22 กุมภาพันธ์ 2552 22:22 น.

บทเพลงแห่งใบไม้

กระต่ายใต้เงาจันทร์



เสียงลมพัดปลิวสะบัดใบไม้ไหว
โยกกิ่งใบโอนเอนไหวใบไม้ร่วง
ล้อดวงแดดระยิบยับจับดาวดวง
เปรียบคล้ายห้วงบทเพลงแห่งชีวิต



ในวันวานใบของเจ้าเขียวสดใส
ฤดูกาลผันเปลี่ยนไปใครลิขิต
สีเจ้าคล้ำเคลือบน้ำตาลยามมืดมิด
หลับสนิทร่วงโรยโปรยเรียงราย



เหมือนชีวิตที่ผ่านวันอันหนาวร้อน
หลายบทตอนมีเรื่องราวหลากเหลือหลาย
เกิดแล้วดับล่วงเลือนลับแล้วกลับกลาย
เช่นใบไม้ที่เกลื่อนกลบซบธุลี


ลมหายใจของวันนี้อยู่ที่ไหน
ใช้ชีวิตอยู่อย่างไรในวิถี
รู้ปัจจุบันความเป็นอยู่อย่างพอดี
ทุกชีวีเกิดแล้วดับกับวันวาน

				
17 กุมภาพันธ์ 2552 23:40 น.

รอยร้าว

กระต่ายใต้เงาจันทร์




สายลมพัดกรูกราวพัดหนาวเหน็บ
ใจแสนเจ็บปวดแปลบแสบหนักหนา
ตกภวังค์ล้ำเหลื่อมเอือมระอา
ทุกข์และท้อทรมาต่อชีวิต


เหมือนรอยช้ำตอกย้ำเปื้อนดำด่าง
เป็นรอยทางความรักที่ถูกปิด
ช่างหม่นมืดเคว้งคว้างไร้ทางทิศ
เหมือนโดนพิษซึมซับจนยับเยิน



แล้วระบมช้ำตรมด้วยคมแส้
เป็นบาดแผลบอบช้ำระหกระเหิน
ความเดียวดายเงียบเหงาเศร้าเหลือเกิน
เธอหมางเมินไม่มองแม้น้ำตา



ทำทีแสแร้งแกล้งแย้มยิ้ม
น้ำตาปริ่มฝืนจนเจ็บปวดปร่า
ความห่างเหินหมางเมินจนเย็นชา
รอยน้ำตาฉันคงสิ้นค่า...ราคาแล้ว.....				
16 กุมภาพันธ์ 2552 00:28 น.

ในใจฝน

กระต่ายใต้เงาจันทร์



อยากเลียบเคียงเพียงถามในคำว่า
ฝนที่หล่นจากฟ้ามาจากไหน
 เจ้าตกต้องตามหน้าที่หรืออย่างไร
ฝนในใจเริ่มร่วงหล่นปนน้ำตา




ซบสะอื้นซ่อนเสียงเพียงแกล้งยิ้ม

น้ำตาปริ่มฝนโปรยโหยไห้หา

ดอกฝนร่วงปนเปื้อนคราบน้ำตา

เจ็บหนักหนาปวดร้าวหนาวที่ใจ

 

ค่ำคืนนี้เย็นเยียบจนหนาวเหน็บ

ใจแสนเจ็บเคว้งคว้างทิศทางไหน

ฝนโปรยปรายคล้ายน้ำตาที่ข้างใน

เจ็บใช่ไหมที่เธอทำจำไม่ลืม				
14 กุมภาพันธ์ 2552 18:31 น.

อ้อมกอดแห่งรัก

กระต่ายใต้เงาจันทร์

  

ฟังบทเพลงก้องกังวานผ่านสายฝน 
เหมือนมีมนต์ดลใจให้ใฝ่ฝัน 
ยามหลับใหลทุกราตรีว่ามีกัน 
บทเพลงนั้นยินเสียงแค่เพียงเรา 

สู่อ้อมอกอ้อมใจในอ้อมกอด 
อยากพร่ำพรอดเอ่ยสำเนียงมีเพียงเขา 
ไม่อยากหลงเพ้อรูปเผลอจูบเงา 
โปรดบรรเทาเหน็บหนาวร้าวฤดี 

ยามค่ำคืนหากเก้อคงเพ้อพร่ำ 
นึกถึงคำว่ารักเป็นสักขี 
เหมือนสัญญาที่เคยเผยวจี 
จุมพิตนี้ปิดเปลือกตาคราคุณนอน 

จนตะวันเบิกฟ้าอุษาสาง 
เราเคียงข้างให้แขนหนุนแทนหมอน 
ทุกเวลามีเราเฝ้าเว้าวอน 
อยากออดอ้อนกอดเกยเย้ยตะวัน 
 
  
				
14 กุมภาพันธ์ 2552 01:59 น.

จะรักซะอย่างใครจะทำไม

กระต่ายใต้เงาจันทร์




อยากพาหัวใจเธอไปเดินเล่น
สอนให้เป็นคนมีเมตตากับฉันบ้าง
สงสารผู้หญิงที่อ่อนไหวและเปราะบาง
ไม่เย็นชากระด้างอย่างที่เป็น


อยากได้ยินเธอบอกว่ารักฉัน
รอจนใจสั่นและเนื้อเต้น
แต่เธอทำปิดปังและซ่อนเร้น
เปลี่ยนประด็นพูดเป็นคำเย็นชา


แต่ฉันยังติดรูปเธอที่กระจก
แล้วแอบพกใส่กระเป๋าเก๋าหนักหนา
ยามคิดถึงนั่งมองดูทุกเวลา
แอบยักคิ้วลิ่วตาไปหาเธอ



แต่เมื่อเธอเจอฉันทำเป็นเฉย
ฉันก็เลยวางแผนนำเสนอ
ให้เธอเห็นทุกเวลาเพราะอยากเจอ
ก็เพราะรัก    รักเธอ  ใครจะทำไม				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
Lovings  กระต่ายใต้เงาจันทร์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงกระต่ายใต้เงาจันทร์