13 พฤษภาคม 2547 22:40 น.
waynar
........เหงา............
โทรฯหาแต่เขาไม่รับสาย
ไม่ต้องบอกก็รู้ว่า-ทำไม
ก็เมื่อเย็นไปกับใครเห็นตำตา
........เบื่อ............
ทำไมมัวเสียเวลา
กับคนคนหนึ่งซึ่งแทบไม่มีค่า
เวลาเน่าเปื่อยผุพัง
.......เกลียด.........
เกลียดที่ตัวฉัน
คิดได้ถึงเพียงนั้น
....แต่ก็ยังไม่ลืม.......
..............................
..............................
...................เฮ้อ.
9 พฤษภาคม 2547 21:56 น.
waynar
เช้า......
ตะวันถักทอแสงอ่อน
เหล่าผีเสื้อกางปีกร่อน
ออกเยี่ยมดอกไม้รายทาง
เช้า....กว่าเช้า
เด็กสะพายย่ามสีจาง
เดินและเดินมาตามทาง
...ตามหลังพระเดิน
จู่ๆก็หล่นมาหลังจากอ่าน....
ออกบิณฑบาตรตอนเช้า
พระและผีเสื้อ
อยู่ในหนังสือ ขลุ่ยไม้ไผ่ ครับ
6 พฤษภาคม 2547 03:29 น.
waynar
เวนา...ลาดตระเวณระยะไกล
ออกไปหาประสบการณ์
ไกล....ไกลจากบ้าน
เดินทาง..เดินทาง...ไกลเมือง
ไกลสุด....แสนไกล
ในแดนที่เขาลือเลื่อง
อัยการศึก-บังคับข่มเมือง
เวนา...ขัดเคือง-ไม่รู้จะทำยังไง
ก็ใครหนอ...ใครกันเล่า
มัวเมาอำนาจบาตรใหญ่
แบ่งแยกดินแดนทำไม
เพื่อใคร-ให้ใครมีกิน
เห็นแก่อำนาจราชศักดิ์
เพิ่มพูนมูลค่าทรัพย์สิน
ประชาชน โอดโอยไม่ได้ยิน
มัวเมา โกงกิน กันไป
อิสลามหรือพุทธก็สุดแท้
เห็นแก่แผ่นดินหรือไม่
จะอิสลามหรือพุทธก็เป็น - ไทย
แล้วจะแบ่งแยก หา -อก อะไรกัน
อุ๊ยตายย... ไม่สุภาพ
เวนา...กราบขออภัยทุกท่าน
เอาล่ะ เอาล่ะ เลิกกัน
กลับมาคิดถึง แฟนฉัน ดีกว่าเอย.....
6 พฤษภาคม 2547 00:54 น.
waynar
ขอโทษที่ห่างหาย
เวนา...หนีไกลจากบ้าน
ร่อนเร่..เร่งรีบ..ลนลาน
กลับมา งานการ ท่วมตัว
ปั่น...ปั่น...ปั่น
แหม.....งานช่างน่าเวียนหัว
มอง comp มองเจ้านายใจระรัว
และแล้วด้านชั่วก็ออกลาย
แอบ...แอบเปิด comp
ด้อมๆดู mail แล้วใจหาย
Oh!! God (..ตกใจ..)
จะอ่านอย่างไรไหววะเรา
Del Del Del ให้หมด
คนส่งคงสลดถ้ารู้เข้า
ที่แน่ๆคงน้อยใจไม่เบา
ก็เราไม่ได้ตอบเลย
แต่ว่านะ...แต่ว่า
เวนา..ไม่อยากตอบซะเฉยๆ
คงเพราะไม่สบายใจเลย
กับเรื่องราวที่ได้เจอมา
ใครอยากรู้แน่นอน
โปรดอ่านกลอนที่ตามมา
จะ Post คราวหน้า
เพราะตอนนี้ต้องทำงานแล้วเอย.
16 มีนาคม 2547 06:16 น.
waynar
สุรินทร์ ร้างช้างแล้ว หรือไร
จึงเหลือเพียงน้ำใส ให้เห็น
ทรายขาว ต้นไม้ใหญ่ ไหวเอน
สุรินทร์ที่ฉันเห็น เป็นเกาะ กลางทะเล
อยากหลีกอยากลืมความ ว้าเหว่
จึงหลบงานมาทะเล ซะบ้าง
หอบกระเป๋าออกร่อนเร่ มาสู่ โลกกว้าง
หวังเพียงได้ลืมร้าง เรื่องรัก ในทรวง
ฟังทะเลเล่าเรื่องราว ทั้งปวง
เหลี่ยมเล่ห์เธอหลอกลวง เราช้ำ
เรารัก เธอเปลี่ยนควง คนใหม่ ให้เห็น
ใยเล่าใยหลอกเล่น ใยให้ เรารอ
สี่ปีล่วงผ่านพ้น เร็วหนอ
นานวันที่เคยรอ ด้วยหวัง
นานคืนที่เคยท้อ ด้วยรัก จึงยัง
เธอกลับใจกลับหลัง กลับ..ไม่กลับมา
สุรินทร์ ร้างช้างแล้ว ดังว่า
เหลือแต่เพียง เวนา ใจสลาย
มองทะเลเงยมองฟ้า ก้มหน้า มองทราย
แล้วน้ำตาก็หลั่งสาย รินไหล สู่ทะเล....
หน้าส่วนตัว
650
