หิ่งห้อยน้อยใจ
เสมือนหนึ่งหิ่งห้อยไร้ลำพู
บินละหมู่หลงมาจากป่าเขา
เพื่อเสาะหาลำพูให้คู่เงา
ทิ้งลำเนาถิ่นเกิดกำเนิดมา
หวังจะพบต้นหนึ่งซึ่งมั่นคง
จะบินลงพักผ่อนคราอ่อนล้า
อาศัยเงายามแสงตะวันทา
ทาบขอบฟ้าหลบร้อนให้ผ่อนคลาย
และเมื่อถึงคืนแรมได้แจ่มใส
กระพริบให้เห็นแสงอันแรงฉาย
แสงสีส่งตรงตาดูพร่าพราย
บินเริงร่าร่ายรำอย่างหนำใจ
แต่ยากเกินกำลังของหิ่งห้อย
จึงล่องลอยล้าแรงแข่งแสงใส
ยามคืนที่ดาวเดือนเกลื่อนฟ้าไกล
แสงที่ใส่จึงหม่นหมองครองคืนเพ็ญ
ในวันนี้ยังไม่ถึงซึ่งที่ฝัน
แต่สักวันคงอยู่ได้รู้เห็น
แม้ลำบากตรากตรำและลำเค็ญ
จะเคี่ยวเข็ญตนเองเปล่งแสงไฟ
เพียงแค่ขอกำลังใจให้กันบ้าง
ในร