ออกจากหลืบ...

ตุ๊กตาไล่เหงา


ฉันยังเก็บซ่อนตัว
อยู่ในหลืบเหงาแห่งความเหงา
จอมจมอยู่กับความว่างเปล่า
และมัวเมาอยู่กับความเปล่าเปลี่ยว
       ใต้ร่มเงาแห่งความเหงา
       แสนปวดร้าวและโดดเดี่ยว
       ความอ้างว้างขวางเกาะเกี่ยว
       แน่นเหนียวและหน่วงหนัก
ฉันจากร่มเงาแห่งความเหงา
มาอยู่ภายใต้ร่มเงาแห่งรัก
อบอุ่นกายเอิบอิ่มใจนัก
คาดว่าจะพักปักหลักใจ
      ใต้เงาแห่งความรัก
      ฉันเห็นความห่วงใย
      โอบกอดประคองไว้
      อิ่มอุ่นใจในทุกวัน
				
comments powered by Disqus
  • แม่มดน้อยค่ะ

    9 กรกฎาคม 2548 15:49 น. - comment id 296111

    12.gif ต๊ ะ เ อ๋   .   .   . 
     จ ะ ยั ง จำ กั น ไ ด้ มั้ ย น ะ 
    
    ข อ ยื น อ ยู่ ใ ต้ เ ง า แ ห่ ง รั ก ด้ ว ย ค น จิ น ะ
    .  .  . พี่ วิ น
    
           3.gif3.gif . . .
  • ตุ๊กตาไล่เหงา

    18 มกราคม 2548 14:30 น. - comment id 408416

    มาๆ ออกไปสู่โลกกว้างด้วยกัน
    เผื่อว่ามันจะได้อะไรติดมือมาบ้าง..
  • 4895 - tiki unlogged in

    18 มกราคม 2548 16:30 น. - comment id 408526

    มาโอบรักให้อิ่มอุ่น ..
  • ภาวิ^ ^

    18 มกราคม 2548 19:03 น. - comment id 408657

    เรียบเรียงเนื้อเรื่อง
    ผสมกับสัมผัสที่ลงตัว
    
    เพราะทีเดียวค่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    18 มกราคม 2548 23:19 น. - comment id 408857

    ฉันยังเก็บซ่อนตัว
    เลิกพันพัวแถมห่างหาย
    ไม่อยากชิดเคียงกาย
    อย่างมากมายกับความรัก
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • หนามไม้ไผ่ฯ

    22 มกราคม 2548 20:31 น. - comment id 411189

    ขอไปด้วยคนสิตุ๊กตาฯ...
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน