยู่ที่ไหนเหรอคะ
อยู่ที่เชียงใหม่หรือเปล่า 

กลอนเพราะคะจับใจจัง

RoCKiiEz

12 มกราคม 2553 15:29 น. - comment id 1084992

ภาพและกลอน เข้ากันสุด ๆ

อ่านะ..อารมณ์ความคิดถึง 

-

12 มกราคม 2553 15:41 น. - comment id 1085000

    คิดถึงคุณหมอเสมอครับยังรำลึกน้ำใจคุณหมอ
ที่เสียสละไปส่งผมถึงบ้าน แวะมาเยี่ยมอ่านกลอน
งามด้วยครับ รักคุณหมอเสมอ

           แก้วประเสริฐ.

คนบนเกาะ

12 มกราคม 2553 16:05 น. - comment id 1085012

  ผมน่ะกลัวตั้งแต่เด็ก ๆ  กลัวเขาสอยดาว  ผมว่าถ้ามันหล่นมาจริง ๆคงหนีไม่ทันนะท่าน

อัลมิตรา

12 มกราคม 2553 16:49 น. - comment id 1085039

แล้วไม่คิดจะสอยเดือน สอยตะวันเหรอคะ

เดี๋ยวสอยไม่ครบสามอย่างน๊า

ฉางน้อย

12 มกราคม 2553 18:37 น. - comment id 1085098

เขา... สอยดาว  

แล้วเราเล่า สอยใคร........  

 .....สวัสดีค่ะ หายไปนานเลยนะคะ

ท่องเมฆา

12 มกราคม 2553 20:32 น. - comment id 1085140

คุณนางฟ้าซาตาน
   เขาสอยดาวอยู่จันทบุรีครับ...ขอบคุณครับสำหรับคำชม

คุณRoCKiiEz
   ขอบคุณครับที่เข้ามาร่วมด้วยช่วยชม...

ลุงแก้ว
   เรื่องเล็กน้อยครับสำหรับการไปส่ง...ยังแอบมาอ่านกลอนลุงแก้วอยู่เรื่อยๆครับ

คุณคนบนเกาะ
   เขาสอยดาวดูสูงจริงๆครับ...ภูเขาคงไม่หล่นลงมา แต่คนขึ้นไปก็น่ากลัวหล่นเหมือนกัน

คุณอิม
    ไม่รู้ว่าเจ้าที่เขาสอยดาว หรือ เจ้าที่เวปแรงกว่ากัน ... ถึงรู้ใจขนาดนี้ ขอบคุณครับ

ฉางน้อย
   ไม่ได้หายไปไหนนานหรอก ยังแอบๆมาอ่านกลอนของฉางน้อยอยู่เหมือนกัน

ปติ ตันขุนทด

13 มกราคม 2553 08:25 น. - comment id 1085212

ผมก็ชอบดอย  ชอบเขา  เขาสอยดาวนี่  เป็นเพื่อนกับภูชี้ฟ้าเปล่าครับ   คงจะหาโอกาสไปชมสักวัน

ผมชอบกลอนชมธรรมชาติครับ

กุ้งหนามแดง

13 มกราคม 2553 11:25 น. - comment id 1085304

:)  ซึ้งซะ..

กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

13 มกราคม 2553 19:45 น. - comment id 1085537

งืมม คิดได้ยังไง อิอิ

สุดยอดครับ

มูเซง

3 กุมภาพันธ์ 2553 16:45 น. - comment id 1095440

ไม่สอยดาว..จะสอยเขาเราเฝ้าสอย
แล้วก็คอยพอคล้อยเคลิ้มเริ่มๆ ฝัน


มาได้แค่นี้อ่ะนะ

แฮ่

ท่องเมฆา

4 กุมภาพันธ์ 2553 23:48 น. - comment id 1096238

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านกลอนครับ ...... 

เพียงเพ็ญ

10 เมษายน 2553 10:07 น. - comment id 1119892

..
..บังเอิญผ่าน...เข้ามาอ่าน..งานกลอนเก่า..
..กับเรื่วงราว...เมื่อครั้งก่อน..กลอนพาฝัน..
..อ่านแล้วยิ้ม...พริ้มตาหลับ..จับสัมพันธ์..
..กาลครั้งนั้น...ฝันบรรเจิด..เพริดพริ้งพราย..

....................................   .............................

..เหมือนสายลม...อุ่นอุ่น...กรุ่นกรายไกล้
..สะกิดใจ...ให้สังหรณ์..กลอนครั้งหลัง
..เข้ามาอ่าน..ผลงานเดิม...เติมพลัง..
..ไม่สิ้นหวัง..ยังยืนหยัด...วัดใจจันทร์

...................................    .............................

...เขาสอยดาว...เศร้านัก...พักผ่อนจิต
...เขาสอยดาว...ล้าชีวิต...คิดสับสน..
...เขาสอยดาว...เงียบเหงา...ร้าวเหลือทน
...เขาสอยดาว...ยามผจญ...เกมกลลวง..

...................................   ..........................

...ทางชีวิต...ลิขิตแล้ว...แก้วจันทร์เอ๋ย....
...ครั้งก่อนเคย...สดใส...ใจสุขสันต์...
...ครั้งนี้ล้า...แรงใจ...ไร้แสงจันทร์..
...ทางชีวิต...ผกผัน...พลันหนาวใจ...

...................................   .........................
...แวะบอกข่าว...เจ้าจันทร์...นั้นยังอยู่..
...โฉมพธู...ยินเพลงขลุ่ย...ผ่านขุนเขา
...แว่งสำเนียง...เพียงพลิ้วแผ่ว..แว่วเบาเบา
...เจ้าพริ้มเพรา...เข้ามาแจ้ง...แถลงนัย..

...ขอบคุณ  ที่ยัง  คงคิดถึง
...ขอบคุณ  ที่ยัง  คงมองหา
...ขอบคุณ  ที่ไม่ลืม  แก้วกานดา
...ขอบคุณ  ที่ไม่ลา  เลือนลืมจันทร์


  ยามพระจันทร์เศร้า 

ท่องเมฆา

17 กรกฎาคม 2553 09:31 น. - comment id 1146353

นัททียม

16 ตุลาคม 2553 15:22 น. - comment id 1162268

แปลกจริงเนาะ คำว่า จันทร์  เนี่ย มีความหมายมากในบทกวี  เป็นตัวแทนหลาย ๆ อย่าง รวมไปถึงเป็นตัวแทนของหญิงคนรักว่าไหม