หน้าส่วนตัว
แม่คุณ กุลสตรี ศรีสมร
อรชร อ้อนแอ้น น่าแหนหวง
เป็นที่ปอง ที่หมาย ชายทั้งปวง
ชวนให้ห่วง ให้หลง ปลงฤทัย
เธอโสภา สามารถ ฉลาดเฉลียว
เสียหน่อยเดียว ที่ตดเหม็น เป็นนิสัย
ประเดี๋ยวปู้ด ประเดี๋ยวป้าด ขาดอนามัย
ดมแล้วไม่ บรรลัย คงใกล้เคียง
ฉันต้องใช้ ความกล้า มหาศาล
มาสร้างภูมิ ต้านทาน ด้านกลิ่น,เสียง
เร่งบังคับ ปรับตน จนพร้อมเพรียง
เพื่อร่วมเรียง เคียงหมอน ตอนวิวาห์
ชีวิตคู่ อยู่ได้ ไม่นานนัก
ใจฉันชัก ขยาด หวาดผวา
สามเมื้อ หลังอาหาร ต้องทานยา
คอยรักษา โรคจมูก ซึ่งคุกคาม
รักแท้ แพ้กลิ่นตด เก็บกดยิ่ง
อยากแอบอิง ชิดใกล้ ใจก็ขาม
เธอตดดัง ตดถี่ แถมขี้ตาม
สุดห้ามปราม ถามไถ่ ได้แต่ดม
สุนทรวิทย์ 4 พ.ย. 2554 10:33 น. - ID 142406 
1423
0
0
4 พฤศจิกายน 2554 15:38 น. - comment id 1213804
คงะฝากฝีฝากไข้ไม่ได้แน่ ความรู้สึกมันแย่แท้จริงหนา แค่ผายลมพรมพร่างบางเวลา มันหนักหนา หาพระแสงตะแบงตะบัน ก่อนวิวาห์ขี้หมาหอมยอมเช็ดให้ ทำทุกอย่างเพื่อจะได้ ..ได้ไอ้นั่น ! แค่สูดลมลมผ่านขี้ ยี้ว่ากัน ป่วยใกล้ตายวายชีวัน..ยากมั่นใจ คงสอดใส่โฟรีดอล ..ตอนกินยา ! แน่ๆ ช่างร้ายเหลือ..แจมอ่ะ
4 พฤศจิกายน 2554 18:26 น. - comment id 1213831
ดมนานๆก็มีเบื่อบ้างซีครับคุณศรีสมภพ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
