ก็คนเนาะ

Salukphin

        เกิดเป็นคนวนเวียนว่ายป่ายปีนทุกข์
คิดว่าสุขเสพคลุกเคล้าแท้เศร้าแฝง
ต้องหนาวเหน็บเจ็บเจียนตายพ่ายล้าแรง
		
ยามขันแข่งแย่งยื้อไส้ไฟอารมณ์
ด้วยเสื้อคลุมสุมกิเลสเศษตัณหา	
		
ใจไขว่คว้าควานครอบครองจองห่อห่ม
เติมความมีสีใสหุ้มหลุมโสมม
			
เหยียบอาจมดมว่าหอมพร้อมทะยาน
กำแพงใดไหนจะทานต้านกิเลส	
		
ละสมเพชเวทนาน่าสงสาร
เพราะเสพติดตัวมายามาเนิ่นนาน	
		
แต่งสังขารขนสนิมพิมพ์เนื้อใจ
คงถึงกาลกล่อมเกลาเจ้าใจอยาก
			
ลบกาฝากฟาดฟันขวัญที่หวั่นไหว
ยึดสายกลางวางทุกสิ่งทิ้งขว้างไป	
		
เป็นผู้ให้ไม่หวังชอบรับตอบแทน.
				
comments powered by Disqus
  • ดวงจันทร์

    13 พฤศจิกายน 2554 13:04 น. - comment id 1214877

    36.gif16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน