บทกวี บทที่ยี่สิบ เขียนอักษรย้อนอ่านที่ผ่านพ้น สื่อถึงคนหนึ่งใครในความฝัน ด้วยอารมณ์ฤดีที่ลาวัณย์ บทกลอนฝันแห่งดาวสกาวดวง จากบทเริ่มเพิ่มรักษ์ที่ปักจิต เหมือนพบมิตรพลัดพรากจากชาติสรวง โชติชลิตชิดขวัญในชั้นทรวง บรรลุล่วง ผ่านภพบรรจบเจอ ผ่านร้อยฝันพันพจน์เป็นบทพูด พบพิสูจน์“เหมือนใจ”ใช่เสมอ สัมผัสถึง“ครึ่ง”ได้คล้ายนักเออ ฤา ว่าเธอ คือหนึ่ง ของครึ่งใจ บทกวีที่กล่าวสิบเก้าบท นัย(ยะ)พจน์ กลั่นจิตลิขิตไว้ มอบผู้เป็นเช่นครึ่งของหนึ่งใน ดวงฤทัย แห่งรักษ์ ที่ภักดิ์ปรน จึงเขียนฟ้า คว้าดาว มาติดปะ ประดับระ- ดาดาว สกาวสน-(ธยา) (สน)ธยาล่วง สรวงด้าว สกาวดล ใ