เดียวดาย

คนกรุงศรี


หนอเรา เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย
อยู่ปลาย โลกร้าง ช่างเหงา
ที่นี่ มีแต่ แค่เรา
อับเฉา จริงนี่ ชีวิน
กู่ก้อง ร้องไป ใครหนอ
เฝ้ารอ ท้อใจ ไม่สิ้น
แล้วหรือ คือใคร ได้ยิน
ชาชิน เรื่องเศร้า เราเคย
อยู่ต่อ ท้อทด หมดหวัง
แต่ยัง หายใจ ได้เอ่ย
ฤๅโชค ช่างร้าย ใช่เลย
นิ่งเฉย เลยละ ชะตา
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน