31 ตุลาคม 2549 22:49 น.
กรวิกสีม่วง
มีไหมครับมีไหมใจยังว่าง
ที่อ้างว้างอ่อนไหวใจหวิวหวิว
ที่ยอมโบกบินไปใจโปรยปลิว
เพลินละลิ่วล่องลมระทมละลาย
ถ้าหากมีขอได้ไหมให้ใจอุ่น
จะขอบคุณที่ทำให้ใจสมหมาย
แต่ถ้าหมดคงทดท้อรอแค่ตาย
ใช่จะอยู่อย่างง่ายเพียงใจเดียว
30 ตุลาคม 2549 22:11 น.
กรวิกสีม่วง
น้ำตาไหลนองทั้งสองแก้ม
รอยที่เคยยิ้มแย้มกลับจางหาย
คนรักของมันมากลับกลาย
เพราะฝ้ายจึงฟั่นในวันนี้
บอกตั้งหลายหนทนจริงนะ
เขาจะรับรู้อยู่ไหมนี่
ความรัก ความห่วง ความดี
แต่ที่ได้รับคือน้ำตา
ตามใจเอ็งเถิดไอ้ศิษย์รัก
ถ้าเอ็งยังจักปรารถนา
ที่รอคงรอแค่เวลา
ที่จะบอกคำว่า "ผมยอมแพ้"
21 ตุลาคม 2549 21:19 น.
กรวิกสีม่วง
มันมีค่าเกินกว่าคำที่พร่ำรัก
เทียบผาหนักที่คอยหน่วงให้ห่วงหา
แค่ปลายก้อยเกี่ยวสะกิดยามนิทรา
เหมือนโลกฟ้ามารวมหลอมยอมรักเรา
ต่อผืนน้ำมาคั่นผืนดินขวาง
พรหมจะล้างพระสุเมรุทั้งเจ็ดเขา
ถึงกายห่างแต่รักนี้มิมีเบา
สบตาเฝ้าวันสมหวังดั่งใจปอง
คนเป็นแสนจะแค่นข้นค้นหารัก
ด้วยใจภักดิ์หวังอยู่เป็นคู่สอง
จะยอมตายหมายรักแท้แม้ละออง
ถึงเลือดถั่งหลั่งนองไม่อาลัย
ฉันรู้เพียงแค่นั้นว่าวันนี้
เป็นวันที่เธอฉันนั้นอยู่ใกล้
ถึงแม้เพียงปลายก้อยคอยเกี่ยวใจ
แต่มีค่ายิ่งใหญ่ใจเคียงกัน
16 ตุลาคม 2549 09:41 น.
กรวิกสีม่วง
จะกอดเธอสักครั้งยังไม่กล้า
อยากจะคว้าเธอไว้ไม่ให้หนี
แต่ไม่รู้จะรั้งไว้ทำไมมี
เพราะในที่สุดนั้นฉันแค่เงา
15 ตุลาคม 2549 18:47 น.
กรวิกสีม่วง
เวลาไม่มีรักก็มักเหงา
เวลาเรามีรักก็มักบ่น
นี่หรือคือชีวิตความเป็นคน
จะหลุดพ้นหรือแพ้พ่ายก็ไม่รู้
อยากจะขอความรักมาฟักจิต
อยากจะบ่มทีละนิดให้ซึมสู่
อยากจะพ้นจากทุกข์เก่าที่กราวกรู
อยากมีคู่แต่ยัง(อยากอยู่แบบ)คี่นี่หรือคน
หน้าส่วนตัว
1029
