รักเข้ากระดูกดำ
สุนทรวิทย์
ตราบขุนเขา ยืนยง ดำรงมั่น
มิไหวหวั่น แรงลม คมแดดเผา
ตราบนั้นฉัน ยังมั่นคง ต่อนงเยาว์
ไม่บรรเทา ผันแปร แม้ธุลี
ตราบอาทิตย์ คงอยู่ คู่เวหา
ท้องนภา ราตรี มีศศี
ตราบนั้น ฉันบูชา กัลยาณี
ขอภักดี ผูกพัน จวบวันวาย
ให้ทะเล ทั่วถ้วน ล้วนเหือดแห้ง
ธารทุกแห่ง แล้งขอด ตลอดสาย
แต่น้ำใจ ฉันคงเหลือ-เฟือมากมาย
มิสูญหาย ถอยถด สักหยดเชียว
มดปลวกใด สัมผัส กัดโฉมศรี
ฉันจะบี้ ให้ตาย หลายหลายเที่ยว
ผู้ใดทำ เธอหงุดหงิด แม้นิดเดียว
จักเข่นเขี้ยว เกรี้ยวโกรธ ถึงโคตรมัน
รักของใคร มัวเมา หนักเท่าไหน
ก็คงไม่ คลุ้มคลั่ง ดั่งตัวฉัน
มิเห็นหน้า จอมขวัญ วันสองวัน
ทุกข์โศกศัลย์ แดดิ้น แทบสิ้นใจ
หน้าส่วนตัว
สุนทรวิทย์ 19 ก.ย. 2554 14:04 น. - ID 141825 
1773
0
0
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
