ใบไม้ ใบเขียวเขียว เผลอประเดี๋ยว กลายเหี่ยวแห้ง ธรรมชาติ วาดสำแดง การเปลี่ยนแปลง แห่งชีวา ชีวิต อนิจจัง ไล่ตามหลัง คือสังขาร์ สังขาร ผ่านเวลา ความชรา ก็มาเตือน มองใบ-ไม้ร่วงหล่น เปรียบซากคน นอนกล่นเกลื่อน มรณา คราเยี่ยมเยือน สุดอิดเอื้อน เหมือนเหมือนกัน เป็นคน ทนล้ม,ลุก เผชิญทุกข์ และสุขสันต์ ครรลอง ผองชีวัน ชาติหนึ่งนั้น สั้นเหลือเกิน เร่งสร้าง ทางกุศล ให้ปวงชน ยลสรรเสริญ รู้จัก หลักดำเนิน จึงเจริญ เพลินฤทัย ธรรมะ จงทะนุ ก่อนบรรลุ อายุขัย สั่งสม บ่มปัจจัย เกิดภพไหน ย่อมได้บุญ
สุนทรวิทย์ 14 ม.ค. 2555 14:47 น. - ID 143324 
9340
4
0
14 มกราคม 2555 15:18 น. - comment id 1220879
ชีวิตอนิจจัง หนุ่มสาวยังแก่ชรา สวยหล่อพอนานพา ถึงศาลาเหมือนเหมือนกันสังขารไม่เที่ยงเนาะ แต่มื้อเที่ยงเพิ่งจะผ่านมาไม่นานมากเท่าไหร่ อิอิ
14 มกราคม 2555 15:42 น. - comment id 1220884
ขาดมื้อเที่ยงบ่อยๆสังขารก็จะไม่เที่ยงครับ
14 มกราคม 2555 21:47 น. - comment id 1220904
เรามาจากดิน ย่อมกลับสู่ดิน เป็นธรรมชาติอยู่แล้ว เพียงรอเวลาว่าเมื่อไรมาถึง แต่ก่อนถึงวันนั้นขอให้ใช้ชีวิตด้วยสติและทำ อย่างที่ท่านเขียนเตือนสตินี้แหละ คือการทำดีเช่นกัน
15 มกราคม 2555 02:42 น. - comment id 1220927
ชีวิต อนิจจัง สังขารยัง ไม่เที่ยงตรง บาปบุญ และคุณคง เท่านั้นอยู่ คู่ฟ้าดิน
15 มกราคม 2555 12:53 น. - comment id 1220946
ชีวิต อนิจจัง มีสตังค์ ยังพอดิ้น หากจน หม่นชีวิน ต่ำจมดิน สิ้นคนมอง
15 มกราคม 2555 12:55 น. - comment id 1220947
ขอบคุณๆอิสรชัย รัตนสำหรับคำกล่าวชมครับ
16 มกราคม 2555 00:23 น. - comment id 1220988
ปลดแอกลง ปลงจากบ่า อย่าแบกไว้ เอาไปไม่ได้ ความตายใกล้เข้ามา ทุกขณะจิต..
16 มกราคม 2555 08:24 น. - comment id 1221005
ปลดแล้วครับเบาลงไปเยอะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
