2 ตุลาคม 2547 14:54 น.
tiki
คนดีคือ ใคร
คนดีคือ ใครคนไหนเล่า
จะอยู่เฝ้าคนชั่วตัวคนไหน
คนดีนั้นหน้าตาเป็นอย่างไร
ตอบได้ไหม คนดี..มีไหมคุณ
ฉันอยากเห็น คนดี อยู่ที่นี่
อยากเห็นหน้าคนดีคลี่แขนหนุน
อยากได้รับรสร้อนอ่อนละมุน
อยากรู้คุณ คนดี นั้นมีจริง
คงเหลือแต่ความฝันในวันร้าว
ยังผะผ่าวแดดงึมครึมฟ้ายิ่ง
ยังแผ่วเสียงแห่งหน วนประวิง
ถามคนดีถ้วนทุกสิ่ง..จริงหรือปลอม
ใต้เม็ดฝนหล่นกระหน่ำเมื่อค่ำนั้น
งานจาบัลย์สายน้ำตามาหล่อหลอม
หากหัวใจร้องไห้ง่ายยินยอม
คงผ่ายผอมร้องทุกวันฝัน..คนดี
วันคะนึงถึงบางคนวนความหมาย
สิ่งสุดท้ายใจรับจับวิถี
ว่าสุขใจเย็นสนิทมิตรไมตรี
คือทางที่คนดีเขาเลือกเดิน
ทิกิ_tiki
เคาะด้วยสิบนิ้วหน้าจออีกแล้ว(นานๆถึงเคาะนิ้วโป้งที่แคร่Enter กลางสักที่)
วันแรม ๔ ค่ำ เดือน ๑๐ บ่ายสอง ๑๕ นาที
พระเสาร์เจ้าข้า ๒ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
กรุงเทพฯเมืองฟ้าเทาทึมอึมครึมรุมผ่าว
จำเป็นต้องบอกว่า สงวนลิขสิทธิ์อีกนิดตามเคย
Copy right .All rights reserved
1 ตุลาคม 2547 22:36 น.
tiki
กลอนเพื่อขีวิตแห่งกวีดิจิตอล
มีเวลาแก้ไขไปเรื่อยเปื่อย
อาจเอื่อยเฉื่อยเขียนหน้าจอเคาะล้อเล่น
ไม่ชอบเขียนเหมือนไก่เขี่ยไม่จำเป็น
เคาะให้เห็นดิจิตอลกลอนกวี
ภาคหนึ่งเรียกว่ากวีดิจิตอล
อีกรวมกลอนคือ อี แอนธ็อลลอจี*
เราคือพวกรุดหน้าท้าพาที
เคาะกลอนนี้บนแป้นพิมพ์ยิ้มโลกจอ
ใครหลายคนคิดว่าบ้ามานั่งเล่น
มองใจเย็นอย่าไปเถึยงเคียงต่อล้อ
เขาคือเขา เราใช่หลง ปลงให้พอ
จะไม่ท้อ ทรมาน สานต่อไป
ทำทุกอย่างทำจริงยิ่งชีวิต
งานลิขิตย่อมมาเป็นเช่นที่ไข
ทำงานเคาะแป้นพิมพ์ยิ้มละไม
ทำเพื่อใครเพื่อหน้าที่ชีวีตน
ทิกิ_tiki
จารเมื่อ ๒๒: ๒๒ นาฬิกาดึกพระศุกร์
๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
คืนแรม ๓ ค่ำเดือน ๑๐
กลอนเพื่อชีวิตแห่งกวีดิจิตอล
ดิจิตอลกลอนกวี = กวีดิจิตอล
อี แอนธ็อลลอจี = E Anthology..
เป็นความจำเป็นที่จะต้องอ้างลิขสิทธิ์ บทละครั้ง
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗
Copy right, All rights reserved.
1 ตุลาคม 2547 11:50 น.
tiki
วันที่รักเธอ..ฉัน..นั้น..หวั่นไหว
ที่รัก..
คุณจักจำมันได้สักครั้งไหม
วันที่เราสองเคลียคลอล้อหัวใจ
หวั่นไหวสองเราทั้งสองคน
ที่รัก..
แม้นยากนักด้วยจักสับสน
มิอาจเอื้อมดึงเธอมาเปรอปรน
ชีวิตวนหัวใจไม่เว้นวาย
ที่รัก..
จักวันไหนในยามสาย
หรือจักวันฉันยังมิตาย
จะมิสลายความรักถักถึงเธอ...
ทิกิ_tiki
๑๑: ๑๓ นาฬิกา
ศุกร์ ๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗
วันที่รักเธอ..ฉันนั้น..หวั่นไหว
1 ตุลาคม 2547 09:43 น.
tiki
อ ย า ก ลื ม ดาหลา_ปะการัง
**มีบ้างไหมที่อยากลืมใคร..ใครบางคน
ไม่อยากปนความทรงจำไม่มีเขา
ความรู้สึกเคยเกิดกับทุกคนและเรา
ลืมงำเงา ลืมรักชอบ....ตอบได้ไหม
มิมีค่าให้จดจำบ้างเลยหรือ
เวลาเคยยึดถือเคยฝันใฝ่
เวลานั้นทุกคนประทับใจ
อยากจำไว้รักแนบแน่นให้แสนนาน
แต่เหตุการณ์ทำให้ต้องแยกจาก
หรือว่าหากบาดหมางอย่างร้าวฉาน
ยิ่งเป็นคนเคยรักรสเกินจดจาร
ช่างทรมาณ..วานออกจากความทรงจำ
ความรู้สึกดีเคยมีให้กัน..คุณและเขา
ฤๅไร้ความหมายต่อใจสองเรา..เคยพร่ำ
ตอนนั้นยังบอกตัวเองทุกน้ำคำ
*อยากจดจำความรู้สึกนี้ตลอดไป*
ทิกิ_tiki
ทำให้นึกถึงเพลงโปรดของตัวเอง
ร้องเสมอถ้าได้เจอ ไมค์
The Way We Were
ของ Barbara Streisand นะคะ
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=5864
THE WAY WE WERE
Barbra Streisand : : Key G
Memories lighted the corners
of my mind,
misty water coloured memories
of the way we were
Scattered pictures
of the smiles we left behind
smiles we gave to one another
for the way we were
Can it be that
it was all so simple then
Or has time rewritten
every line
If we had a chance to do
it all again,
tell me would we? could we?
Memories
may be beautiful and yet,
What is too painful to remember,
We simply choose to forget
So it is the laughter
we will remember
Whenever we remember
the way we were
The way we were...
ทิกิ_tiki
เขียนกลอนตอบถ้อยความ9584 - ดาหลา & ปะการัง
จาก **......ถึง...** คือถ้อยความในบทของดาหลา & ปะการัง
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_62614.php
ซึ่งนำมาประยุกต์เป็นบทกลอน
ความคิดนำทั้งหมดที่ลื่นไหลมานั้น
เรานำมาบีบ คั้น...ให้เป็นกลอนซึ้งใจได้นะคะ ....
เขียนระหว่างเวลา ๘:๓๐-๙:๑๒ เช้า ๑ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗...
หน้าส่วนตัว
1420
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
