จำต้องปล้ำ
สุนทรวิทย์
เมื่อนงคราญ เปลี่ยนใจ ไปมีอื่น
ฉันระรื่น ชื่นใจ หาใดเหมือน
เก่าไม่ไป ไฉน ใหม่จะเยือน
ใช่กลบเกลื่อน บาดแผล แต่พูดจริง
เริ่มประคบ-ประหงม บ่มรักใหม่
มิยอมให้ ขุ่นเคือง เรื่องทุกสิ่ง
เร่งพะเน้า-พะนอ ขอแอบอิง
มิประวิง เวลา สักนาที
บทเรียนเก่า ตอกย้ำ จนคร่ำหวอด
การอิดออด มากไป มิใช่ที่
ต้องปากว่า มือถึง จึงจะดี
มัวร่ำรี้-ร่ำไร ไม่ทันกิน
ในสามวัน เจ็ดวัน ฉันจะรีบ
รวบรัดจีบ เหนี่ยวโน้ม ใจโฉมฉิน
หากอนงค์ มิพร้อม มิยอมยิน
จำตัดสิน-ใจปล้ำ จับทำเมีย
มิยอมปล่อย โอกาส เกรงพลาดซ้ำ
ขืนงึมงำ เก็บอาการ งานจะเสีย
เกิดปัญหา ใดใด ไว้ค่อยเคลียร์
คงไกล่เกลี่ย กันได้ ไม่ยากเย็น