25 ตุลาคม 2546 14:18 น.
weenie
เธอยังเป็นคนของความรู้สึก
ที่อยู่ลึกๆข้างในเสมอ
แม้วันนี้จะไม่ได้พบ ไม่ได้เจอ
แต่ก้อมีเธอคนเดียว ที่ฉันห่วงใย
อาจเป็นช่วงเวลาไม่นานนัก
อาจจะยังรู้จักเธอไม่เท่าไหร่
แต่การที่เรารู้สึกดีมากๆกับใคร
ต้องเอาอะไรมาเป็นเกณฑ์
เธอบอกว่า เป็นพี่เป็นน้อง
รู้แบบนี้ ฉันไม่ร้องขอ คำตอบจะดีขึ้นไหม
ไม่แน่ว่าสักวันเธออาจเปลี่ยนใจ
กลับมาชอบฉันบ้างก้อได้ เหมือนที่ฉันเป็น
อยากบอกว่า ขอโทษ
เธอจะหายโกรธฉันได้ไหม
ที่ฉันใจร้อน คาดคั้นเธอไป
ว่ารู้สึกยังไงต่อกัน
ฉันก้อยังเป็นคนรั้นเหมือนเดิม
ยังต้องการเธอมาเพิ่มเติม ความฝัน
ให้เวลาพิสูจน์ก่อนก้อได้ แล้วค่อยว่ากัน
ถ้าจะให้หมดความรู้สึกดีๆต่อกันนั้น คงทำไม่ได้เลย
เธอถามว่าชอบเธอตรงไหน
กลับมาคิดทบทวนในใจ .. ก้อชอบเธอในแบบนั้น
คนอะไรไม่โทรหา ไม่เคยจะนึกถึงกัน
แต่พอเราโทร กลับคุยดีทุกวัน เหมือนมันไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย
ฉันจะอยู่ต่อได้หรือเปล่า
แม้ว่าบางครั้งจะเหงา หรืออ่อนไหว
ความรู้สึกที่บอกก้อจะยังไม่เปลี่ยนไป
อะไรๆที่เคยทำให้ ยังคงเดิม
เคยมีคนบางคนบอกกับฉันว่า ทุกอย่างจะดีขึ้น จำได้..
24 ตุลาคม 2546 10:32 น.
weenie
ปล่อยให้ตัวเองอ่อนแอ
ทำตัวท้อแท้ แพ้พ่าย
จริงๆแล้วเพราะหัวใจเสียดาย
ที่ได้มอบความรู้สึกมากมายให้ใครบางคน
แอบร้องไห้อยู่บ่อยครั้ง
เหนื่อยเพราะ ความรัก ไม่จีรังเลยสักหน
เพียงเพราะคาดหวังว่าจะได้เจอใครสักคน
ที่อยู่ด้วยกัน โดยไม่ต้องอดทนกับสิ่งใด
แต่ก็เหมือนก่อนเก่า
ไม่มีเรา ไม่มีใคร เหลือไว้เพียงความสับสน
จะไปแล้วนะ จะหนีหน้าจากผู้คน
เผื่อว่าอะไรที่วกวน มันจะลงตัวไปเอง.
23 ตุลาคม 2546 00:26 น.
weenie
พยายามทำตัวให้ชินกับสิ่งที่เป็น
เพราะเข้าใจว่าบางสิ่งที่เห็นไม่ได้เป็นเช่นนั้นเสมอ
ก้อเป็นแบบเดียวกับที่ฉัน พยายามรู้จักในตัวเธอ
บางอย่างที่สัมผัส ที่ได้เจอ อาจไม่ได้เป็นแบบนั้นจริงๆ
ฉันรอคอยให้เธอมองเห็น
ว่าความรู้สึกที่ฉันกำลังเป็น คือแบบไหน
หรือความจริงคือว่า เธอไม่เคยรู้เหมือนที่ไม่เคยเริ่มต้นนั่นไง
ฉัน คนอยู่ห่างไกล ใจหายเหมือนกัน..
จะเป็นแบบนี้เรื่อยๆหรือเปล่า
คนไกล เหงา เศร้า รู้บ้างไหม
อย่าปล่อยให้ต้องคิดอะไรไปไกล
อยากได้ยินความนัย บ้างเหมือนกัน
11 ตุลาคม 2546 18:20 น.
weenie
ฉันก้อเป็นฉันแบบนี้
จะให้เป็นคนใจเย็น เป็นคนดีได้แค่ไหน
ที่ผ่านมาถ้าเข้าใจได้ ก้อยอมรับทุกครั้งไป
แต่วันนี้ทำไม ต้องพูดอะไรให้รุนแรง
ความรู้สึกของคนนะ ไม่ใช่ผักใช่ปลา
ยิ่งเป็นคนที่ห่วงหาเธอยิ่งกว่าคนไหนๆ
แต่ถ้าวันนี้เธอมองไม่เห็นความสำคัญก็ไม่เป็นไร
เธอคงอยากได้เวลาคิดอะไรคนเดียว
ฉันยังไม่ได้ห่างไปไหน
ยังมองเธออยู่ใกล้ๆเสมอ
เพียงแต่คงยังไม่ถึงช่วงเวลาที่ต้องพบเจอ
รอเธอคิดอะไรได้ใหม่ แล้วค่อยบอกกัน
ความรู้สึกน่ะ เรียกคืนกันไม่ได้
จะให้เริ่ม หรือจบง่ายๆ มันยาก เธอรู้ใช่ไหม
ยังแคร์นะ - - ถึงวันนี้เธอจะไม่เข้าใจ
แต่อย่างหนึ่งที่เธอคงรู้สึกได้ คือ ความรู้สึกดีๆ
9 ตุลาคม 2546 17:31 น.
weenie
ปล่อยให้เศร้าๆไปบ้างก้อดี
ก้อชีวิตน่ะ ชอบมีอะไรให้ขบขัน
เอาความเศร้า เอาน้ำตามาแบ่งปัน
เพิ่มสีสันให้ชีวิตบ้างคงไม่เป็นไร
เธอเหมือนสายลมเย็นที่พัดผ่าน
ทำให้คนอ้างว้างได้หลงใหล
แต่เมื่อกาลเวลาได้ผ่านไป
ก้อเอาความชื่นใจนั้นกลับคืน
ฉันคิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้น
และอยากให้มันอยู่กับฉันเสมอ
อยากหยุดเวลาไว้ อยากให้เธอกลับมาเป็นเธอ
คนที่คอยพัดพาให้ฉันได้เจอ แต่ความสุขใจ
หน้าส่วนตัว
1111
