25 เมษายน 2552 10:47 น.
somebody
เมื่อเธอมีทางชีวิตไม่เหมือนฉัน
แม้ต่างกันมากมายสักเพียงไหน
อยากให้รู้ว่าฉันยังห่วงใย
และหัวใจก็จะยังเหมือนเดิม
ไม่เป็นไรทำตามที่เลือกไว้
ฉันพร้อมให้กำลังใจเป็นแรงเสริม
จะส่งมอบความห่วงใยมาเพิ่มเติม
เหมือนแรกเริ่มเดิมทีที่เป็นมา
ต่างเพียงแค่วันนี้ไม่เหมือนเก่า
ระหว่างเราคงจะเปลี่ยนความห่วงหา
ให้คงไว้ระหว่างกาลและเวลา
เหลือแค่เพียงคุณค่าในหัวใจ
จะไม่เปลี่ยนและไม่คิดแปรผัน
จะผูกพันไม่ห่างไม่ไปไหน
คอยส่งเสริมเต็มที่อย่างห่วงใย
อยู่ไกลไกลให้ก้าวสู่ร่มแห่งธรรม
25 เมษายน 2552 10:39 น.
somebody
ให้เวลาฉันหน่อยจะได้ไหม
ขอทำใจสักพักปรับใจก่อน
ขอเว้นห่างจากไปเพียงสักตอน
ขออ้อนวอนแค่นี้ได้ไหมเธอ
รับไม่ได้ก็ไม่ใช่ใจนั้นรู้
แค่ต่อสู้ความรู้สึกไม่ให้เผลอ
นับจากนี้ต้องทำใจเมื่อพบเจอ
เพื่อให้เธอนั้นเป็นสุขสบายใจ
เข้าใจดีและพร้อมที่จะยอมรับ
จะเริ่มนับเพื่อหยุดความหวั่นไหว
รักครั้งนี้ฉันยินดีจะเป็นไป
ไม่เป็นไรแม้ไม่ได้เคียงคู่กัน
ขอเวลาให้ฉันเพียงสักนิด
เพื่อปกปิดความอ่อนแอในใจฉัน
หากเข้มแข็งเมื่อไหร่ความผูกพัน
พร้อมแปรผันตามที่ควรเป็นไป
25 เมษายน 2552 10:17 น.
somebody
ฉันรับได้เงื่อนไขใจที่รับรู้
ไม่แบ่งรับแบ่งสู้เข้าใจไหม
ที่ผ่านมาอาจจะมีขุ่นเคืองใจ
ไม่เป็นไรวันนี้มันต่างกัน
เข้าใจแล้วความมุ่งมั่นที่เธอก่อ
จะเติมต่อผ่อนคลายที่แปรผัน
จะเหลือเพียงคงไว้ความผูกพัน
เธอกับฉันเดินขนานคู่กันไป
เธอต้องการเดินทางไปถิ่นสงบ
เพราะได้พบหนทางสว่างไสว
พบแก่นแท้พระธรรมจรรโลงใจ
ไม่หวั่นไหวก้าวไปตามหนทาง
ฉันคนนี้เธอคนดีไม่ต้องห่วง
ไม่คิดถ่วงให้ต้องมาหมองหมาง
ใจที่มีรักที่ให้ไม่จืดจาง
เพียงแค่ต่างสถานะไม่เหมือนเดิม
ฉันยินดีและพร้อมจะเกื้อหนุน
กำลังใจให้เป็นทุนไปต่อเสริม
ให้มุ่งมั่นภาวนาเพื่อช่วยเติม
ให้หมั่นเพิ่มสะสมบำเพ็ญบุญ
จะขอมองและห่วงใยอยู่ห่างห่าง
แม้เราต่างใช่ว่าจะไม่เกื้อหนุน
เราต่างคนต่างมุ่งมั่นต่างเกื้อกูล
ให้พอกพูนซึ่งความดีตลอดไป
25 เมษายน 2552 10:06 น.
somebody
อยากจะพบเจอเธอคนที่ใช่
คือฝันใฝ่เมื่อใจไร้เดียงสา
นับตั้งแต่จากนั้นเป็นต้นมา
เฝ้าตามหาคนที่ใช่สำหรับใจ
กาลเวลาผ่านมาจนนานโข
จากเด็กเล็กจนเติบโตเป็นผู้ใหญ่
แต่ความฝันนั้นก็ยังแสนห่างไกล
นานเท่าไหร่จะพบเจอกันสักที
คนที่ดีคนที่ใช่ใจฝันถึง
คอยคำนึงห่วงหาไม่หลบหนี
แม้วันเดือนเคลื่อนผ่านมานานปี
แต่คนดีที่ฝันนั้นไม่เจอ
จะมีไหมใครสักคนที่ตามหา
เห็นคุณค่าความจริงใจที่เสนอ
แม้จะนานเพียงใดขอให้เจอ
จะมั่นคงอยู่เสมอไม่เปลี่ยนไป
จะมีไหมวันนั้นที่ได้พบ
ได้ประสบพบหน้าให้หวั่นไหว
จะมีไหมวันที่พบคนถูกใจ
จะมีไหมบางใครที่ถูกคอ
25 เมษายน 2552 09:55 น.
somebody
นานเท่าไหร่ที่หัวใจเหลือเพียงครึ่ง
จากดวงหนึ่งแบ่งแยกออกเป็นสอง
เราสองคนต่างแบ่งใจกันครอบครอง
ที่ผุดผ่องกลับหม่นหมองเพราะแบ่งใจ
เธอจากไกลห่างหายไม่พบหน้า
อยู่แห่งไหนบนหล้าอยู่หนไหน
นานมากแล้วที่ไม่รู้ความเป็นไป
แต่ฉันยังห่วงใยอยู่เหมือนเดิม
ยังเฝ้ารอเธอนั้นหวนคืนกลับ
ยังรอรับหัวใจมาต่อเสริม
ให้ใจที่เคยมีได้เพิ่มเติม
เหมือนแรกเริ่มเต็มดวงเต็มหัวใจ
จากวันนั้นผ่านมาถึงวานนี้
เธอคนดีติดต่อมารู้บ้างไหม
ฉันนี้แทบอยากหยุดโลกทั้งใบ
ไม่เคลื่อนไหวมีแค่ฉันกับเธอ
จะเติมเต็มได้ไหมใจดวงเก่า
แล้วเธอเล่าคิดอย่างไรที่เสนอ
ยินดีไหมต่อหัวใจเมื่อพบเจอ
ยังเหมือนเดิมอยู่เสมอหรือเปลี่ยนไป
หน้าส่วนตัว
1941
