9 กรกฎาคม 2547 15:03 น.
rin
อย่ากลับมารื้อฟื้น
ฉันไม่มีความรักจะคืนให้ใครที่ไหน
เมื่อวันนั้นทางเดินที่เธอเลือกไป
ไม่ได้เลือกให้ฉันเดินไปด้วยกัน
อย่ากลับมาทางนี้
อย่าหาวิธีโกหกหลอกลวงฉัน
ถ้ายอมหลงผิดกลับไป...ผูกพัน
คนโดนทำร้ายคงเป็นฉัน..คนเดิม
7 กรกฎาคม 2547 13:49 น.
rin
ในความเป็นฉัน
เธอจะเข้าใจกันสักแค่ไหน
ในความเป็นเธอที่ผ่านไป
ฉันไม่เคยเข้าใจเธอได้สักที
ในความเป็นเรา
จะเอาอย่างไรต่อไปนี้
คำว่ารักไม่เพียงพอหรอกนะคนดี
ในเมื่อเราไม่เคยมีความเข้าใจให้กัน
7 กรกฎาคม 2547 13:03 น.
rin
ฝังตัวเองอยู่ในอดีต
ปกปิดตัวเองมิดชิดเกินค้นหา
ไม่อยากรักไม่อยากรออย่างผ่านมา
ไม่อยากเสียน้ำตาเวลาไม่มีใคร
ฝังตัวเองอยู่ในความเงียบ
อยากให้หัวใจเยียบเย็นไม่หวั่นไหว
ให้ทุกความรู้สึกไม่มีค่ากับใคร
ให้ความรักเป็นอะไรในความ..ไม่มี
ฝังตัวเองมานาน....
ทั้งที่ไม่อยากเจ็บกับวันวานอย่างนี้
พยายามเปิดรับ...แต่กลับทำไม่ได้สักที
ไม่รู้จะต้องรออีกกี่ปี....ถึงจะลืมสิ่งที่ผ่านมา
6 กรกฎาคม 2547 14:07 น.
rin
เป็นคนไม่มีหัวใจ
ผู้หญิงตรงหน้าไม่ใช่อย่างที่เธอฝัน
ถึงขอโทษ...เธอก็คงไม่เห็นความสำคัญ
เพราะคนเจ็บไม่ใช่ฉัน..ฉันรู้ดี
เป็นคนเย็นชา
เธอจึงต้องเสียน้ำตาในวันนี้
ฉันคงผิดที่รู้สึกกับเธอดีดี
จนเหมือนฉันมีใจให้เธอไป
เป็นคนผิดเอง
ที่ไม่หวั่นเกรงในความหวั่นไหว
ปล่อยให้เธอทุ่มเทกับฉันมากไป
กว่าจะรู้ว่าใจร้าย...เธอก็ถูกทำลายทั้งใจ
6 กรกฎาคม 2547 13:22 น.
rin
ในนามของความคิดถึง....
ทุกความคำนึงจึงมีเธอในใจนี้
คิดถึงเธอ..ด้วยความรู้สึกดี
ที่ผู้หญิงคนนี้...ไม่เคยมีให้ใคร
.........
ในนามของความรัก....
ที่ฉันเพิ่งรู้จักกับสิ่งที่รักมอบให้
ทุ่มเทให้เธอ...อย่างไม่เคยให้ใคร
ความรักของฉันจะมีไว้เป็นของเธอ
..........
ในนามของหัวใจ
จะมีเธออยู่ข้างใน....เสมอ
ในนามของความฝัน...ที่ฉันต้องเจอะเจอ
จะอยู่ในนามของความรักเธอ...ตลอดกาล
หน้าส่วนตัว
1999
