10 กุมภาพันธ์ 2551 21:58 น.
tiki
ดูพรายฟองคลื่นกระเซ็นสาย
เสมือนหมาย ติงเรา เข้าความแก่
ที่จากไปเกินใจจะตามแล
เบ็ดเสร็จแม่แปดสิบเอ็ด...จึงเด็ดลา...
คนเราเกิดมาแล้วก็ตาย
มุ่งหมายไปไหนกันเล่าหนา ?
สามสิบเอ็ดภพภูมิมีที่มา
ล้วนรอท่า วิญญาณ ประสานกาย
นั่นเขา..แล้วเรา ล่ะเมื่อไหร่ ?
คิดไป วันลด หมดความหมาย
"อายุน้อย" ลงทุกวัน..ใกล้ฉันตาย
วันสุดท้าย...ทำอะไร ให้หรือยัง ?
ยัง ขลุกขลุ่ย แลลุย และบ้าเลือด
ถึงจุดเดือด จุดเยือก แถมโอหัง
เออนะคน...บ้าบ่น แต่เวียงวัง
วันหน้านั่ง..นอนโลง..โถงแค่วา...
อยู่ในโลง ก็เขา มาเผาหมด
ต้องหลีก ลด ละ เลิก เกินเพิกท่า
ลมดับ ไฟเดือด น้ำเหือดซา
ธาตุดิน แถลงมา..สลายนาน
แต่ในโลงรุ่นใหม่ ในวันนี้
ร้อยยี่สิบนาที แถลงขาน
ก็ไล่เรียบ เนื้อหนัง คลั่งดวงมาน
ก็หมดสิ้น..เสร็จการ..เป็นกองฟอน....
เขาเพียงปล่อย ทิ้งรอย เพียงรูปร่าง
ยึดมิจาง มิคลาย กลายหลอกหลอน
นั่นคือเขา รูปเขา เหล่าอาวรณ์
เมื่อม้วยมรณ์ เท่านี้...นี่หรือคน ?
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
มองชีวิต น้อยนิด เสียยิ่งนัก
มิรู้จัก คลายคลั่ง ยังสับสน
วาระเขา...แล้วเรา..สักบัดดล
ผู้วายชนม์ คิออาจารย์...เปิดม่านตา
มิเคยละ เลิก ลด หดความชั่ว
ยังตามัว มืดบอด กอดสังหา -
อสังหา ริมทรัพย์ สังขารา
ล้วนมายา เรียกเรา เข้ายึดครอง
มิอยากดอก ขอบอก อย่างโจ่งแจ้ง
จักแถลง ทวยเทพ ทุกหอห้อง
ข้าฯ มิคิด วอดวาย อย่าปรายมอง
มิขอจอง ภพเปรต เศษโลกีย์
แล้วชีวิต คิดไป ใครกำหนด
แต่ละบท วิ่งหาม ตามวิถี
ล้วนวิบาก แห่งกรรม ทำ ชั่ว-ดี
ล้วนแล้วที่ เราทำ จึงช้ำตรม 
สิ่งที่ทำ กรรมที่สร้าง เกินร้างฝัน
เกินจำนรรจ์ ยุ่งเหยิง กระเจิงห่ม
ล้วนวิบาก แบบเปรต ธุเรศจม
ให้เขาถ่มรดไล่ไร้เมตตา
นี่แหละคน หากมิมีที่ยั้งคิด
คงมิยั้งวิปริตถึงเสียท่า
วันนี้หรือ ฉุกคิด จิตระอา
แต่วันหน้า หลงไหล ไปตามเดิม
เมื่อหย่อนเถ้า ปลดโปรย โรยกลางน้ำ
หวังชื่นฉ่ำ เกิดใหม่ ให้ส่งเสริม
แต่ภพหน้า เป็นไฉน ใครต่อเติม ?
จิตสุดท้าย จุดเจิม วันจากลา
ขอให้ท่าน ไปดี และมีสุข
ปลดโรค ปลดทุกข์ รุกคาดหน้า
ปลด ชีพ ปลด ฉัน หยุดห้นมา
ขอให้ท่าน เดินหน้า...อย่าหวนคืน
ชีพมนุษย์ ล้วนร้าย รายรอบล้อม
เกินประนี ประนอม เกินหยุดฝืน
เพราะกิเลส มันรุด เร่งจุดกลืน
วิมานจึงพังครืน...เหลือโลงธรรม
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
หมดชาตินี้ ชาติหน้า...อย่าเพ้อพร่ำ
เร่งผลิต ปัญญา พาชี้นำ
ผ่านกุศล- อกุศลกรรม....ธรรม..พ้นภัย
ขอให้ท่านไปดี
๏ โยงบริวารสระถ้วน........เป็นศรี อายุอาจมากมี..................สืบฟ้อน เดชแผ่ทั่วธรณี.................ตามแต่ง...เติมนอ มูละอุตสาหะป้อน.............แจ่มแจ้งจินต์ตน ๚
๏ หาปนหาเปื้อนสิ่ง.......อาจม หามิเอื้อมเด็ดดม..............ดอกฟ้า เป็นตัวแต่ตัวตม...............ตามต่ำ..พอเฮย อย่าผัดอย่าผันข้าฯ...........สู่ห้วงข่ายใด ๚
๏ เขียนไปหลากเว็บแล้ว.....ดูหลาย เครือข่ายสือเสกคล้าย...........สื่อข้าฯ ยังเก็บเงียบงำลาย................ลงแหล่ง วันหนึ่งจึงเปิดอ้า..................อาจอ้างมรณัง ๚
๏ ชีวังหยดแค่นั้น.........วารรอย วาตะแค่สูดสอย.................สืบเชื้อ อัคคีเปล่งแปลบผลอย.........เผาหมด...ธาตุเฮย ดินธาตุสิแยกเนื้อ...............เนิ่นช้านานเดือน ๚
๏ ขอเพื่อนฝากเผ่าพ้อง......พันโคลง ชีพอยู่เพียงพอโยง..................ยากยั้ง สือสืบหนึ่งพอโลง...................เพียงศพ...หนึ่งนา ขอฝากชีพหากพลั้ง.................พรากแล้วชีวี ๚
๏ กุมภายี่สิบเก้า...................นานนม นับสี่ปีจักชม.........................ชีพนี้ ฝากประวัติพอดม...................ตามกลิ่น...ได้นา หลากเว็บหลากหลีกลี้............สี่แล้วสั่งลา ๚ะ๛ รจนา ณ เรือนนนทบุรี ศุกร์ ๒๙ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๕๑ ณ เพลา ๑๐:๔๐ นาฬิกา
หน้าส่วนตัว
1431
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟtiki
