บานไม่รู้โรย

ละอองน้ำ

บานไม่รู้โรย
   เพียงฝนโปรย..ยังคงไม่โรยไม่หวั่นไหว
   หากแต่ว่า...เวลา...ที่ยืดยาวออกไป
   ก็ยังไม่อาจคงไว้...ต้องร่วงหล่นไป ตามกาลเวลา
บานไม่รู้โรย
   ก็เฉาได้โดย...ไม่อาจยื้อ เพียงแค่ว่า
   จะช้าจะเร็ว...อย่างไร...ก็ต้องโรยรา
   เหมือนทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามา  จะเร็วจะช้า...ก็ต้องผ่านไป				
comments powered by Disqus
  • ตะแหง่ว

    7 ตุลาคม 2546 10:54 น. - comment id 172817

    กว่าจะผ่านแต่ละเรื่องราวไปได้
    ก็เกือบทำให้หัวใจอ่อนล้า
    เหมือนดอกไม้ที่ยังมีวันโรยรา
    แล้วก็ผลิดอกใหม่ขึ้นมาให้ชื่นชม....
    
    เอ...แล้วมันเข้ากันมั๊ยเนี่ย
  • ดิน

    7 ตุลาคม 2546 13:41 น. - comment id 172858

    @@บานที่ต้น..หล่นโรยโดยทั่วหน้า
    
    บานที่ใจนั้นหนาค่าสดใส
    
    ไม่รู้ร่วงรู้โรยโบกโบยไป
    
    ด้วยหัวใจคงมั่นนิรันดร์กาล
    
    @@ค่าดอกไม้มีค่าเมื่อตาเห็น
    
    แมลงเร้นเชยชมดมน้ำหวาน
    
    จะเบ่งบานอยู่ได้ไม่ช้านาน
    
    คงทิ้งก้านกลีบล่วงลับกับเวลา@@..??
    
    
    
    
    
    
    
    
    
  • ใยแมงมุม

    7 ตุลาคม 2546 17:09 น. - comment id 172884

    ความหมายลึกซึ้งดีค่ะ
  • tiki

    7 ตุลาคม 2546 23:18 น. - comment id 172981

    บานไม่รู้โรย...นามนี้มีความหมาย
    สีดอกใช้   ม่วงยิ่งดี   สีนี้กล้า
    จัดพานพุ่ม  ขี้นหิ้งพระ กระจะตา
    งามสมค่า    บานไม่รู้โรย   โปรยกลีบบาง
    
  • หมอกจาง

    13 ตุลาคม 2546 08:33 น. - comment id 174068

    บานไม่รู้โรย..
    
    จะเร็วจะช้าก็ต้องโรย...
    
    อืมม...
    
    ว่าแต่ว่าแบ่งขนมกินมั่งสิ..  :)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน