ครั้งหนึ่งนานมา มีชายชรา นัยน์ตาฝ้าฟาง งก ๆ เงิ่น ๆ เดินไม่เห็นทาง แต่ละก้าวย่าง ดูช่างลำเค็ญ ชีวิตแสนเศร้า อยู่เดียวเปลี่ยวเหงา ตามองไม่เห็น ไร้สิ้นจุดหมาย เหมือนตายทั้งเป็น ลำบากยากเข็ญ อยู่เพียงลำพัง ชายชราเล่า อดีตครั้งเก่า เรื่องราวหนหลัง เมื่อครั้งยังแกร่ง เรี่ยวแรงพลัง หากินไม่ยั้ง เลี้ยงดูครอบครัว อดบ้างอิ่มบ้าง สู้ทนทุกอย่าง ยกเว้นทางชั่ว ทางแห่งอบาย สิ่งร้ายเมามัว ไม่เคยเกลือกกลั้ว กลัวเป็นบาปกรรม ลูกเต้าหญิงชาย ไม่เป็นดั่งหมาย ฝักใฝ่ทางต่ำ ตักเตือนไม่วาย เช้าสายบ่ายค่ำ ไม่เคยจะจำ ชอกช้ำชายชรา น้ำตาเอ่อท้น สุดกล้ำฝืนทน หมองหม่นหนักหนา ล่วงสิบสองปี ที่ไม่เห็นหน้า ลูก ๆ ของข้า เป็นตายอย่างไร ฝ่ายเมียของตา ตายไปปีกว่า เพราะว่าพิษไข้ พินิจคิดดู อดสูกระไร ข้าวปลายาไส้ ยากไร้สิ้นดี ชายชราบ่น หากวันที่ตน ต้องกลายเป็นผี จะมีบ้างไหม น้ำใจอารี ลูกเต้าที่มี กลับมาเผาตน ********************* ได้ฟังดังนั้น ในใจของฉัน ก็พลันสับสน ลูก ๆ ของตา มากหน้าหลายคน หลบลี้หนีพ้น พ่อตนเดียวดาย นับจากวันนี้ หากคิดทำดี ก็คงไม่สาย กลับมาดูแล คนแก่ใกล้ตาย ความหวังสุดท้าย ของชายชรา ด้วยบุพการี พระคุณท่านมี มากล้นนักหนา คนใดกตัญญู เชิดชูบูชา ดินแดนภพหน้า สวรรคาลัย ** วรรณกรรมเพื่อพ่อ **
อ.วรศิลป์ 8 พ.ย. 2549 11:43 น. - ID 94889 
1008
0
0
8 พฤศจิกายน 2549 12:59 น. - comment id 624619
ฟังคำเรื่องพ่อ แต้มต่อสิ่งเห็น น้ำตากระเซ็น เห็นเช่นอย่างมี พ่อแสนเป็นทุกข์ ลูกลูกสุขขี ไม่เว้นว่างมี เยื้องกรายไปดู ปล่อยพ่อลำบาก ทุกข์ยากอดสู ท่านเคยเลี้งยดู ฝึกเราก้าวเดิน เคยเฝ้าถนอม เห่กล่อมลูกเพลิน ให้ลูกเจริญ เกินกว่าผู้ใด วันนี้ขอเจ้า ก้าวกลับหมุนไป พบพ่อพระใจ ได้เลี้ยงเรามา คอยดูแลท่าน ทุกวันเวลา พระคุณนี้หนา หาใดทดแทน..... ขอร่วมด้วยคนครับ
8 พฤศจิกายน 2549 18:27 น. - comment id 624777
สวัสดีค่ะ หนูไม่ได้เป็นคนที่เข้ามาเวบนี้ประจำหนรอกนะคะ พอดีต้องทำรายงานส่งอาจารย์ เข้ามาเปิดดู เห็นกลอนอาจาย์ เลยทำให้คิดอะไรๆ ได้หลายอย่าง ขอบพระคุณค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
