คืนที่ฝนตก

SonyaBeauty

  คืนที่ลม กระโชก ฝนตกหนัก
คืนคนรัก กล่าวลา น้ำตาไหล
ก่อนเคยอยู่ เคียงข้าง มาร้างไกล
เธอจากไป เมื่อฝนมา น้ำตานอง

ยินเสียงฟ้า ฟาดเปรี้ยง เหมือนเสียงสั่ง
ก็ภินท์พัง ความหลัง เราทั้งสอง
คืนฟ้ารั่ว น้ำหลั่ง เอ่อขังนอง
เคยประกอง พลันประกาศ ตัดขาดกัน

ที่เคยหวาน ซ่านรัก น้ำผักต้ม
ก็กลับขม ขื่นคอไป ไม่พาฝัน
ที่เคยรัก กันดี ทุกวี่วัน
ก็มีอัน แตกสลาย กับสายน้ำ....

ทั้งสายฝน สายลม ต่างโหมพัด
รักกระจัด กระจาย กายชอกช้ำ
คืนครื่นครืน พลันสายฝน โปรยหล่นพรำ
ฟ้ามืดดำ ใจมืดดับ ยับย่อยไป

ฝนพรำ ๆ ร่ำไป ไม่ขาดเม็ด
เธอระเห็จ เหินห่าง อยู่ทางไหน
น้ำตาฉัน น้ำตาฟ้า ร่ำอาลัย
เสียงร่ำไห้ โหยหา กล่อมฟ้าคราง

คืนฝนตก อกใจ จวนใกล้ดับ
และแหลกยับ ย่อยไป เมื่อใกล้สาง
ลมระริน ใจละลาย แทบวายวาง
เมื่อเธอจาง ร้างห่างไกล ไม่หวนคืน