ราชประสงค์

ส่องหล้า




บึ้ม!!! คำรามลั่นปีศาจร้าย

โถมทำลายร่างยับลงกับที่

ควันลอยโหมไฟไหม้ปฐพี

ปีศาจร้ายก็ย้ำยีมันทรยศ

โลกมนุษย์กำเนิดนานามนุษย์

ไม่สิ้นสุดความเลวร้ายหมายกำหนด

เดรัจฉานพลาญฆ่ามิละลด

คนธรรมดาท้อรันทดหมดเรี่ยวแรง

ไฉนเลยมนุษย์มิใช่ใจมนุษย์

ใช้เพียงร่างบริสุทธิ์เข้าแอบแฝง

อำมหิตผิดธรรมดาในสำแดง

เหมือนปุยเมฆที่ฉ่ำแฝงด้วยเลือดโชน

          จะกลืนดินกินฟ้าทาด้วยเลือด

ยามเม็ดฝนแห้งเหือดก็ไกลโพ้น

จะพบทางชุ่มเย็นอุ่นอ่อนโยน

เหลือเพียงความลุกโชนแห่งเกลียดชัง

          มิใช่เขาใช่เราที่ประสงค์

เมื่อโลกมืดดับลงใครจะยั้ง

ความเลวร้ายในประสงค์เกินกำลัง

ที่ผู้คนจะยับยั้งดังประสงค์

ความเกลียดชังยังเห็นเป็นที่หมาย

แบกความเป็นความตายความลุ่มหลง

เมื่อมีทุกข์ไม่ละวางไม่ปลดปลง

ไฉนเลย...ราชประสงค์จึงรับกรรรม

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน