31 มีนาคม 2549 20:33 น.

จะไม่ร้องไห้

Silky

แปลกใจและแปลกตา
                            ฟ้าหม่นฝ้าคุ้งละออง
                           ใบหญ้าชุ่มฉ่ำนอง
                            ต้องน้ำค้างอาบไอเย็น





                                นิ่งนานและเนิบน้าว
                              สั่นหวั่นหนาวให้แลเห็น
                              หยาดย้อยทั้งกระเซ็น
                              ลำเค็ญคั้นกลั่นผ่านใจ



                                แอบซ่อนและซุกซบ
                               อิงไออบแมกหมู่ใบ
                               ต่างเจ็บต่างเหน็บใน
                               หวังเพียงได้ใครนำพา


                              หมอกหนาวและน้ำค้าง
                              พราวพร่างพรมโรยช้าช้า
                              หนาวเหน็บเจ็บเกินกว่า
                              แม้น้ำตายังกลบใน


              
                              มองหายังแลเห็น
                            คุณยังเป็นคนห่วงใย
                            กุมมือบอบบางไว้
                            จะไม่ร้องไห้....แล้วคนดี.....				
27 มีนาคม 2549 19:12 น.

....รอยรัก....ร้าวราน....

Silky

จุดเริ่มต้นลงท้ายคล้ายไม่ต่าง
                     เพียงบางอย่างผันแปรเหลือแค่ฝัน
                     เธอที่รักจากไปใจผูกพัน
                     เส้นทางฝันร้างราคราผิดใจ




                      มีเศษรักเหลือไว้ใกล้วิ่นแหว่ง
                      เศษรักแทงดวงจิตที่คิดใฝ่
                       ยังคิดถึงเธอยู่ผู้จากไกล
                      และยังใฝ่รักเก่าคงเฝ้าคอย





                           อยากรู้พ่อจอมขวัญหายไปไหน
                           พ่อป่วยไข้ซึมเศร้าหรือเหงาหงอย
                           ชีวิตแม่ผ่านไปคล้ายเลื่อนลอย
                           ราวถูกปล่อยลอยแพแถตามลม



                            อดีตแห่งความหลังยังจำได้
                           พ่อแม่ไซร้ผ่านคืนวันฝันสุขสม
                            แต่ตอนนี้แม่เหลือเพียงรอยร้าวระทม
                             แม่ขื่นขมปวดใจฝืนกลืนน้ำตา				
27 มีนาคม 2549 16:04 น.

ฉันคือ...ฉันเอง...

Silky

รักเธอคือความรู้สึกที่มี
                     แต่ตอนนี้ไม่มีแล้วคำนั้น
                     นิสัยเรามันคนละทางกัน
                     หลังจากที่ผูกพันจึงเข้าใจ





                      ฉันคิดอย่างนี้แต่เธอคิดอย่างนั้น
                      ความรู้สึกมาขวางกั้น   คงเป็นไปไม่ได้
                      ขาดเธอไปสักคน    ฉันคงไม่ตาย
                      ก็คงแค่ไม่สบายใจ    ไปพักหนึ่ง



                           ก็แค่เป็นสักแป็ปเดียว....เดี๊ยวผ่านได้......
                         แค่ชายหางตามองใคร.....เค้าก็สน......
                          มนุษย์ผู้ชายเดี๊ยวนี้...ทั้งเจ้าชู้และสัปดน....
                          แค่ทำผ้าเช็ดหน้าหล่น....แทบวิ่งชนกันตาย....



                            ฉันคือฉันไม่ใช่ใคร....ที่เป็นอยู่.....
                            บอกให้รู้เปลี่ยนไม่ได้....ใครอย่าหยาม...
                             แค่ผู้ชายหนึ่งคน.....คงไม่ตาม......
                              เชิญเถอะพ่อคนงาม...จะวิ่งตามใคร.....ไปไกลเลย				
22 มีนาคม 2549 11:22 น.

เธอคือดวงใจ

Silky

ฉันรักเธอ      มากเพียงไร   ใครไม่รู้
             ใจฉันอยู่        กับเธอแท้      ไม่แปรผัน
              ความรักเรา   แสนสดชื่น     ทุกคืนวัน
              สายสัมพันธ์    เราทั้งสอง       คล้องดวงใจ
              
              ความห่างไกล  เป็นกำแพง    ที่แข็งกล้า
              แม้ขวางหน้า    รักเราสอง      ให้หมองไหม้
              ยังรอคอย        อยู่เพียงเธอ    เสมอไป
              ถึงอยู่ไหน       หัวใจฉัน         มั่นรักเธอ
  
              จะรักเธอ         ตลอดกาล        เนิ่นนานเท่า
              แม้ขุนเขา        ขอบฟ้ากว้าง     รักคงมั่น...นิรันดร์เสมอ
              หวังได้เพียง     มีสักวัน            พานจบเจอ
               รักล้นเอ่อ        เพราะเธอคือ   ยอดดวงใจ
              
               อยากวอนดาว  วอนสายลม     ช่วยพรมพร่าง
               วอนน้ำค้าง       เสียงใบไม้     ให้หวาบไหว
                ช่วยส่งเสียง     วอนร้องขอ     ข้ามฟ้าไกล
                เพียงหวังได้     ใครคนนั้น   คืนกลับมา				
18 มีนาคม 2549 21:01 น.

......ยังคงรอคอย.....

Silky

อยากกระซิบความช้ำตรมผ่านลมเหงา
                   อยากบอกเล่าความหมองหม่นแต่หนหลัง
                   อยากบอกเล่าความทุกข์ที่ถาโถมโหมประดัง
                   ที่คอยฝังไม่ลบเลือนเหมือนแผลใจ




                       แต่กายบอบช้ำขมขื่นกล้ำกลืนกว่า
                       ใจปวดปร่าไหวหวั่นและสั่นไหว
                        น้ำตาหยดรินหยาดแทบขาดใจ
                        อยากมีใครห่วงหาและอาทร




                       ไม่มีกะจิตกะใจทำอะไรแล้ว
                      อยู่กับลมหายใจผ่ะแผ่วและออ่นไหว
                      มีแต่เพียงความอ้างว้างอยู่กลางใจ
                      เพียงหวังไว้ให้ใครคนนั้นหันกลับมา




                        เฝ้ารอแล้วรอเล่าเฝ้ารออีก
                        บอกตัวเองว่าเขาปลีกเวลาอยากมาหา
                       รออย่างหงอยเหงาหลักฐานคือรอยน้ำตา
                        ทั้งรู้ว่าไม่มีหวัง.....ยังรอคอย.........				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSilky
Lovings  Silky เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSilky
Lovings  Silky เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSilky
Lovings  Silky เลิฟ 0 คน
  Silky
ไม่มีข้อความส่งถึงSilky