27 มีนาคม 2555 22:37 น.

ระยะทางมิอาจกั้นระยะใจ

กระต่ายใต้เงาจันทร์


กลอนเลี้ยงส่งศาลพิจิตรปีพ.ศ.2555

ร่ายลำนำกลอนหวานเริ่มขานขับ
มาเรียงร้อยถ้อยรับความหรรษา
เป็นบทกลอนซ่อนความหมายในที่มา
ผ่านจินตนาการม่านฟ้าจากหัวใจ

รูปร่างท้วมจิตใจดีอยู่เนื่องนิตย์
รักลูกน้องผูกมิตรชิดรักใคร่
มีเมตตารู้ไหมหนาว่านี่ใคร
ท่านวรรณาผู้ใหญ่ใจนักเลง

เด็กจุฬายิ้มแย้มและเคารพ
พอพานพบเป็นหนุ่มกระฉับกระเฉง
ผิวขาวใสใส่แว่นเป็นกันเอง
ท่านภาคภูมิทายถูกเผงยามมองมา

เป็นคนใต้ผิวคล้ำธรรมศาสตร์
รักครอบครัวเหลือขนาดยอดปรารถนา
ร้องเพลงเก่งแถมดูดีทุกเวลา
ท่านภาคภูมิกล่าวมามิใช่ใคร

หญิงจุฬาสดใสวัยน่ารัก
ท่านสฬมาภรณ์ที่รู้จักนั่นใช่ไหม
เป็นแม่ที่น่ารักมากน้ำใจ
ผมยาวคลุมไหล่ไฉไลตา

จำใจจากแยกย้ายด้วยหน้าที่
เพื่อความฝันที่มีปรารถนา
ห่างแต่กายใจรู้สึกทุกเวลา
ด้วยสายใยสื่อสายตาสายสัมพันธ์


ระยะทางห่างหายใช่ห่างเหิน
ความรู้สึกยังดำเนินใช่ไหมนั่น
ห่างเพียงกายแต่หัวใจเราผูกพันธ์
ระยะทางมิอาจกั้นระยะใจ

เขียนคำกลอนอ่อนหวานผ่านม่านฟ้า
ใส่รอยยิ้มส่งมาผ่านฟ้าใส
ใช้ท้องฟ้าแทนกระดาษจรดหมึกไป
ตั้งอนิษฐานเสียงใสขอพรดาว

ขอให้ทุกท่านสมหวังดั่งใจคิด
ขอทุกชีวิตบริสุทธิ์ดังสีขาว
มีความสุขสดใสเช่นเดือนดาว
พร้อมบอกกล่าวพบฝันวันที่ดี

ด้วยคำพรที่ขาวใสบริสุทธิ์
ที่พิสุทธิ์สดใสในราศี
ใช่ธรรมมะสรรสร้างคุณความดี
รักษาสิ่งที่มีอย่างงดงาม
                                                              ใช้หัวใจเขียน
                                                            กระต่ายใต้เงาจันทร์
                                                            มีนาคม   2555
				
13 กุมภาพันธ์ 2555 00:52 น.

-: รอยยิ้มในความรัก :-

กระต่ายใต้เงาจันทร์



-: รอยยิ้มในความรัก :-


          -: เชิญเข้ามา..ของฟรี..ฉันมีแจก :-
เพียงรอยยิ้มนำมาแลกแจกไปให้
มาส่งยิ้มหวาน-หวานสำราญใจ
ยอมรับรอยยิ้มฉันไหมโปรดตอบมา


ไม่มีดอกไม้เป็นของขวัญ
มีแต่ข้อความสั้น-สั้นคือห่วงหา
ไม่มีสร้อยเพชรแหวนนาฬิกา
มีแต่ถ้อยคำล้ำค่าคือว่า...รัก...

          -: ในรอยยิ้มอิงแอบแนบใกล้อก :-
ในยามเช้ามวลวิหกร้องทายทัก
น้ำคู่ฟ้านกคู่ปลาน่าดูนัก
มอบธรรมชาติที่น่ารักมาทักคุณ


-: ข้ามฝั่งพื้นพรมแดนอันแสนไกล :-
ที่แห่งหนึ่งซึ่งหัวใจที่อบอุ่น
โปรดตอบรับรอยยิ้มได้ไหมคุณ
อย่าปล่อยเก้อจนว้าวุ่นคุณรับที


เพราะนี่คือรอยยิ้มแห่งความรัก
มาทายทักในวันสดใสสี
ฟังสิฟัง...มีบทเพลงแห่งดนตรี....
ท่วงทำนองหวานวันนี้...มีให้คุณ....


          
 

				
10 กุมภาพันธ์ 2555 21:09 น.

รักนี้..ที่มีเธอ..

กระต่ายใต้เงาจันทร์


เพราะท้องฟ้าขุนเขาทำเราห่าง
ผ่านกี่ทางทอดยาวให้ร้าวไหว
ผ่านกี่น้ำที่ไหลลงสู่พงไพร
ผ่านกี่ไมล์ถอดถอนให้รอนราน

... 
ผ่านกี่คืนจะกลับมารับขวัญ
ผ่านกี่วันหวั่นไหวในคำหวาน
ผ่านกี่ปียังเฝ้ารอทรมาน
กี่คืนผ่านจะได้พบประสบเจอ



เขียนจดหมายเท่าไรหนอจะพออ่าน
กี่คำหวานยังติดตรึงซึ้งเสมอ
ความทรงจำยังอบอวลชวนพร่าเบลอ
ยังพร่ำเพ้อหวั่นไหวใจอาวรณ์


จะรุ่มร้อนเหน็บหนาวที่คราวหนอ
ยังคงรอคนของใจไม่ถ่ายถอน
แม้น้ำตาเปื้อนใบหน้ารินเปียกปอน
สะอื้นซ่อนวอนเธอกลับมารับที
				
26 มกราคม 2555 00:13 น.

กล่อมนิทราหวานซึ้ง...สู่บึ้งใจ

กระต่ายใต้เงาจันทร์



กล่อมนิทราหวานซึ้ง...สู่บึ้งใจ
                                         กระต่ายใต้เงาจันทร์
โลกละมุ่นอุ่นไอรักสลักไว้
ปลิวไสวรำพึงหนึ่งสายเสียง
ผ่านราตรีร่ายมนตร์จันทร์วารร้อยเรียง
กระซิบเสียงอ้อนซึ้งสู่บึ้งใจ

ผ่านเส้นเสียงแห่งดนตรีในสำนึก
หวานนุ่มลึกคลอเสียงสำเนียงใส
ความคิดถึงเดินทางม่านฟ้าไกล
ส่งให้ใครอีกฝาก-ฝั่งทะเล

ค่ำคืนนี้คนดีหลับหรือยัง
ได้ยินบ้างหรือไม่ใครกล่อมเห่
ใต้แสงจันทร์ส่องวาววับกับทะเล
ฝากสายลมเร่หอบผ่านม่านฟ้าไกล


กรีดบรรเลง บทเพลงผ่านลมหนาว
บอกเรื่องราวคืนวันอันสดใส
เพลงดนตรีพริ้วไพเราะเสนาะใจ
เสียงหวานใสมอบให้จากปลายฟ้า 

ฟังสิฟังเพลงหวานขับขานแว่ว
ดั่งใยแก้วครวญถึงคนึงหา
ผ่านแมกไม้สายธารหมอกฝากบอกมา
มอบบทเพลงตรึงตราจากหัวใจ

สังคีตเสียงเรียงร้อยโปรดคอยรับ
โปรดสดับรับฟังอย่าไปไหน
พลิ้วบรรเลงบทเพลงหวานส่งให้ไป
โปรดรับไว้บทเพลงหนึ่งคะนึงครวญ

เป็นบทเพลงหวานซึ้งหนึ่งลมหนาว
ที่บอกกล่าวความคิดถึงคะนึงหวน
ใต้ท้องฟ้าจันทราสีเหลืองนวล
แผ่วรัญจวนบอกคิดถึงเพียงหนึ่งใคร

				
23 มกราคม 2555 15:04 น.

ซ่อนน้ำตาแห่งความคิดถึง

กระต่ายใต้เงาจันทร์

 

:ซ่อนน้ำตาแห่งความคิดถึง;


 พระจันทร์สวยฟ้าหมอกหยอกน้ำค้าง
แสงกระจ่างเหลืองชวนนวลผ่องไข
สายลมหนาวเหย้าหยอกบอกกลางไพร
หริ่งเรไรร่ายร้องก้องพนา 


สายสวาทรำพึงติดตรึงเกื้อ
ลมหนาวเจือหัวใจโหยไห้หา
ความเวิ้งว้างปลิวโปรยโบยโบกมา
ความคิดถึงข้ามขอบฟ้าเริ่มถักทอ



เป็นบทเพลงเศร้าสร้อยคอยความหมาย
บนน้ำตาพร่างพรายระบายหนอ
ท่วงทำนองซ่อนสะอื้นแผ่วเคล้าคลอ                                     
ที่เฝ้ารอบางใครในเส้นทาง


แต่เวิ้งว้างว่างเปล่ารวดร้าวไหว
กลางพงไพรเงียบงันสั่นอ้างว้าง
เจ็บเกินเจ็บเป็นแผลซ้ำย้ำใจบาง
อยากละวางความคิดถึงซึ่งบางใคร
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกระต่ายใต้เงาจันทร์