4 กรกฎาคม 2548 22:32 น.
yacoolmi
ยัยตัวร้ายจะหมดฤทธิ์เมื่อเขา..วางแผนที่จะเอาชนะ.
.จนเขาเกิดรักยัยตัวร้ายขึ้น เรื่องราวจะเป็นยังไง
ติมตามอ่านกันนะ....
กับการกลับมาของ Yacoolmi ใน Thaipoem
แล้วติดตามอ่านกันนะคะ
แล้วคุณจะรู้ว่าความรักที่แท้หน่ะ
มันเริ่มด้วยการ ป่วน!!.
24 กุมภาพันธ์ 2547 21:44 น.
yacoolmi
แพรงามเธอเป็นคนสวย ที่ใครๆก็มารุมชอบเธอ และเรียนเก่ง จึงได้เป็นดาวโรงเรียน เธอเป็นเพื่อนรักของฉัน ที่สนิทกันมากๆเลยทีเดียว แพรได้รับเลือกเป็น หลีดของ โรงเรียน เธอทั้งเต้นเก่ง ร้องเพลงเก่ง กิจกรรมทุกอย่างของโรงเรียน เธอก็ทำมาหมด จึงไม่แปลกที่ ในหนังสืออนุสรณ์ จึงมีชื่อเธอแล้วภาพของเธออยู่เต็มไปหมด
ขอบใจเพื่อนๆมากเลยนะคะ ที่ให้แพรเป็นประธานห้อง เสียงอันน่ารักสดใสของแพร ดังมาจากโต๊ะข้างหลังของฉันเอง ดีใจด้วยนะแพร ฉันหันหน้าไป ยิ้มให้กับแพร จ๊ะ น้ำ แพรยิ้มอย่างน่ารัก และมีเสน่ห์ จนใครๆก็รัก
น้ำ แพรวิ่งมาหาฉัน พร้อมกับรอยยิ้มของเธอ ว่าไงจ๊ะ แพร น้ำ วันนี้แพรของนั่งกินข้าวกับน้ำหน่อยนะ อ่าว แล้ววันนี้แพร ไม่ไปซ้อมหลีดหรอ? ฉันถามอย่าง งงๆ ไม่จ๊ะ วันนี้พี่ๆ ที่มาซ้อมให้น่ะ เค้าไปเข้าค่าย เลยไม่ได้ซ้อมจ๊ะ เธอตอบพร้อมกับยิ้มรอยยิ้มที่สดใส จึงทำให้ฉันในบางครั้ง แอบมองเธอ แล้วคิดว่าถ้าเป็นผู้ชาย ฉันจะจีบเธอซะอีก แพรเดินกอดแขนฉัน มาถึงโรงอาหาร
ว่าไงคับน้องแพร วันนี้จะทานอะไรดีคร๊าฟ ไม่ไปซ้อมหลีดหรอคร๊าฟ พี่ๆจะได้ไปดู หนุ่มๆ ของโรงเรียน ที่ปากมอมชอบแซว แพร แต่แพรไม่เคยชอบเลย แพรรีบดึงแขนฉันเดินหนี ไปนั่งโต๊ะรวมกับเพื่อนๆ ไม่ใช่ว่าหยิ่งหรอก แต่แพรไม่ชอบพวกที่แอบไปนั่งดูขาขาวๆของเธอ ตอนเธอซ้อมหลีด แพร เดี๋ยวน้ำไปจัดการไอ้พวกนั้นให้เอามั้ย ไม่เป็นไรหรอกน้ำ อย่าไปยุ่งกับพวกเค้าเลย จ๊ะ
หลังจากกินอะไรเสร็จ แพรก็ชวนฉันขึ้นไปบนห้อง นี่น้ำแพรเห็นว่า เค้าจะมีการจัดประกวดห้องเรียนดีเด่น ระดับชั้นน่ะ แพรจะส่งห้องของเราเข้าประกวดนะ น้ำว่าดีมะ ดีสิแพร น้ำว่านะห้องของเรา จะชนะแน่ๆ แพรจะทำให้ห้องของเรามีชื่อเสียงให้ได้ เพื่อนๆกลับขึ้นมาบนห้องหมดแล้ว แพรเดินลุกจากโต๊ะของเธอ เดินไปบอกเพื่อนๆ ว่าจะส่งห้องเข้าประกวด เพื่อนในห้องทุกคนก็ไม่คัดค้าน ยินดีจะส่งห้องเข้าประกวด แล้วจะช่วยแพรอีกแรง
ก่อนวันประกวด แพรนั่งตกแต่งห้อง อยู่นาน เก็บขยะในห้อง เพื่อนๆก็ช่วยกันอยู่ในห้อง จู่ๆ ที่พวกเรากำลัง ทำงานอยู่ในห้อง ก็มีกลุ่มนักเรียน ต่างโรงเรียน เดินเข้ามาในห้อง มาถามหา ตัวแสบของห้องเรา พวกเราทุกคนก็บอกว่าเค้าไม่มาโรงเรียน พวกนั้นก็ไม่เชื่อ แพรเลยเดินออกไปหน้าห้อง แล้วบอกว่า นี่ พวกนาย จะมาหาคนเค้าน่ะ ตอนนี้เค้าไม่ได้อยู่ในนี้ พวกนายไปตามหาที่อื่นไม่ดีกว่าหรอ พวกเรากำลังทำงาน อย่าให้งานพวกเราเสีย ได้มั้ย ยุ่งชะมัดเลย ออกไปจากห้องของพวกเราได้แล้ว แพรพูดจบแล้วกำลังจะเดินหนี ไอ้คนหนึ่งในนั้นก็พูดขึ้นมา อีนี่ มึงจะมายุ่งอะไรวะ พวกมึงบอกมาเลยนะว่าเพื่อนมึงอยู่ไหน
ฉันนั่งฟังอยู่นาน ก็ชักฉุนขึ้นมา เฮ้ย ไอ้บ้าที่มายืนอยู่หน้าห้อง น่ะ พวกแกไปให้ไกลๆ ห้องของกูได้แล้ว ฉันลุกขึ้น ถือคัตเตอร์ในมือ แล้วชี้ไปที่พวกมันยืนอยู่ โยนคัตเตอร์ไปที่พวกมันทันที ไปโดนแขนไอ้หัวหน้า มันพอดี มันฉุน หยิบปืนออกมาจากกระเป๋า ทุกคนในห้องวิ่งหลบกันใหญ่ มันเล็งปืนและ ยิงมาทางที่ฉันยืน แพรเห็นตอนมันกำลังจะยิง วิ่งมาขวางลูกกระสุนไว้ ไม่ให้โดนฉัน ลูกกระสุน โดนกลางหลังของแพร เธอล้มลง กอดฉันใว้ เสื้อนักเรียนที่เคยขาวๆของแพร เปื้อนไปด้วยเลือด ฉันกอดแพรไว้แน่น เขย่าตัวของแพร เพื่อนๆผู้หญิงต่างร้องกรี๊ดกันใหญ่ บางคนถึงกับร้องไห้เป็นลม กันไป แล้วไอ้พวกนั้นก็วิ่งหนีกันไป พวกผู้ชายวิ่งตามไปจับตัวพวกมัน
แพรใกล้จะขาดใจทุกที และพูดกับฉันเป็นประโยคสุดท้าย ก่อนที่เธอจะหมดลม น้ำ และเพื่อนๆทุกคน ช่วยแพรหน่อยนะ ช่วยทำให้ความฝันของเราเป็นความจริง สัญญากับแพรนะ ฉันได้แต่ร้องไห้ และตอบไปว่า จ๊ะ เพียงคำเดียว แพรยิ้มแล้วจากพวกเราไป เพื่อนผู้ชายก็อุ้มแพร ไปขึ้นรถไปโรงพยาบาล แต่มันไม่ทันซะแล้ว แพรหมดลมตั้งแต่อยู่ในห้องเรียนแห่งความทรงจำของพวกเราแล้ว
ฉันนั่งร้องไห้มองไปทางโต๊ะที่แพรนั่ง มองเห็นคราบเลือด อยู่บนเก้าอี้ที่เธอนั่ง ฉันหลับตาแล้วบอกกับแพรไป ความฝันของเธอ แพร พวกเรา สำเร็จแล้วนะแพร ตอนนี้พวกเราก็จบกันแล้วนะ แพรดีใจมั้ย แล้วมองไปอีกที คราบเลือดนั้นก็หายไป แพรไปดีแล้วล่ะ ตอนนี้เธอกำลังยิ้มอย่างมีความสุขแน่ๆ ขอบใจนะแพร ขอบใจที่ช่วยน้ำ ไม่ให้น้ำตาย ในวันนั้น ฉันพูดกับตัวเองแล้วลุกจากโต๊ะ เดินออกจากห้องไป แพร เราไปสนุกด้วยกันนะ น้ำไม่ทิ้งแพรให้อยู่ตรงนี้คนเดียวหรอก เราเป็นเพื่อนกันนะแพร ฉันยิ้มด้วยน้ำตา แล้วเดินกอดหนังสืออนุสรณ์ ไปหาเพื่อนๆ ที่รออยู่ ด้านล่างอาคาร
******************************
มอบให้แด่ เพื่อนรักที่จากไป [[แต่งนะคะอิอิ]]
15 กุมภาพันธ์ 2547 12:10 น.
yacoolmi
ฮะ โหลของสายป๊อปหน่อยค่ะ ป๊อป พูดอยู่นี่ใครหรอครับ
ป๊อปหรอ นี่นุ่นนะ อ่ะ ว่าไงล่ะนุ่นมีไรหรอ
นุ่นอยากจะโทรมาหาป๊อป อื้ม
อยากคุยกับป๊อปจังเลยอ่ะ วันนี้ป๊อปว่าง
มั้ยออกมาหานุ่นที่บ้านหน่อยสิ ไม่รู้สิ
นะป๊อป นะนุ่นอยากจะคุยกับป๊อปจิงๆนะ
อืมๆ ได้ งั้นเดี๋ยว 11 โมงจะไปรับนะ ค่ะ นุ่นจะรอนะ
11 โมงนุ่นยืนรอป๊อปอยู่หน้าบ้านของเธอ
ป๊อป มาจิงๆด้วย อือ บอกว่าจะมาก็ต้องมาสิ มีไรล่ะคุยมา
ไปคุยที่อื่นได้มั้ย เดี๋ยวแฟนป๊อปเค้าจะมาเห็น
อืมๆ ขึ้นมาสิ นุ่นซ้อนท้ายป๊อปแล้ว กอดเอวป๊อปทันที
นุ่นปล่อยเหอะ ตอนเนี้ยเราไม่ใช่แฟนกันเหมือนเก่าแล้วนะ
ทำไมล่ะป๊อป ก็เรามีแฟนแล้วไง นุ่นปล่อย มือแล้ว นั่งเฉยๆ
นุ่นแล้วเธอจะไปไหนกันแน่ จอดตรงนี้ก็ได้
ป๊อปจอดรถแล้วนุ่นก็กระโดดกอดป๊อปทันที
นี่เธอ ทำไรของเธอล่ะนุ่น ปล่อยนะ
ป๊อป นุ่นรักป๊อปนะ ไม่ ป๊อปไม่ได้รักนุ่นแล้วนะ
เรื่องของเรามันจบไปแล้วนะนุ่น
แต่ ป๊อปจะไม่ให้อภัยนุ่นเลยหรอ
ไม่ ตอนเนี้ยป๊อปรักจูนคนเดียวเข้าใจมั้ยนุ่น
ไม่ นุ่นจะเอาของๆนุ่นคืนป๊อปคอยดู
เฮ้ย เธอจะทำไรของเธอ ไม่รู้อ่ะ นุ่นจะเอาป๊อปคืน
นุ่น ป๊อปตบหน้านุ่น แล้ว ขับรถออกมาจากที่นั้น
ok ป๊อป นุ่นจะเอาของ ของนุ่นคืน
นุ่นตะโกนตามหลังป๊อปไปป๊อปขับรถไปจอดหน้าบ้านจูน
แล้วกดโทรศัพท์หาจูน
จูน อยู่หน้าบ้านลงมาหาหน่อย ค่ะๆ
จูนวิ่งลงมา ป๊อปนั่งบนรถตากฝนอยู่หน้าบ้าน
จูนวิ่งเอา ร่มมาให้ป๊อป มาตากฝนอะไรตรงนี้
จูนป๊อปรักจูนนะ ป๊อปกอดจูน ป๊อปเป็นอะไร
ร้องไห้ ป๊อปเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม
เราไม่อยากให้จูนเดือดร้อนเรื่องของเรา ที่เราก่อขึ้นน่ะ
เรื่อง? ไร จูนฟังไว้นะ ไม่ว่ายังไงป๊อปก็ยังรักจูนเสมอ
ค่ะๆ ป๊อปกอดจูนไว้แน่น จูนน้ำตาไหล กอดตอบป๊อปใว้แน่น
จูน คะ? ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ป๊อปยังรักจูนเสมอนะ
ค่ะ จูนมองหน้าป๊อป ต่างคนต่างมองหน้ากันท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมา
ป๊อปยื่นหน้ามาใกล้ๆจูน ประกบจูบปากกันอยู่อย่างนั้น
ป๊อป พอเหอะกลับบ้านได้แล้วเดี๋ยวจะไม่สบาย
จูนผลัดป๊อปออก จูน
เอาเหอะน่า พรุ่งนี้จะสอบปลายภาคแล้วนะ ทำคะแนนให้ดีๆก็แล้วกัน
นะ แล้วพรุ่งเนี้ยเจอกันที่ ร.ร. นะคะ ครับ
ป๊อปหอมแก้มใสๆของจูน
แล้วเดินไปเก็บร่มที่ตกอยู่ให้จูนถือ
เข้าบ้านซะนะครับ ค่ะ
จูนเข้าบ้านก่อนแล้วป๊อปถึงจะไป อื้มๆ ok
จูนเดินเข้าไปในบ้านทั้งๆ ที่ตัวเปียกอย่างงั้น
แล้วพอถึงห้องนอนก็เปิดประตูระเบียงห้องออกมา
ป๊อปกลับบ้านได้แล้ว ครับ เดี๋ยวจะโทรหานะ
อื้ม ok จูนมองป๊อปจนรถของเขาลับตาไป รักนะ
จูนพูดกับตัวเองในใจก่อนที่จะเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้อง
13 กุมภาพันธ์ 2547 17:29 น.
yacoolmi
จูนเดินไปซื้อขนม ส่วนป๊อปก็เดินไป ซื้อตั๋วหนัง
2 ที่ครับ นี่ค่ะ ขอบคุณครับ ป๊อปเดินถอยหลังออกมา
ป๊อป นุ่น หวัดดีนะ อือ ว่าไงล่ะ มาดูหนังหรอ ใช่
มากับใครหรอ นุ่นมองไปทางที่จูนยืนอยู่ จูนยิ้มให้กับนุ่น
แฟนใหม่หรอ ใช่ น่ารักดีนะ อืม นิสัยดีมากกว่าน่ะ
อืมดี ดีมากๆ จ๊ะงั้นนุ่นไปก่อนนะ อือ
ป๊อปเดินหนีออกมา นุ่นเป็นแฟนเก่าของป๊อปเองก่อน
ที่ป๊อปจะคบก่ะจูน นุ่นได้บอกให้ป๊อปซื้อของให้เธอ
พอเธอได้ของปุ๊บก็หนีหาย แล้วเลิกติดต่อกับป๊อปทันที
ป๊อปซึ่งรักนุ่นเป็นเอามาก ก็ ต้องเสียใจนาน แต่พอมาเจอจูน
เค้าก็ ไม่เหงาไม่เสียใจอีกแล้ว
ป๊อป คุยก่ะใครหรอเมื่อกี้น่ะ อ๋อเพื่อนน่ะ อื้ม
อ่ะเนี้ยซื้อไรมามั่งเนี้ย ก็ขนมอ่ะ กินหน่อยสิ
อยากกินหรอไปซื้อเองดิ อิอิ เออ จำไว้งั้นเดี่ยวเราไปหา
สาวนั่งดูหนังแทนจูนละกัน ไปดิ แล้วเลิกคบกันเลยอ่ะ
โธ่ๆๆๆ ไม่ไปแล้วคร๊าฟ ดูก่ะจูนหนุกกว่าเยอะ หนุกยังไง
ก็อย่างงั้นแหละ ไหนเล่า อ่านะไม่ต้องรู้หรอกกก จะรู้อ่ะ
อ่านะ เอาน่าๆ ไม่ต้องรู้แล้วนะคร๊าฟฟฟ อ่ะก็ได้
จูนเดินกอดแขนป๊อปเข้าไปในโรงหนัง
นุ่นยืนมองอยู่ที่หน้าโรงนั้น
เฮ้ยนุ่น ทำไรอยู่อ่ะมองใครวะแก
นุ่นชี้ให้เข็มเพื่อนของเธอมองป๊อปและจูนที่เดินไปด้วยกัน
เฮ้ยนั้นป๊อป อือ มาก่ะใครอ่ะ แฟนใหม่เค้ามั้ง
หรอ น่ารักดีว่ะนุ่น อุ๊ย
เข็มเอามือปิดปาก ที่เผลอพูดไป
ไม่เป็นไรหรอกเข็ม นุ่นเองแหละที่หลอกป๊อปน่ะ
แต่ตอนเนี้ยนุ่นก็เจ็บนะที่เห็นเค้าสองคนอยู่ด้วยกันน่ะ
ทำไมล่ะนุ่น นุ่นคิดว่า นุ่นรักป๊อปแล้วล่ะ
ทำไมเป็นอย่างงั้นล่ะนุ่น
ก็ไม่รู้สิ ป๊อปเค้าดีกับนุ่นมากเลยอ่ะ
แต่นุ่นกลับไปทำแบบนั้นกับป๊อป
ทั้งที่เค้าไม่เคยทำไรให้เค้าเลย อือ เข้าใจจ๊ะเพื่อน
เฮ้อ แต่เค้ามีคนที่ดีกว่าแล้วอ่ะ อืม
เข็มกอดคอนุ่นแล้วเดินออกไป
ป๊อปๆ จ๋า เนี้ยแล้วดูหนังเสร็จจะไปไหนต่ออ่า
โรงแรม เอ้ยๆไม่ใช่ สันดาน
อ่ะนะ ไม่ใช่อย่างงั้น ป๊อปล้อเล่นอ่าจูน ไม่รู้อ่ะ
โอ๋ๆๆๆ โอ๋ไรเล่า งอนแล้ว
ง่า งอนทำไมล่ะคร๊าฟ ไม่รู้อ่า โธ่ๆๆๆ จูนป๊อปพูดเล่นอ่า
ไม่เล่นแล้ว เล่นแบบเนี้ยไม่ชอบเข้าใจมั้ย
คร๊าฟเข้าใจแล้วคร๊าฟ อือเข้าใจก็ดี
คร๊าฟ จูนไม่งอนป๊อปแล้วใช่ป่ะ อื้ม ใช่ แต่ถ้ามีพูดงี้มาอีก
จะงอนแล้วไม่หายด้วย โธ่ ๆๆๆ โธ่ ไรเล่า
ไม่มีไรคร๊าฟ ต่อไปจะไม่พูดอีกแล้วคร๊าฟ ดีละ
7 กุมภาพันธ์ 2547 16:02 น.
yacoolmi
พี่ตูนจะไปไหนคะ จูนถามอย่างสงสัย ไปเที่ยว
ที่ไหนล่ะคะ ไม่ต้องถามน่าจูนเดี๋ยวก็รู้เอง
ง่ะ พี่ตูน แล้วตกลงพี่จูนจะไปไหน
ไปบ้านไอ้เทป ไปทำไมหรอ พี่จะให้จูนร่วมงานกับพวกพี่
ร่วมงาน? ก็ใช่น่ะสิ งานไรล่ะคะ เอาเหอะน่า
พอถึงบ้านเทป เฮ้ยน้องเค้ามาแล้วว่ะ หวัดดีค่ะพี่ๆ
จูนเดินตามตูนเข้าไปแล้วนั่งบนโซฟาที่ห้องของเทป
พี่ตูนจะให้จูนทำไรล่ะคะ พวกพี่จะส่งเดโมเทปไปที่ค่ายเพลง
จูนสนใจมั้ยล่ะ สนใจ ทำไรล่ะคะ
จูนยังไม่เข้าใจ ก็ร้องเพลงให้พวกพี่ไงล่ะ ร้องเดี๋ยวพวกพี่เล่นเอง
อืมไม่รู้สิคะ ทำไม ถึงไม่รู้อีกล่ะน้องคะ
เทปถามจูนแล้วทำหน้าทะเล้นใส่
โด่ พี่อ่ะ จูนยังเด็กอยู่นะคะ ไม่เด็กแล้วนะจูน
จูนอายุแค่ 13 เองนะคะพี่ๆ
โธ่ 13 หรือ 30 ก็ร้องได้น่า อืม แล้วจะลองดูนะคะ อื้อ
พี่ๆ ทุกคนมองหน้ากันแล้วยิ้ม เฮ้ย งั้นกูกลับก่อนนะเว้ย
ตูนพูด อือๆ แล้วส่งน้องเค้าให้ถึงบ้านล่ะมึง พรากผู้เยาว์เลยนะเว้ย
เออ ตูน เดินไป ที่เวสป้าของเขา ป่ะจูนกลับบ้าน
อ่ะค่ะ เดี๋ยวพี่ตูนส่งจูนที่ร้านนะคะ
ได้ครับน้องจูน เสียงโทรศัพท์จูนดังขึ้น แก้ม
ฮะโหล ว่าไงอ่ะแก้ม จูน
พวกเราขอตัวกลับก่อนนะ ได้ๆ จ้า
อืม ป๊อปรออยู่นะจูนกลับมาเร็วๆหน่อย
จ้าๆ กำลังจะกลับนี่แล้ว อือ งั้นแค่นี้ก่อนนะเปลืองอิอิ
บายจ๊ะแล้วเจอกันที่โรงเรียนนะ
จ้าบาย ตูนขับรถ มาส่งจูนถึงหน้าร้าน
ป๊อป จูนวิ่งเข้ามาเห็นป๊อปนั่งอยู่ในร้าน
ป๊อปรอจูนจิงๆหรอเนี้ย อืม ทำไมจะไม่รอล่ะ ก็บอกแล้วนิว่าจะรอ
ค่ะ จูนยิ้ม แม่คะเดี๋ยวจูนไปเที่ยวกับป๊อปนะ
จ้า อย่ากลับดึกนะลูก ค่ะ ป๊อปดูแลจูนด้วยนะ
ครับแม่ จ้า ไปนะคะแม่ จ๊ะๆ
จูนซ้อนรถป๊อป ไป เที่ยวห้างสรรพสินค้า ป๊อป ว่าไงจูน
ดูหนังกันมั้ย เอาสิงั้นเดี๋ยวเราไปซื้อตั๋วให้ จ๊ะ จูนเดินไปซื้อขนม
หน้าส่วนตัว
1218
