ตอนพบจิ๋ม ครั้งแรก ฉันแตกตื่น ได้แต่ยืน หน้าทู่ ชูคอแข็ง จิ๋มกลับทำ ปั้นปึ่ง กึ่งคลางแคลง คงระแวง ฉันมาก จึงจากไป วันนี้จิ๋ม เยี่ยมหน้า มาอีกหน ทำพิกล จนฉัน จิตหวั่นไหว ลืมว่าควร วิสาสะ ประการใด มัวกุมเป้า เกาไข่ มิไหวติง อยากพบจิ๋ม สาวเจ้า ทุกเช้าสาย แต่จิ๋มอาย สายตา ประสาหญิง ครั้นเห็นฉัน งุ่นง่าน ปานกระทิง เธอก็ยิ่ง หวงตัว กลัวฉันมอง ฉันจึงต้อง เจาะรู แอบดูจิ๋ม หลงกระหยิ่ม ลนลาน ถึงบ้านช่อง ยามหน้ามืด ตาลาย ขาดไตร่ตรอง เผลอไปเจาะ เอาห้อง ของพ่อเธอ ไม่พบจิ๋ม นวลนาง ก็ช่างเถอะ ดันมาเจอะ ดุ้นสาก ตำปากเจ่อ ต้องแกล้งบ่น พึมพำ ทำละเมอ โง่บ้าเซ่อ เยี่ยงนี้ มีแต่เรา
สุนทรวิทย์ 2 ก.ย. 2554 16:16 น. - ID 141579 
2011
0
0
3 กันยายน 2554 01:00 น. - comment id 1207102
โสน้าหน้า โคบ้ากาง สากทิ่งหัง พังโหมะเลอ ( สำเนียงกระเหรี่ยงพูดไทย)
3 กันยายน 2554 06:51 น. - comment id 1207110
โงงชิกหาย ฟางไม่รู้เรี่ยงเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
