11 กุมภาพันธ์ 2555 06:27 น.
zonkung
รู้เธอมีใครอยู่ เห็นกับตาใจยังไม่ยอมตัด
ร่องรอยความรักของเธอเขาที่ผ่านพ้นในค่ำคืน
ฉันต้องฝืนทนมองมัน...น้ำตาจะไหล
แค่บอกให้ตัวเองไป ..ให้ตัดใจทำไม่ได้ซักที
รู้ว่าเธอให้ฉันได้เพียงแค่นี้..แค่เวลาเหงา
วันที่เขาไม่อยู่ ดูเธอใกล้ๆ..อย่าหวังไปถึงหัวใจ
จริงจังแค่ไหนก็เป็นแค่ฝัน...หันหลังแล้วจากไปสั่งตัวเองทุกคืนวัน
ใจมันไม่ฟังเลยสักครั้ง ...เป็นแค่คนทั่วๆไป ที่เธอผ่านมาแล้วทักทาย
เหมือนแมวที่ผ่านมา กินข้าวที่เธอให้ไว้ ไม่ต้องเลี้ยง ไม่ต้องผูกมัดกัน
ไม่จำเป็นที่เธอจะรั้งไว้ ..จะเจ็บ จะอยู่หรือ จากไป
ไม่ใช่เรื่องเธอซักนิดเลย
7 กรกฎาคม 2554 14:15 น.
zonkung
กว่าจะผ่านพ้นเรื่องราวบางอย่าง
ใจทลายพังยับไม่รู้เสียเท่าไหร่
กว่าขอบตาจะหยุดหลั่งหยดน้ำใส
ร่างแทบไร้แล้ว..วิญญาณ
ประกอบเศษใจขึ้นอีกครั้ง
ด้วย..เสียงคนที่ห่วงใยจริงจังรอบข้าง
เหลืออยู่ที่..จริงใจห่วงเราไม่ห่าง
คนที่ไม่เคยคิดร้ายทำลายกัน
พ่อ..แม่ เพื่อน..พี่..น้อง
คนที่คอยปกป้อง...เวลาช้ำ..
ชีวิตที่ให้ความรักแท้..เคียงข้างกายกัน
ต่อ..ลมหายใจ ..ที่แพ้ให้..คำรักลวง
18 สิงหาคม 2553 03:02 น.
zonkung
ได้แต่อ่านตัวอักษรแล้วคิดถึง
ใครคนหนึ่งที่เคยใช้ค่ำคืนกันถึงเช้า
เราต่างเขียน ต่างถ่ายทอดเรื่องราว
ส่งผ่านสายตากันและกัน
ใครคนนั้นจะจำกันได้ไหม
ถึงเรื่องราวที่ได้คุยกับฉัน
ใครคนนี้อยากเห็นอักษรเธอทุกคืนวัน
ผ่านครบปี ไปอีกครั้งไม่กลับมา
-------------------
ได้แต่ไล่สายตาตามอักษรเก่า
ผสมเป็นคำกลอนเศร้าให้โหยหา
บ้างบางกลอน ก็ทำให้ยิ้มทั้งน้ำตา
รู้ไหมว่าใครคนนี้คิดถึงกัน
------------
กลับมาเยี่ยมอีกสักครั้งจะได้ไหม
เล่าเรื่องราววันที่เธอหายไป--ให้ฉันฝัน
อยากให้รู้ใต้แผ่นฟ้าผืนเดียวกัน
มีคนไกลคนนี้-เฝ้ารอเธอ
5 มกราคม 2553 14:36 น.
zonkung
อยากให้เธอยิ้มเมื่อคิดถึงกัน
แม้ไม่ใช่คนของความผูกพัน ในภายหน้า
เก็บไว้เถอะนะ น้ำตา เพื่อไหลรินมาเมื่อเวลาดีใจ
เรื่องสำคัญของชีวิต..เธอยังมีอีกหลายสิ่งรู้มั้ย
ฉันเป็นเพียงคนผ่านมา..ที่จากไป
ให้เธอเรียนรู้ไว้ กับ คำว่าจากลา
...ฉันจะคิดถึงเธอ เเละรอยยิ้มที่ติดอยู่เสมอบนใบหน้า
แม้บางที วัน เเละ เวลา อาจทำให้เลืองลาง ...หายไป
เเต่เชื่อในความรู้สึก สิ่งที่เราฝังไว้ลึกเท่าไหร่
สักวันมันจะทวงถามจากข้างใน..รื้อฟื้น
ความทรงจำ ..ที่มีอยู่มากมาย...กลับมา
ตอนนั้น...ฉันคงยิ้มทุกครั้งที่คิดถึงเธอ
คนที่ทำให้ฉันมีความสุขเสมอทุกครั้งที่พบหน้า
ฉันเองคงเผลอหัวเราะ..ออกมา
เมื่อคิดถึงทุกเรื่องราวที่เราอยู่ใกล้กัน..
ฉันคงโอบกอดตัวเอง แล้วคิดว่ามีเธออยู่ในอ้อมกอดนั้น
อดีตที่มีค่าในความทรงจำ จากนี้และตลอดไปของฉัน คือเธอ...
8 สิงหาคม 2552 03:42 น.
zonkung
เคยขีดเขียนเรื่องราว ตามอักษร
จะทุกข์ร้อน เจ็บใจ ได้ทั้งนั้น
จะพร่ำเพ้อคำหวานมากรำพัน
ก็เคยกลั่นเคยกรองออกจากใจ
เวลาผ่านใจเอยเขียนไม่ออก
จะเจ็บปวดมากน้ำตาซักเเค่ไหน
ความว่างเปล่ากลับอัดเต็มในหัวใจ
เรื่องใดๆไม่อาจเขียนเรียงออกมา
หรือเพราะเศร้าเกินกว่าจะรำพัน
หรือความเจ็บมีมากเกินจนอ่อนล้า
หรือน้ำตาที่เอ่อท้นล้นออกมา
เกินกว่าหัวใจปรารถนาจะกล่าวมัน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟzonkung
หน้าส่วนตัว
1546
