30 พฤษภาคม 2547 21:38 น.

.......แพศยา......

waynar


.........แพศยา........

เพียงห่างกันไกลตา
..........ก็ร่านหาคนใหม่

ทรมาณนักหรือ........
.....แค่ห่างผู้ชาย

ฉันจะได้ยอมตัดใจ
.....ปล่อยเธอไปตามใจเธอ				
27 พฤษภาคม 2547 11:59 น.

........ ฝน ............. (อีกแล้ว)

waynar


ฅ. คน เดินฝ่าฝนฉ่ำเย็น 
... กลับมาบ้านเก่า 
....... ....... ....... ....... 
หยดน้ำที่จากไป 
กลายเป็นไอลอยสูงขึ้น -สูงขึ้น 
หมอกขาวสะอาดสะสมมากขึ้น -มากขึ้น 
กลายเป็นเมฆดำก้อนใหญ่ 
....... ....... ....... ....... 
คนที่จากไป 
เรียนรู้ ... ประสบการณ์สั่งสม 
ทรัพย์สินเพิ่มพูน 
เด็กน้อยบริสุทธิ์ใส 
กลับคล้ายชั่วร้าย 
จิตใจมืดมนลงทุกที 
....... ....... ....... ....... 
สุดท้าย เม็ดฝนตกลงสู่ดิน 
คนแก่ชรา ล้มตายสู่ความว่างเปล่า 
ทำไมเร่งร้อน -สะสม 

สิ่งใดควรแสวงหา 
สิ่งของมีค่า ...
... หรือว่า ... 
ความสงบเย็น				
19 พฤษภาคม 2547 03:28 น.

ลมแรงไป - งง...เลยลองใหม่ดูอีกที

waynar

ลมแรง....
          น้ำฝนไหลริน....
          ......................
          ......................
          .....ฉันร้องไห้.....


แหม-แหม ถ้าไปเข้ากลอนของใครอีกก็ขอโทษด้วยนา				
18 พฤษภาคม 2547 01:37 น.

ฝนหลงฤดู

waynar

ฝนเอย......ฝนหลงฤดู
พร่างพรู......ลงมา......เปียกหัว
ลูกแกะน้อย......เหน็บหนาว......หวาดกลัว
ระริก......ระรัว......ในใจ

ฟ้าครึ้ม......ด้วยก้อน......เมฆดำ
โครมคราม......ฟ้าร้อง......เสียงใหญ่
โยกเยก......ลมแรง......พัดไกว
วอนใคร......ปลอบโยน......ข้าที				
18 พฤษภาคม 2547 01:36 น.

ความสมหวังของแก้ว

waynar

ห้องกว้าง......ในบ้าน......หลังใหญ่
ของใคร......บอกให้......ของฉัน
เฝ้ารอ......ห้องกว้าง......นานวัน
สุดท้าย......ฉันนั้น......ได้มา

ฉันมี......ความสุข......หรือไม่
ตอบว่า......ไม่เลย......เธอจ๋า
ความสมหวัง......ที่ฉัน......ได้มา
ไร้ค่า......เพราะไร้เขา......อยู่เคียง				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟwaynar
Lovings  waynar เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟwaynar
Lovings  waynar เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟwaynar
Lovings  waynar เลิฟ 0 คน
  waynar
ไม่มีข้อความส่งถึงwaynar