*** ละคอนตอนเศร้า ***

victoriasecret

ต้องพ่ายแพ้...แก่ใจ...ไปทุกที
คิดหลบลี้.....หนีหน้า..อำลาร้าง
แต่มิเคย...เลยสักหน...จนหนทาง
เพียงออกห่าง..หัวใจ...ก็ไร้แรง

อยู่กับชํ้า...ซํ้าแล้ว...ก็ซํ้าเล่า
มีความเหงา...เคียงกาย...ใช่เสแสร้ง
เหมือนละคอน...ตอนเศร้า..เราแสดง
ที่เขาแกล้ง...กํากับ...ต้องรับไป

ไม่เคยเปรย...เอ่ยบอกใคร...ว่าใจเจ็บ
เฝ้าแต่เก็บ...ความรู้สึก...ส่วนลึกไว้
ต่อให้ปวด...รวดร้าว...สักเท่าใด
นี่แหละใจ...ของตน..ต้องทนเอา

ก็เพราะรัก...ปักจิต...คิดแล้วหน่าย
เจ็บเจียนตาย...อายคน...ทนหมองเศร้า
ช่างกระไร...ใจช้ำ...ทำตัวเรา
เพราะมัวเมา...เขาไม่แคร์...แม้ชายตา 

เมื่อแพ้พ่าย...พ่ายแพ้...ได้แต่หวัง
เพียงหนึ่งครั้ง...ครั้งหนึ่ง...ซี่งโหยหา
ให้รักสม...สมรัก...สักคราวครา
อย่าร้างลา...ลาร้าง...อย่างที่เคย.