ใจมันขุ่นมันขมจมโคลนคลั่ก มันหนักหนักในหัวมัวไม่หาย หน้าที่คว่ำช้ำใจไม่สบาย ผลสุดท้ายน้ำตามารื้นริน กี่ร้อยหยดรดลงตรงข้างแก้ม ไม่อาจแย้มยิ้มเยื้อนเหมือนก้อนหิน กลั้นสะอื้นฝืนไว้ใช่ว่าชิน ใจมันดิ้นโครมครามปรามไม่ฟัง อยากจะไปให้ไกลไกลลิบลับ อย่ามาเรียกให้กลับถ้าลับหลัง ไม่ต้องบ่นว่ารอขอไม่ฟัง จะไม่ยั้งฝีเท้าก้าวกลับมา ขอถามเพียงหนึ่งคำเพื่อจำจด ใช่ประชดประชันขั้นกล่าวหา ที่เคยพร่ำคำรักมักบอกมา เป็นเพียงหาใครฟังหรือตั้งใจ....
beautyangle 28 ต.ค. 2545 11:09 น. - ID 25181 
1431
4
0
28 ตุลาคม 2545 21:10 น. - comment id 91976
ยินดีที่จะรับฟังจ้ะ @^_^@
28 ตุลาคม 2545 22:19 น. - comment id 92007
สะเทือนใจจังนะ กลอนบทนี้
29 ตุลาคม 2545 16:33 น. - comment id 92228
ก็ตั้งใจให้เธอฟัง ตะโกนเสียดังจนเจ็บคอแล้วไง เมื่อไร... นะเมื่อไร จะมารับหัวใจฉันไปเสียที... *^___^*
30 ตุลาคม 2545 02:12 น. - comment id 92431
อิอิ...รับเลยๆจ๊ะ...beautyangle...
30 ตุลาคม 2545 17:51 น. - comment id 92576
จะไปรับหัวใจ กลัวหมองไหม้ใจเธอหาย เหลือตัวอยู่เดียวดาย ดูคล้ายคล้ายใจลืมตัว ยืนยันให้มั่นเหมาะ ด้วยว่าเพราะกลัวปวดหัว ใจไม่อยู่กับตัว ตามไส้หัวไปหากิน... อิอิอิอิ...บรื๋อ...กุ๊กกุ๊กกรู๋
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
