1 สิงหาคม 2547 12:39 น.

New Version(วิหก)

spectaculous

วิหกเหินเย้ยฟ้าท้าสายลม 
จะร่อนชมผืนดินที่เคยเนา 
จากกำเนิดเบื่อล่างใต้ร่มเงา 
สู่เบื้องบนบินสูงสู่จุดหมาย 
สยายปีกพาร่างลัดเลาะเริง 
เถลิงโผผิวโผนโจนทะยาน 
ด้วยปีกกล้าสะบัดสู่สำราญ 
เบิกวิมาน รื่นรมย์ ชมเสรี 
มีแววตาเสาะหาทางข้างหน้า 
ขยับปีกพุ่งถลาฝ่าร้อนหนาว 
ผจญโลกเบิกหล้าฟ้าทอดยาว 
แลดวงดาวเจ้าจะบินไปให้ถึง 


หากชีวิตมีจุดหมาย 
ดูสิเจ้าวิหก แม้ร่างน้อยดูบอบบาง 
แต่ใจนั้น ไม่เพียงนิด คิดการใหญ่ 
พร้อมโบยบิน ไปสู่ดาวที่ไกลห่าง 

แล้วตัวเราล่ะ อย่าหมดความพยายามนะครับ 
ชีวิตนี้ไม่ได้อยู่นิ่งๆ ก้าวไปให้ถึงจุดหมายสิ

ถึงท้องฟ้ามิใช่ทางของเรา
จะเยือนเหย้าเฝ้ามองผองนภา
แลฉุกคิดโบยบินชมจันทรา
ผองดาราดาวสรวงดวงตะวัน
อีกทั้งเมฆหมอกคล้อยลอยตามลม
เพลินนิยมดมเกสรท่ามกลางหาว
ที่โพยพัดจากผืนหล้าดูพร่างพราว
ด้าวปีกยาวคู่นั้นพาเพลิดเพลิน

ปีกแห่งฝันสะบัดไหว
ด้วยจิตใจที่ตั้งมั่น
ยากลำบากที่กีดกั้น
จะฝ่าฟันด้วยตัวเรา

ขนนกแต่ละอัน
เหมือนความสำเร็จทีละขั้น
วันหนึ่งที่ปีกคู่นั้นปกคลุมด้วยขนนกที่สมบูรณ์
มันจะพาเราบินไปสู่จุดหมาย ...ด้วยตัวของเราเอง...

spectaculous				
13 พฤษภาคม 2547 00:38 น.

ผู้ชี้ทาง

spectaculous

สูงสุดฟ้าพื้นหล้านภากาศ 
จันทรามาศสาดแสงแฝงอารมณ์ 
บรรเลงเพลงบทรักฝากสายลม 
ส่งไปพรมไพเราะเสนาะนาง 
จากผืนดินสินทรอ้อนวอนเจ้า 
ใช่หยอกเย้าโศกเศร้าแต่เข้าใจ 
เฝ้าปัดเป่าเกลาทุกข์สุขฤทัย 
อบอุ่นไอพึ่งพิงอิงกายข้าฯ 

นึกถึงความสุขเล็กๆน้อยๆที่ได้รับ 
ในแต่ละครั้งที่ฉันได้พบกับเธอ 
คิดขึ้นมาทีไรหัวใจก็รู้สึกอบอุ่น 
เหมือนกับว่ามีเธออยู่ข้างๆกัน 
แม้วันเวลาเหล่านั้นจะเพียงสั้นๆ 
แต่นั้นแหละที่ทำให้ฉันมีความหวัง 
เป็นแสงเล็กๆแต่สว่างเห็นได้ชัดเจน 
ทำให้ภายในใจที่มืดมิดพบทางออก 
เป็นเสมือนประตูแห่งจิตใจฉัน 
จะก้าวไปเปิดมันไปสู่ความสุข 
แล้วจะทำวันข้างหน้าให้ดีที่สุด 
ตราบที่หัวใจของฉันยังหายใจได้ 

ฝาก ราตรีสวัสดิ์ ผู้หญิงไร้เงาด้วยนะครับ
แล้วจะแวะมาลงเป็นพักๆครับ				
13 พฤษภาคม 2547 00:07 น.

นางฟ้า ขนนก สายลม ดอกไม้

spectaculous

ไปด้วยคน ไปยลหนาว สาวสายลม 
เก็บดอมดม พฤกษาสม ชมกลิ่นหอม 
เที่ยวแหวกว่าย หมอกสาย ที่รายล้อม 
เลาะลัดอ้อม เส้นขอบฟ้า โบกลาตะวัน 

ไปดูอาทิตย์ลับขอบฟ้าในเย็นของวันเดินทาง 
และมาชมตะวันส่องฟ้าของวันใหม่ให้อิ่มใจกันดีกว่า 

ไปด้วยกันหนา ไปดูปลายฟ้า และสันเขา 
จูงมือเดินไป ก้าวไปสองเรา 
ผ่านฝนต้นหนาว ยาวนานสานรัก 
เมฆหมอกประจักษ์ สักขีพยาน 

บ้างจะคิดว่า นางฟ้าจะพาฉันบินไป 
ปีกที่อ่อนบางแต่แข็งแรง 
ขนนกที่ประสานกัน ถักทออย่างประณีต 
พริ้วไหวเมื่ยามโบกสะบัด 
จับมือฉันไว้ที พาฉันบินไปกับเธอ 
ไปกับปีกคู่นั้น และใจคู่นี้ 


เห็นไหม อาทิตย์ส่องแสงแล้ว 

ดูดอกไม้ บานแย้ม ดุจแก้มเธอ 
ใช่ละเมอ เพ้อฝัน ไม่หวั่นไหว 
แต่นี้คือ ความจริง อยู่ภายใน 
ใส่เก็บไว้ ไม่ใคร่ จะลืมเลือน 

ก็เปรียบเหมือนกัน เธอกับดอกไม้ ในหัวใจ 
ไม่สั่นไหวตามลม สะบัดเกสร 
ปลิวพัดกายกระจัด ใจตะกอน 
ไม่สั่นคลอน แม้ยอดอ่อน ยังคอนตน 


ไม่สั่นไหวไปตามสายลม ที่รุนแรง 
ที่คอยพัดให้สลัดใบ ที่คอยพาดอกเกสรขจรไกล 
แต่ยังอยู่รักษาไว้ ให้อยู่ในช่อคอยคลุม 
ไม่ให้ปลิวสะบัดใจ เก็บเอาไว้ให้เหมือนเดิม 
นี่แหละเธอ เธอที่ฉันฝากใจไว้อยู่หนึ่งดวงนะ 

นางฟ้า ขนนก สายลม ดอกไม้ 

Spectaculous 08/01/2004 
Re Sunshine & Flower 

Angel Feature Zephyr Flower 				
12 พฤษภาคม 2547 23:31 น.

ความเป็นจริง

spectaculous

สิ่งสุดท้ายที่เหลือในบั้นปลาย 
คือสหายเพื่อนตายคลายความเหงา 
อยู่กับเขาทุกคราเพลาเศร้า 
เหลือเพียงเงาเมื่อเราลาลับจาก 

ไม่อยากพรากความสุขที่เคยสร้าง 
เสียดายงานต่างต่างที่ร่วมก่อ 
แต่มิอาจห้ามได้ทำไมหนอ 
ชีวิตรอห่อเหี่ยวไปตามกาล 

เพียงสสารรูปร่างที่สร้างสรร 
ผ่านคืนวันกัดกร่อนรอนเชื้อไข 
มิอาจรั้งผุพังไปตามวัย 
ธรรมชาติสร้างไว้ไม่ผันแปร 

ตามกระแสนํ้าไหลไม่ย้อนกลับ 
แบบฉบับสังขารกาลพิสัย 
ต่างดับสิ้นทั้งกายและจิตใจ 
คงเหลือไว้เพียงชื่อสืบสกุล 

Zear_Arragon_ Spectaculous_. 

สักกี่ครั้งที่หวังดำรงอยู่ 
สักกี่ผู้กี่นายที่หมายรอด 
สักกี่เวทย์มนตราย่อมวายวอด 
สักกี่ทอดลูกหลายย่อมตามกัน 

พลันสะดุดฉุกคิดพินิจสรรค์ 
ในคราคํ่ายามนอนตะลอนฝัน 
อันเกิดมานั้นเพื่อเหตุใดกัน 
เพื่อสืบพันธุ์ดำรงค์พงศ์ตระกูล 

ตื่นจากฝันติดพันถึงความจริง 
เห็นในสิ่งไม่ควรจะเปลี่ยนผัน 
แล้วดำเนินชีวิตตามกาลพลัน 
ยามสิ้นสูญครานั้นพลันยินดี 

*Zear_Arragon_*Spectaculous_*				
12 พฤษภาคม 2547 23:16 น.

รอน รอน ปฐมบท

spectaculous

ทวิภาค 
เกิดเหมือนดอกไม้ 
หอมหวานบริสุทธิ์ 
ตายเหมือนสายน้ำ 
หล่อเลี้ยงพิภพ 

ร้อยทั่วชั่วคน 
ชีวิตเปรียบเล่มเทียนที่ตั้งเชิง 
ฉายเถลิงเริงถวัลย์ชีวันไหว 
บ้างประเสริฐหล่อด้วยเลือดเนื้อเวนัย 
บ้างเสื่อมถอยหล่อด้วยหน่อเนื้อรอนเลือน 
เปล่งประกายเปลวแสงแจงสังขาร 
ทิวาวานย้อมออมเชื้อเผื่อเนืองไหน 
ค่อยหลอมไหลไป่สูญพูนผืนไผท 
จะดีแท้แลหมองไหม้สู่ไสวเมล็ดพันธุ์ 
- - สูงสุดคืนสู่สามัญ - - 


จริงคืออะไร อะไรเรียกว่าจริง มีเพียงสิ่งเดียว  ชีวิตจริง  
ขึ้นอยู่กับสายตาจะจ้องมอง 
มองว่าจริงก็คือจริง 
มองไม่จริงคือสิ่งไหน 
อันใด ฤๅ คือแก่นของความจริง 

Spectaculous. 
Zear_Arragon_. 
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟspectaculous
Lovings  spectaculous เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟspectaculous
Lovings  spectaculous เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟspectaculous
Lovings  spectaculous เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงspectaculous