28 กันยายน 2549 03:12 น.

ผู้หญิง(บทสุดท้าย)

Silky


นัยต์ตาเธอดั่งแม่น้ำลำลึก
เปี่ยมความรู้สึกเคลื่อนเคลือบแสง
เคลื่อนฉายแววอารมณ์คลื่นเปลี่ยนแปลง
ตามชีวิตปรุงแต่งที่บันดาล


เธอผู้เติบโตด้วยไอกลิ่น
ของแผ่นดินทะเลสาบและฉ่ำหวาน
ด้วยลิ้นได้ดื่มจากกระบอกตาล
ท่ามตำนานท่านพะโคลูกแก้วงู


เธอผู้อบร่ำด้วยรสสุคนธ์ยามเช้า
และกลิ่นดอกสาวเหล้าตรลบอยู่
จากพลบค่ำดาวเฝ้าดู
จวบจนรู้ห้วงรักล่องรัญจวน


เมื่อเขาฝ่าฝ้าหมอกแห่งตำนาน
ผ่านเข้ามาในชัวิตเธอทุกส่วน
จนเธอมอบวัยหวานอันก่อนควร
ทั้งมวลให้เขานำพาไป


เธอใช้ชีวิตกับเขาทั่วแผ่นดินรูปขวาน
ทั้งเหนือ  กลาง   อีสาน  ท้องถิ่นใต้
ด้วยความซื่อสัตย์คอยรับใช้
จนได้ลูกหญิงชายมาร่วมวัย


เธอพร้อมทำทุกอย่างเพื่อเลี้ยงชีพ
ทั้งปากกัดตีนถีบร่วมคว้าไขว่
เพื่อการอยู่ดีกินดี  ด้วยหัวใจ
ทั้ง ดิน  น้ำลม ไฟเธอขายค้า


ขายน้ำจากน้ำเย็นค้าน้ำยาง
ก่อนขายน้ำดื่มกว้างขวางเสื่อมถ้อยค่า
ขายที่ดินครั้งที่ดินเฟื่องราคา
แล้วแก๊สหุงต้มดุจว่าค้าขายไฟ


จนเขานำพาทุกอย่างให้ล่ม
จนเธอต้องขายลมเริ่มต้นใหม่
โดยขายประกันชีวิตประกันภัย
ขายบัตรเครดิตสมัยการฟุ่มเฟื่อย


เมื่อล่วงเลยวัยหวานเริ่มโรยรา
เขาปล่อยหมอกฝ้าตำนานให้ผุเปื่อย
พร้อมความลับของเขาถูกเผยเปลือย
ด้วยมีรักใหม่เรื่อยมิซ้ำกัน


ด้วยฤดูกาล ฤดูกาลสร้างบาดแผล
ลึกลงแก่เนื้อในจากเปลือกนั่น
ด้วยฤดูกาล  ฤดูกาลสมานสัมพันธ์
กลืนบาดแผลเหล่านั้นเป็นเนื้อเดิม


ด้วยตำนานทำนองแห่งท้องถิ่น
ด้วยอ้อมเนื้อแผ่นดินการุณย์เสริม
จากในส่วนอันพร่องเพื่อเต็มเติม
ได้รับอิ่มปริ่มเพิ่มน้ำเลี้ยงคืน


ผิวพรรณเรือนร่างเธอจึงอวบอิ่ม
แลสองแก้มแย้มยิ้มดูชุ่มชื่น
ด้วยวัยประณีตหวามหวานกลมกลืน
ชวนให้ตาไหวตื่นเพลิงแสงดาว


นัยน์ตาเธอดั่งแหล่งน้ำล้ำลึก
เคลื่อนไหวความรู้สึกแห่งหญิงสาว
อันเปี่ยมด้วยอารมณ์กลางครู่คราว
ในเรื่องราวแสนสุขอันลึกซึ้ง				
26 กันยายน 2549 02:05 น.

ขอใช้สิทธิ์

Silky

เธอมีสิทธิ์รักใครไม่จำกัด
ไม่ผูกมัดใช้สิทธิ์ความคิดได้
เพราะเยื่อใยส่วนตัวเธอหมดไป
ทำอะไรถูกผิดสิทธิ์ของเธอ


จะรักใครชอบใครได้ทั้งนั้น
จะคิดฝันอะไรได้เสมอ
จะต้องการสาวใดใครปรนเปรอ
ต้องการให้ใครเก้อเธอจงทำ


จะมีสักกี่คนมาแนบข้าง
จะก้าวอ้างลวงใครให้ชอกช้ำ
จะลืมใครไม่สนคนใจดำ
ฉันขอย้ำถูกผิดสิทธ์ของเธอ


แต่ที่รักปักจิตคือสิทธิ์ฉัน
จะรักมั่นนิรันดร์นานเสมอ
แม้หยามเย้ยเยาะหยันฝันละเมอ
สักวันเถอะ...ฉันใช้สิทธิ์..จะคิดลืม...				
8 กันยายน 2549 12:31 น.

สองเราในเงารัก

Silky


อยากจะจัดดอกไม้เป็นช่อใหญ่
นำมาใส่กระเช้าสลับสี
ผูกโบสีขาวหรูดูงามดี
แต่งแต้มสีภู่พันวาดหัวใจ


อยากจะหยิบการ์ดสวยมาเรียงร้อย
กระซิบค่อยบอกเธอยังมีฉัน
อยากจะตักน้ำทะเลใสใส่แจกัน
เก็บตะวันแต้มฝันบนพื้นทราย


แม้จะมีเพียงเขาในเงารัก
แนบตระหนักคนดีมิเลือนหาย
มองท้องฟ้าห่อห้อมล้อมพื้นทราย
เปล่งประกายพราวแสงแห่งสายตา


แม้นิทราคราฝันหรือพลันตื่น
ยังสะอื้นครวญคร่ำพร่ำเรียกหา
เงาใจมาเลือนหายใยร้างลา
วานลมพาเงารักใครมาให้ที				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSilky
Lovings  Silky เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSilky
Lovings  Silky เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟSilky
Lovings  Silky เลิฟ 0 คน
  Silky
ไม่มีข้อความส่งถึงSilky