8 มกราคม 2547 23:03 น.
SWEET`Eyes
ดวงดาราแวววาวพราวสดใส
ส่องสว่างกลางหว่างใจหทัยสอง
หริ่งเรไรร่ำร้องท่วงทำนอง
แสงจันทร์ส่องนวลงามอร่ามตา
รักงดงามเฉิดฉายชวนเชยชิด
ดั่งนิมิตจากสวรรค์ชั้นแดนฟ้า
ร่ายมนต์รักเสกเป่าทั่วกายา
ให้ลุ่มหลงปรานว่าจะขาดใจ
เริงระรื่นชื่นรักหาใดเทียบ
เกินจะเปรียบคู่เคียงเพียงไฉน
แรกรักรุมรุ่มร้อนซ่อนความนัย
ฤาจักใช่วาดฝันใฝ่..จินตนา
โอ้ดาวเด่นดับแสงอ่อนแรงฤทธิ์
ฟ้ามืดมิดดับสนิทปิดเวหา
เสนาะเสียงสำเนียงแผ่วแว่วอำลา
ลมหอบหวลพัดพา..รักล่องลอย
ฝันผวาอนิจจาพิรุณริน
รักโบยบินโผผินสูงสุดสอย
ไร้สุขสมภิรมณ์รื่นตื่นตาคอย
หมดร่องรอยรักเจือจางร้างหัวใจ
6 มกราคม 2547 22:51 น.
SWEET`Eyes
ในคืนค่ำ..แห่งราตรี
งานปาร์ตี้ก็เริ่มต้น
แขกผู้มาเยือนทั่วสกล
พร้อมใจมายล..มาเยือนเรา
จันทร์ควงดาวมาเป็นเพื่อน
ลมชวนเดือนรายล้อมรอบขุนเขา
น้ำโคลงเรือ..เพื่อหยอกเย้า
หิ้งห้อยเริงเร้ากับเงาไพร
จันทร์เต้นระบำกับผืนน้ำ
ตามจังหวะลำเรือไหว
จั๊กจั่นบรรเลง..เพลงจับใจ
เราอยู่ในฝันละไมร่วมกัน
แก้มอิงซบกับไหล่อุ่น
แทนหมอนหนุนอันสุขสันต์
บนเรือสราญ..ลำนั้น
ฉันยังจดจำได้ดี
เธอกระซิบอะไรที่ข้างหู
เสียงยังกึกก้องอยู่..ในวันนี้
จันทร์เจ้าขาเป็นพยานให้ที
แสงดาวริบหรี่เหมือนตรอมใจ
หัวใจใครไม่แน่วแน่
ปรวนแปรไปตามสายน้ำไหล
ขึ้นขึ้น ลงลง เรื่อยไป
หัวใจบอกอะไรไม่ได้จริง
อรุณเบิกฟ้าพากระจ่าง
ส่องทางให้เห็นสรรพสิ่ง
ฉันพบว่าความฝันกับความจริง
แข่งขันกันวิ่งไปคนละทาง
6 มกราคม 2547 22:42 น.
SWEET`Eyes
ในความว้าเหว่..หงอยเหงา
หัวใจจะเศร้า..สักเพียงไหน
ในความอ้างว้าง..ภายใน
หัวใจจะรอใคร..ผ่านเข้ามา
ในนาที..ที่หวนคิด
จะมีใครสักนิด..ให้โหยหา
เป็นเพื่อนกัน..ในวันที่อ่อนล้า
ส่งสายตาให้รู้ว่า..ห่วงใย
ในคืนวัน..ที่ผันผ่าน
การรอคอยมันยาวนาน..จนหวั่นไหว
ในคืนค่ำ..ที่ผ่านไป
ความเงียบในหัวใจ..ยังคงเดิม
5 มกราคม 2547 23:03 น.
SWEET`Eyes
ในคืนค่ำแห่งราตรี
งานปาร์ตี้ก็เริ่มต้น
แขกผู้มาเยือนทั่วสกล
พร้อมใจมายล..มาเยือนเรา
จันทร์ควงดาวมาเป็นเพื่อน
ลมชวนเดือนรายล้อมรอบขุนเขา
น้ำโคลงเรือเพื่อหยอกเย้า
หิ้งห้อยเริงเร้ากับเงาไพร
จันทร์เต้นระบำกับผืนน้ำ
ตามจังหวะแรงเรือไหว
จั๊กจั่นบรรเลงเพลงจับใจ
เราอยู่ในฝันละไมร่วมกัน
แก้มอิงซบกับไหล่อุ่น
แทนหมอนหนุนอันสุขสันต์
บนเรือสราญลำนั้น
ฉันยังจดจำได้ดี
เธอกระซิบอะไรที่ข้างหู
เสียงยังกึกก้องอยู่ในวันนี้
จันทร์เจ้าขาเป็นพยานให้ที
แสงดาวริบหรี่เหมือนตรอมใจ
หัวใจใครไม่แน่วแน่
ปรวนแปรไปตามสายน้ำไหล
ขึ้นขึ้น ลงลง เรื่อยไป
หัวใจบอกอะไรไม่ได้จริง
อรุณเบิกฟ้าพากระจ่าง
ส่องทางให้เห็นสรรพสิ่ง
ฉันพบว่าความฝันกับความจริง
แข่งขันกันวิ่งไปคนละทาง
16 ตุลาคม 2546 22:10 น.
SWEET`Eyes
รักเจือจางร้างลาพาห่างเหิน
เหมือนหลงเพลินเดินดงหลงทางฝัน
โดดเดี่ยวเปลี่ยวใจใต้เงาจันทร์
แสงตะวันเลือนลางพลางชีวี
มาวันนี้ที่หัวใจได้สัมผัส
มิป้องปัดขัดใจให้หน่ายหนี
ปล่อยให้รักผ่านเข้ามาแต่โดยดี
ในราตรีที่ไม่มีใครเคียงกาย
เหมือนดั่งสายน้ำทิพย์ชโลมฝัน
อัศจรรย์ฉ่ำเย็นกระเส็นสาย
อาบไออุ่นกรุ่นหัวใจให้ผ่อนคลาย
รักเลวร้ายสิ้นสลายหน่ายแหนงไกล
หน้าส่วนตัว
1030
